Mhows eimaste ligo fasistes??

Κάθε χρόνο μπροστά στο Πολυτεχνείο συντελείται ένα έγκλημα. Συνειδητά παραποιείται ένα μέρος της ιστορίας του λαού μας και αλλοιώνεται η μνήμη του. Όλοι αυτοί που μίσησαν βαθιά το Πολυτεχνείο, σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα πάνω στην πεσμένη του πόρτα. Όλοι αυτοί που φοβήθηκαν το λαϊκό ξεσηκωμό, σήμερα υποκρίνονται τους εμπνευστές και καθοδηγητές του.
Μα πάνω απ’ όλους χειρότεροι είναι οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ. Γιατί είναι αυτοί που ποτέ δε θέλησαν το Πολυτεχνείο. Ενώ τότε υπήρξαν οι μεγαλύτεροι εχθροί του, σήμερα είναι η μεγαλύτερη απειλή του.
Για να αποκαλύψουμε ακόμα και στο επίπεδο των αποφάσεων του «Κ»ΚΕ την αλήθεια, γιατί την πραγματικότητα την έζησαν χιλιάδες άνθρωποι που είναι αδιάψευστοι μάρτυρες, θα χρησιμοποιήσουμε ένα επίσημο ντοκουμέντο της ηγεσίας του. Είναι η απόφαση της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του «Κ»ΚΕ, που έγινε τον Ιούλη του 1976 με τίτλο Έκθεση και συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973(Εκδόσεις Οδηγητής, Αθήνα, 1983).
Πρόκειται για μιαν απόφαση που, παρά τα ψέματα και τις διαστρεβλώσεις, ήταν υποχρεωμένη να πει μερικές μισές αλήθειες. Ο λόγος είναι ότι τα γεγονότα ήταν ακόμα νωπά στις μνήμες και η πίεση στη βάση των μελών τους για την προδοτική τους στάση μεγάλη.

Πρώτο. Οι άνθρωποι του «Κ»ΚΕ δε θέλησαν ποτέ την κατάληψη του Πολυτεχνείου. Όλες οι καταλήψεις, με κυριότερες εκείνες της Νομικής Σχολής το Φλεβάρη του ’73 και αυτή του Πολυτεχνείου της Αθήνας το Νοέμβρη του 1973, έγιναν παρά τη θέλησή τους. Γράφουν: «…Φαίνετε, δηλαδή, καθαρά η σωστή, γενικά, μελέτη των συγκεκριμένων αιτημάτων που προβαλλόταν και ότι αυτά, κατά σωστό τρόπο, εντάσσονταν μέσα στα πλαίσια της πάλης για την ανατροπή της δικτατορίας. Ωστόσο, η αδυναμία της πρόβλεψης των μορφών, που μπορεί να πάρει αυτή η πάλη, υπήρχε και στην επεξεργασία και της γραμμής της ΚΝΕ. Αντίθετα, τονιζόταν και μάλιστα έντονα (πράγμα που γενικά ήταν σωστό) ότι θα έπρεπε να αποφευχθούν οι περιπτώσεις ξεκομμένων ενεργειών του φοιτητικού κινήματος -και ειδικά με τη μορφή της κατάληψης κτιρίων- κάτω από την επίδραση των αυθόρμητων στοιχείων. Αυτό όμως είχε και την αρνητική του πλευρά, γιατί περιόρισε σε λειψό, καθολικά απορριπτικό προσανατολισμό την αντιμετώπισή τους. Τονιζόταν (σωστά): όχι απρογραμμάτιστες ενέργειες, όχι καταλήψεις. Φαίνετε, δηλαδή, καθαρά η σωστή, γενικά, μελέτη των συγκεκριμένων αιτημάτων που προβαλλόταν και ότι αυτά, κατά σωστό τρόπο, εντάσσονταν μέσα στα πλαίσια της πάλης για την ανατροπή της δικτατορίας. Ωστόσο, η αδυναμία της πρόβλεψης των μορφών, που μπορεί να πάρει αυτή η πάλη, υπήρχε και στην επεξεργασία και της γραμμής της ΚΝΕ. Δεν γίνονταν όμως επεξεργασία συγκεκριμένων μεθόδων για τη θετική παρέμβασή μας σε οποιαδήποτε τέτοια ξεκομμένη ενέργεια, για την εξέλιξη της μέσα στα σωστά πλαίσια της ανάπτυξης της γενικότερης αντιχουντικής πάλης…» (κεφάλαιο 2, παραγρ. 2.1, σελίδα 22).

Δεύτερο. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε πέρα από τη θέλησή τους, πέρα από την καθοδήγησή τους. Στο ίδιο με προηγούμενα κείμενο γράφουν: «Η κατάληψη δεν έγινε άμεσα γνωστή στην καθοδήγηση του κόμματος και της ΚΝΕ. Θα αναφερθούμε πάντως εδώ στον τρόπο που αντιμετωπίστηκε, και όταν έγινε γνωστή. Γενικά, είναι γνωστό ότι ο ρόλος του κόμματος και της ΚΝΕ ήταν καθοριστικός στην εξέλιξη των γεγονότων. Οι οπαδοί και τα μέλη του κόμματος και της ΚΝΕ όχι μόνο βρέθηκαν στο κέντρο των γεγονότων, αλλά έπαιξαν και βασικό, πολλές φορές, καθοριστικά καθοδηγητικό ρόλο σε αυτά, όπως φάνηκε και από όσα ειπώθηκαν ως εδώ και να αναφερθούν και παρακάτω. Αλλά, πέρα από αυτό, πρέπει να λεχθεί ότι η κατάληψη αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του κόμματος και της ΚΝΕ. Δεν ήσαν προετοιμασμένες να δουν τις μέθοδες παρέμβασής τους στα γεγονότα, καθώς και τις μέθοδες συντονισμού της δράσης τους. Η κομματική οργάνωση Αθήνας και το γραφείο του κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ είδαν κατ’ αρχήν την κατάληψη σα μια επικίνδυνη περιπλοκή προς την ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης. Η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο και για εξέλιξη της εκδήλωσης σε αντιδικτατορικές διαδηλώσεις προς μία η περισσότερες κατευθύνσεις. Πιο συγκεκριμένα: Το Γραφείο Κλιμακίου της Κεντρικής Επιτροπής είχε δει την ανάπτυξη των αγώνων των φοιτητών, των εργαζομένων. Για εκδηλώσεις όμως σαν κι αυτές δεν είχε προβληματιστεί- "για αγώνα σε τέτοια έκταση δεν υπήρχε ούτε καν σκέψη". Είχε μόνο προγραμματιστεί, μαζί με την ΚΝΕ, μία δημόσια εκδήλωση για το Γληνό στις αρχές Δεκεμβρίου. "Τα γεγονότα μας έπιασαν απαράσκευους και μην προβλέποντας την έκταση τους". Το Γραφείο Κλιμακίου όχι μόνο δεν πρόβλεψε τα συγκεκριμένα γεγονότα, αλλά ούτε μπόρεσε να τα παρακολουθήσει (και φυσικά, πολύ περισσότερο, να τα καθοδηγήσει) δεν ήξερε ούτε στην πορεία τους την έκταση που είχαν πάρει, αφού "ακόμα και την Παρασκευή το μεσημέρι είναι γεγονός ότι δεν πήγε το μυαλό μας πως τα γεγονότα θα έπαιρναν αυτή την εξέλιξη" (τα αποσπάσματα είναι από έκθεση, εκείνης της περιόδου, που Κλιμακίου). Το γραφείο της κομματικής οργάνωσης Αθήνας, επίσης δεν ήταν προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει τέτοια γεγονότα. Τα παρακολούθησε όμως από κοντά και προσπάθησε να κινητοποιήσει τις λαϊκές δυνάμεις. Το γραφείο του κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ έμαθε τα γεγονότα σχεδόν τυχαία την Πέμπτη το πρωί. Δεν εξασφαλίστηκε όμως άμεση επαφή ούτε με την ΚΟΑ, ούτε με το Γραφείο Κλιμακίου, ούτε με το γραφείο σπουδάζουσας της ΚΝΕ. Πρώτη του εκτίμηση ήταν ότι τα γεγονότα αποτελούν ανεύθυνη, ως ένα βαθμό, ενέργεια, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης » (κεφάλαιο 2, παραγρ. 2.3, σελίδα 31).

Τρίτο. Από τη στιγμή που οι φοιτητές κατέλαβαν το Πολυτεχνείο, κύριο μέλημα του ψευτο»Κ»ΚΕ ήταν όχι να τη στεριώσουν, όχι να την αναπτύξουν, αλλά το πώς θα την ελέγξουν και τελικά θα τη σπάσουν. Γράφουν: «…Δύο μέλη του γραφείου κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, την Πέμπτη το πρωί, εξέτασαν τα γεγονότα επιτόπου, έκαναν τις πρώτες εκτιμήσεις και κατέληξαν σε μερικά μέτρα που έπρεπε να παρθούν. Οι εκτιμήσεις τους ήταν οι παρακάτω: η "παθητική" στάση της Αστυνομίας προβλημάτιζε. Η "κατάληψη" απ’ έξω έδινε εντύπωση, τότε ακόμα, εξτρεμισμού. Τα αριστερίστικα συνθήματα επικρατούσαν. Γίνονταν προκλήσεις σε αστυνομικούς. Οι χειρόγραφες προκηρύξεις (τρυκ κλπ) καθώς και η πολυγραφημένες, είχαν προωθημένα και αριστερίστικα συνθήματα . Ήσαν, οπωσδήποτε, πρόχειρα και πολλά αυτοσχέδια. Έτσι, εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για μια ανεύθυνη και βιαστική κίνηση με έντονο το αριστερίστικο στοιχείο, που ήταν, ως ένα βαθμό, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης, η οποία εκείνο τον καιρό, γενικά ήταν κατά των καταλήψεων και των βιαστικών και απρογραμμάτιστων ανοιχτών εκδηλώσεων. Η θέση αυτή, φυσικά, δεν ήταν πολύ καθαρή και επεξεργασμένη…Παίρνοντας υπόψη την κατάσταση της οργάνωσης, οι δύο καθοδηγητές της ΚΝΕ περιορίστηκαν κυρίως στο πώς θα ελεγχθεί η κατάσταση, με σκοπό την απαγκίστρωση» (σελίδα 51). Και αλλού επίσης έγραφαν: «το μεσημέρι της Παρασκευής, λίγα λεπτά πριν από τη συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής, ο τότε γραμματέας ΚΝΕ του Πολυτεχνείου συναντά μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και του ανακοινώνει ότι λίγο πριν η καθοδήγηση του έβαλε ζήτημα για το πώς θα κατορθώσουν να φύγουν από το Πολυτεχνείο» (κεφάλαιο 3, παραγρ. 3.2,σελίδα 39).

Τέταρτο. Παρά τα αντίθετα σημερινά τους λόγια, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να περιορίσουν το περιεχόμενο της λαϊκής εξέγερσης. Θέλησαν να κόψουν τον ευρύ πολιτικό του χαρακτήρα, επιδίωξαν να εμποδίσουν τους φοιτητές να ενωθούν με τον λαό και να αποδυναμώσουν έτσι τη βάση του αγώνα με την προβολή αποκλειστικά φοιτητικών αιτημάτων. Κι ενώ στην πραγματικότητα προωθούσαν αποκλειστικά φοιτητικά αιτήματα, στο κείμενό τους δειλά - δειλά προσπαθούν να μετριάσουν αυτό το γεγονός. «Το απόγευμα της Πέμπτης φτάνει στους συνδικαλιστές μια γραμμή που ζητούσε να ρίχνονται βασικά φοιτητικά αιτήματα, η οποία δεν “πιάνει” ούτε στα μέλη μας. Και όπου την υπερασπίστηκαν έτσι απόλυτα ζημίωσε. Και είχε σαν αποτέλεσμα ορισμένα στελέχη της Α/Ε να αποτύχουν στις εκλογές των γενικών συνελεύσεων. Το βράδυ της Πέμπτης ρίχνεται το σύνθημα "Απεργία Γενική", που υποστηρίχθηκε και υποβοηθήθηκε από τον Ρήγα Φεραίο και τους αριστεριστές. Πολλοί Κνίτες, και από αυτούς που συμμετείχαν σε καθοδηγητικά όργανα, το υιοθέτησαν αργότερα, για να το εγκαταλείψουν όλοι την Παρασκευή το πρωί, αν και, παρόλα αυτά, το σύνθημα επανήλθε και αργότερα. Από την Παρασκευή το πρωί μπαίνει ακόμα μεγαλύτερη πειθαρχία, τα συνθήματα γίνονται πιο σωστά. Γενικότερα, στο θέμα των συνθημάτων παρουσιάστηκαν σοβαρές αδυναμίες, στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω πιο συγκεκριμένα. Από την νύχτα της Πέμπτης γίνονται γενικές συνελεύσεις, που εκλέγουν άμεσα νέα Συντονιστική Επιτροπή γιατί αμφισβητούνταν η εγκυρότητα της πρώτης, επειδή δεν είχε εκλεγεί στη διάρκεια των γεγονότων. Η κάποια ταλάντευσή μας, η κάπως μονοκόμματη προβολή, επί ένα διάστημα της γραμμής για τα φοιτητικά μόνον αιτήματα και μια ορισμένη αδράνεια, επειδή έλειπε η ενιαία καθοδήγηση, δεν μας επέτρεψαν να επιλέξουμε την πλειοψηφία στη νέα Συντονιστική Επιτροπή από οπαδούς ΚΝΕ-Α/Ε. Οι εκλογές ευνοούν το Ρήγα Φεραίο και τους αριστεριστές. Από τα 32 μέλη της τα 7 είναι της Α/Ε, 8 του Ρήγα Φεραίου, 3 με 4 αριστεριστές οργανωμένοι και άλλοι διαφόρων τάσεων, βασικά αριστεριστές, ανοργάνωτοι. Υπήρχαν επίσης 2 εκπρόσωποι της "εργατικής συνέλευσης"…» (κεφάλαιο 3, παραγρ. 3.1, σελίδα 37).

Πέμπτο. Προσπάθησαν με τον αισχρότερο τρόπο να κατασυκοφαντήσουν αυτούς που πραγματικά έκαναν το Πολυτεχνείο. Έτσι στο όργανο τους Πανσπουδαστική Νο 8, που κυκλοφόρησε το Γενάρη-Φλεβάρη του ’74, δημοσιεύουν κείμενο υπογράφοντας ψεύτικα σα Συντονιστική Επιτροπή, όπου θρασύτατα έγραφαν: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλλη-Καραγιαννοπούλου». Οι «προβοκάτορες» ήταν 1000 περίπου φοιτητές που κατέβηκαν μετά την συνέλευση της Νομικής και μπήκαν στο Πολυτεχνείο γιατί είχαν μάθει ότι κάτι συνέβαινε. Είναι αυτοί μαζί με άλλους που άρχισαν τον νεραντζοπόλεμο με τους μπάτσους. Η Πανσπουδαστική Νο 8 παρουσιάζεται στο site της Κίνησης μας.

Όμως το ψέμα έχει σύντομο τέλος. Η αλήθεια πάντα επικρατεί.

Μετά την πτώση της φασιστικής δικτατορίας η πραγματική Συντονιστική Επιτροπή σε ανακοίνωσή της στις 28-9-74 ξεκαθαρίζει ότι «οι διαδηλωτές στο
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ «Κ»ΚΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΟ ’73 ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ(ΔΙΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ)



Πολυτεχνείο αποτέλεσαν πόλο συσπείρωσης και αγωνιστικότητας ολοένα και περισσότερων φοιτητών και εργαζομένων. Η αγωνιστικότητα και ο όγκος τους οδήγησαν στην κατάληψη».
Μπροστά στην κατακραυγή των φοιτητών, η ΚΝΕ στη συνέχεια μουρμούραγε ότι δεν εννοούσε τους φοιτητές που ξεκίνησαν την κατάληψη του Πολυτεχνείου, αλλά κάποιους άλλους, πραγματικά αγνώστους. Και αυτό το ψέμα όμως γρήγορα έγινε φύλλο και φτερό. Έτσι, στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής τους που αναφέραμε προηγουμένως, αναγκάζονται να ανασκευάσουν την «Πανσπουδαστική» Νο 8 και να αναφέρουν ότι δεν υπήρχε κανένα προβοκατόρικο σχέδιο. «Δεν μπορεί επίσης να υποστηριχθεί ότι υπήρξε μελετημένο σχέδιο (προβοκάτσια) της αντίδρασης για να εξωθήσει σε μια τέτοια μορφή και να πετύχει ορισμένους σκοπούς» (σελίδα 31).
Επειδή τα χρόνια όμως περνούν, οι ηγέτες του νομίζουν ότι η μνήμη των αγωνιστών και του λαού έχει αδυνατίσει. Έτσι, για να αποκρύψουν και αυτές τις μισές αλήθειες, σε μεταγενέστερη έκδοση του κειμένου της 4ης ολομέλειας του 1976 έχουν περικόψει τα περισσότερα από τα αποσπάσματα στα οποία αναφερθήκαμε. Επίσης τελευταία αρνούνται ότι υπάρχει Πανσπουδαστική Νο 8 που έγραψε αυτά τα πράγματα. Έτσι αναδεικνύονται λοιπόν και ψεύτες και απατεώνες και ωμοί πλαστογράφοι και σκευωροί. Άλλωστε, υπάρχει μεγαλύτερη πλαστογραφία από το να διαστρεβλώνει και να πολεμάει κανείς τους στόχους της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μιλώντας στο όνομα αυτής της εξέγερσης; Μπορεί ποτέ να είναι εκφραστής της δημοκρατίας ο υπερασπιστής της εισβολής στην Τσεχοσλοβακία και στο Αφγανιστάν, ο υπερασπιστής της δικτατορίας Γιαρουζέλσκι, ο υπερασπιστής της γενοκτονίας των Βόσνιων, ο αντισημίτης υπερασπιστής του ισλαμοφασισμού; Το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένα τέτοιο τέρας είναι να κρύβει και να πλαστογραφεί κείμενα.


http://www.kpad.gr/text/kinisi/Politehnio06/roloskke.htm

Μερικά απο αρκετό καιρό κατάλαβα γιατί καθόμαστε σα μ***κες και ασχολούμαστε μαζί σας. Είμαστε απόγονοι του αριστοφάνη και τόσων άλλων κωμικων!!!!!

Επειδή μου αρέσει να προβάλω πραγματικά γεγονότα και όχι χαζομοντάζ ρίξτε μια ματιά και εδώ. Κάποιοι ...συναγωνιστές έγραψαν με σπρευ πάνω στο μνημείο του Νίκου Τεμπονέρα στη Πάτρα. Ενός ανθρώπου που δολοφονήθηκε απο φίλους σας ΟΝΝΕΔίτες μέσα σε σχολείο μπροστά σε μαθητές επειδή στήριζε τις κηνητοποιήσεις τους. Αυτή είναι η ελληνοκεντρική παιδεί που επιδιώκετε. ΜΠΡΑΒΟ

ΛΑ.Ο.Σ.: Όταν ένα κόμμα είναι φασιστικό...το δείχνει και στο σύμβολό του!

Γνωρίζετε φυσικα το σύμβολο του ΛΑΟΣ.
Είστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι και αυτό που βλέπετε είνα ένας σταυρός.
Εκεί βεβαίως σας παραπέμπει και η ονομασία Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.
Ε λοιπόν σας γέλασαν! Είναι μια οφθαλμαπάτη. Δείτε πώς περιγράφει ο ΛΑ.Ο.Σ. το σύμβολό του στο καταστατικό του κόμματος:

"ΕΜΒΛΗΜΑ - ΤΙΤΛΟΣ
Άρθρον 4ον: Το εν λόγω Κόμμα φέρει τον τίτλο «ΛΑΪΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ» και εν συντμήσει «ΛΑ.Ο.Σ.», έχει δε ως έμβλημα το χρησιμοποιηθέν στις Εθνικές Εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 και στις Ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου 2004. Το έμβλημα του Κόμματος αποτελείται από τέσσερα λευκά βέλη, εις το νοητόν σημείον συμπτώσεως των οποίων ευρίσκεται πράσινος κότινος. Τα βέλη και ο κότινος είναι εγγεγραμμένα εντός γαλανού τετραγώνου, ενώ το όλον σύμπλεγμα περιβάλλεται υπό πορφυρού κύκλου."

Ναι σωστά διαβάσατε. Πρόκειται για τέσσερα επεκτεινόμενα βελη και όχι
για σταυρό! Γιατί όμως "τέσσερα επεκτεινόμενα βελη"? Τί κρύβουν?

Δείτε αυτόν τον επεκτεινόμενο σταυρό:


Λίγα λόγια για την φασιστική ιστορία του συμβόλου αυτού, του επεκτεινόμενου με τέσσερα βέλη σταυρού:
"το σύμβολο αποτελείται απο δυό διπλής κατάληξης βέλη τοποθετημένα σε σχήμα σταυρού πάνω σε κυκλικό άσπρο φόντο, χρησιμοποιήθηκε σε φασιστικό κόμμα στην Ουγγαρία κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου,(Arrow Cross Party, μοιάζει πολύ με την ναζιστική σβάστικα ,το σύμβολο είναι απαγορευμένο σήμερα στην Ουγγαρία)"
πηγή:http://www.symbols.com/old/encyclopedia/28/2819.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Arrow_Cross



Παρακάτω δείτε τα επεκτεινόμενα βέλη στο σύμβολο της νεοναζιστικής Λίγκας του Αγίου Γεωργίου στην Αγγλία (League of St.George, ακολουθεί εικόνα από περιοδικό της οργάνωσης ονόματι "League Review") (Εκπληκτική ομοιότητα με το σύμβολο του ΛΑ.Ο.Σ.)

Ο φασίστας Πλεύρης, στο πόνημά του «Οι Εβραίοι», είδαμε να εκθειάζει τον Χίτλερ, τα «Ες-Ες», τον Πινοτσέτ. Αλλά εκφράζει τη συμπάθειά του και προς ένα ακόμα πρόσωπο. Μάλιστα πρόκειται για το ένα και μοναδικό πρόσωπο το οποίο δημοσίως ευχαριστεί μέσα από τον πρόλογο του πολυσέλιδου οχετού του. Γράφει συγκεκριμένα:

«Ευχαριστώ τον Αδωνι Γεωργιάδη, που είχε το θάρρος να παρουσιάση το βιβλίον στην τηλεόρασιν»...

Αυτός, ο «διαφημιστής» του ναζιστή, ο Αδωνις Γεωργιάδης, τυγχάνει βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. και επίλεκτο στέλεχος στο ασκέρι του Καρατζαφέρη...

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5154738

Πριν λίγες μέρες, ο Καρατζαφέρης διακίνησε από τηλεοράσεως την προβοκάτσια περί δήθεν «συνεννόησης» του ΚΚΕ με τη ΝΔ για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.

Οταν το ΚΚΕ κατήγγειλε και αποκάλυψε δημοσίως τον προβοκάτορα ως αυτό που είναι – δηλαδή ως «άθλιο προβοκάτορα» – τη σκυτάλη παρέλαβε ο εκπρόσωπός του.

Ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. και του «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια» (με έμφαση στο «Πατρίς», όπως μπορούν να βεβαιώσουν οι αρμόδιοι περί τα στρατολογικά…), ο Κ. Αϊβαλιώτης εμφανίστηκε στις οθόνες όπου και ομίλησε διά το «αποκρουστικό – όπως είπε – πρόσωπο του ΚΚΕ»…

Καθότι το πρόσωπο του ΚΚΕ είναι γνωστό εδώ και 90 χρόνια στην ελληνική κοινωνία (σ.σ.: πασίγνωστο δε στους φασίστες, στους ναζί, στους «ταγματασφαλίτες», στους χουντικούς κ.ο.κ.) ας μιλήσουμε για το – πραγματικά – αποκρουστικό πρόσωπο ενός κομματικού σιναφιού, που, εντούτοις, διαφημίζεται ολημερίς από τα κανάλια των εργολάβων, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και τους μεγαλοδημοσιογράφους τους.
Karatzaferis-Pattakos17 Νοέμβρη 2002. Καρατζαφέρης – Παττακός σε… τρυφερές στιγμές, στο κανάλι του πρώτου, το «Τελεάστυ».
Ο ναζιστής…

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Πλεύρης;

«Είναι ο ιδρυτής της ναζιστικής ομάδας “Κόμμα 4ης Αυγούστου”, σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού επί χούντας και διευθυντής του γραφείου τού – αλήστου μνήμης – αρχιχουντικού Ι. Λαδά».

Για το ποιόν του, έχει δηλώσει ο ίδιος:

«Ουδέποτε έκρυψα την ιδεολογία μου και είναι τιμή μου που συνειργάσθην με το Στρατιωτικό Καθεστώς της 21ης Απριλίου». («Ελευθεροτυπία», 28/1/2007)

*

Ο Πλεύρης είναι αυτός που έχει γράψει για τους Εβραίους πως είναι «Απλυτοι, αξύριστοι, τοκογλύφοι, που πιστεύουν στην εξολόθρευση των εθνών…»,

ότι «Αι απόψεις του Αδόλφου Χίτλερ διά τους Εβραίους ήσαν απολύτως ορθαί»,

ότι στη σημερινή Πολωνία «καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο (Αουσβιτς) εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον»,

ότι «Ο Στρατηγός Πινοσέτ ανέτρεψε το εβραιομαρξιστικό καθεστώς του Αλλιέντε κι επέβαλε Εθνικήν Τάξιν στην Χιλήν»,

ότι «Οι στρατιώται των SS επολέμησαν ηρωικώς αλλά τελικώς επεβλήθη η υλική υπεροχή των Συμμάχων»,

ότι «Οι άντρες των SS (είχαν) αγωνιστικόν ήθος. Ιδεολογικά πιστεύω. Παράστασιν και τρόπο ζωής. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι δεν ήσαν εγκληματίαι… αυτοί οι άνδρες υπηρέτησαν την πατρίδα των και την Ευρώπην με ηρωισμό… είχαν υψηλόν φρόνημα και την αίσθησιν τιμής… απετέλουν διά την εποχήν τους το καύχημα της Λευκής Φυλής».

(σ.σ.: Ολα τα παραπάνω περιέχονται στο εμετικό πόνημα του Πλεύρη με τίτλο «Οι Εβραίοι»).

*

Ο Πλεύρης, επίσης, είναι αυτός που – μεταξύ άλλων – έχει υποστηρίξει ότι

«η μεγάλη μάζα που εντάσσεται στο ΚΚΕ ανήκει σε ανθρώπους που χρειάζονται ψυχιατρική περίθαλψη», (κάπως «κομψότερα» έχει θέσει το ίδιο θέμα ο Πάγκαλος, όταν είπε πως «είναι δείγμα καθυστέρησης, πνευματικής και πολιτιστικής, το γεγονός ότι ένα μέρος του κόσμου ψηφίζει αυτό το ολοκληρωτικό κόμμα (σ.σ.: ΚΚΕ)», «Ελευθεροτυπία», 5/4/2009) και ότι «ο κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος επίστευε ειλικρινώς στην δημοκρατίαν…». (Κ. Πλεύρης, «Θέματα Πολιτικής Κοινωνιολογίας»).

***

Αυτός ο τύπος ήταν που τον επέλεξε ο Καρατζαφέρης να κοσμήσει τα ψηφοδέλτια του κόμματός του στις εκλογές του 2004, στην περιφέρεια της Α’ Αθήνας, όπου με την πριμοδότηση Καρατζαφέρη ο ναζιστής Πλεύρης ήρθε πρώτος σε σταυρούς…

"Η νεολαία του Λ.Α.Ο.Σ. δεν υπήρχε στα αρχικά σχέδια του Λ.Α.Ο.Σ., του οποίου η πλειοψηφία των μελών είναι άνω των -αντα. Ο ΝΕ.Ο.Σ. προέκυψε με την εισχώρηση του Ελληνικού Μετώπου του Μάκη Βοθρίδη, οργάνωση η οποία είχε δικιά της νεολαία την Ν.Ε.Μ.. Βέβαια και η ίδια η Ν.Ε.Μ. δεν προέκυψε από παρθενογένεση, αλλά συστήθηκε απο μέλη της Χρυσής Αυγής τα οποία βλέποντας ότι το κόμμα δεν είχε μέλλον, ιδίως μετά την εξαφάνιση του Περιάνδρου-Αντωνάκη, πέταξαν τις αρβύλες, τα τζην και τα φανελάκια και φορέσαν κουστούμια και μπλούζες πολο, ενστερνίζοντας ένα κατ' όψιν light εθνικιστικό ιδεολόγημα." [1]

Αν και βάσει του περιεχομένου του επίσημου φόρουμ της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ. μας ακούγεται πολύ λογικό και αληθοφανές, δυστυχώς το JUNGLE-Report δεν είναι σε θέση (ακόμα) για να αποδείξει με στοιχεία την ορθότητά του.

Μετά όμως από μια εκτενή έρευνα στο φόρουμ του ΝΕ.Ο.Σ. και μετά από διάφορες πληροφορίες που περισυλλέξαμε από άρθρα του έντυπου τύπου, είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε διάφορες "συμπτώσεις" που αποδεικνύουν, αν μη τι άλλο, ποιές είναι οι ιδεολογικές βάσεις όλου εκείνου του τσούρμου των στελεχών και τον οπαδών που εντελώς "συμπτωματικά" στεγάζεται υπό την σκεπή του ΝΕ.Ο.Σ./ΛΑ.Ο.Σ., όπως επίσης αποδεικνύουν και το πόσο γελοίο είναι το επιχείρημα του φτηνοκολπαδόρου "τρισενδόξου" Καρατζαφύρερ τους -το οποίο αποτελεί και ένα από τα βασικότερα πολιτικά του μότο- ότι το ΛΑ.Ο.Σ. αποτελείται από ανθρώπους όλων των ιδεολογικών φασμάτων.


Ας ξεκινήσουμε από δύο από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ., στα οποία δεν έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στο παρελθόν.


Μάκης Βορίδης

* Παλιός γνωστός φασιστοτραμπούκος που διεγράφη το 1984 από τη συνέλευση των φοιτητών της Νομικής ως φασίστας. [2][3]
* Γνήσιος φιλοαπριλιανός. Υπήρξε πρόεδρος της παπαδοπουλικής νεολαίας ΕΠΕΝ ακολουθώντας τα χνάρια του χρυσαυγίτη Μιχαλολιάκου. [3][4]
* Δήλωσε πνευματικό παιδί του λεπενισμού. [2]
* Τον πάντρεψε ο αντιπρόεδρος του κόμματος του Λεπέν και ο ίδιος ο Λεπέν σε συνέντευξη του, μεταξύ άλλων, ανέφερε για το Βορίδη: «Υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα ένα πατριωτικό κόμμα το οποίο μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα της Ελλάδας. Είναι το Ελληνικό Μέτωπο και ο Μάκης Βορίδης και σας καλώ να τους στηρίξετε με όλες σας τις δυνάμεις»

(κλικ)
Ο Ζαν Μαρί Λεπέν (δεξιά) σε συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα. Μαζί του στο «πάνελ» ο Χρήστος Χαρίτος (αριστερά) και ο Φαίδων Δημόπουλος (κέντρο), συνεργάτες του Μάκη Βορίδη [4]


Και κάτι για να γελάσουμε..
Παλιά δήλωση Καρατζαφύρερ:
«Να τους κόψουν τα πόδια (σ.σ.: στους ακροδεξιούς), να τους αποκεφαλίσουν, να τους βγάλουν τα μάτια. Ποσώς με ενδιαφέρει. Ας τη γρατσουνίσουν, ας τη λασπώσουν, είναι κάτι που δεν μου ανήκει. Αν θέλουν να βρουν Ακροδεξιά ας ψάξουν στο 0,8% του κ. Βορίδη. Αυτός είναι στην ομάδα του κ. Λεπέν. Εγώ ανήκω στην ευρωπαϊκή Δεξιά...» («Τύπος της Κυριακής», 20/10/02)

Ερωτούμε: Είναι συμπτωματικό ότι ο Βορίδης και η κλίκα του εντάχθηκαν στο ΛΑ.Ο.Σ.;



Κυριάκος Βελόπουλος

* Νομαρχιακός σύμβουλος Πέλλας
* Φιλοχρυσαυγίτης. Πρόεδρος της οργάνωσης "Δίαυλος Ελλήνων", η οποία συνδέεται με τη Χρυσή Αυγή και τη σκουπιδοφυλλάδα "Στόχος". [5]
* Χρησιμοποιεί ναζιστικές εκ του Γκέμπελς προερχόμενες ρήσεις: «Και κάτι τελευταίο που το χρησιμοποιούν κάτι φίλοι νεαροί στην ηλικία. Θα γυρίσουμε και η γη θα τρέμει, Συνέλληνες» [5] (23/6/2002 Θεσσαλονίκη. Στο "μνημόσυνο" του Μ.Αλεξάνδρου (..ήμαρτον). Συμμετείχαν: Χρυσή Αυγή, Στόχος, Καρατζαφέρης και λοιπά καλόπαιδα)
* Θρασύτατος ψεύτης και απατεώνας, πράγμα που απέδειξε τις προάλλες το JUNGLE-Report εδώ.

Ερωτούμε: Είναι συμπτωματικό ότι ο Βελόπουλος ανήκει στο ΛΑ.Ο.Σ.;


Ερωτούμε επίσης:
Ήταν συμπτωματικό που στις ευρωεκλογές του 2004, η ναζιστική Χρυσή Αυγή συμμετείχε με τέσσερις εκπροσώπους της στο ψηφοδέλτιο του Καρατζαφύρερ;
(οι "κύριοι" Βασίλης Κολιός, Μιχαήλ Παπαδημητρίου, Νικόλαος Σκάντζος και Ηλίας Παναγιώταρος) [6]

Έγινε συμπτωματικά ο ναζιστικός χαιρετισμός στο περασμένο συνέδριο του ΛΑ.Ο.Σ;




Ο εκτρωματικός φιλοναζιστής Κώστας Πλέυρης; Συμπτωματικά άνηκε κι αυτός στο ΛΑ.Ο.Σ.;

Συμπτωματικά φιλοξενούσε ο Καρατζαφύρερ στο κανάλι του, το τότε TELECITY, τα αντισιμητικά του παραληρήματα;

Ας σταθούμε σε αυτό το σημείο για λίγο στον εν Ελλάδι εκπρόσωπο του Αδόλφου Χίτλερ, Κ. Πλεύρη, ο οποίος εντελώς συμπτωματικά αποτελεί πολύ καλό φίλο του Κατατζαφύρερ και του Άδωνιδος Γεωργιάδη (κατά δήλωση τους).

Αν και όλοι γνωρίζουν για το τι εστί Πλεύρης, θα κάνουμε μια πολύ μικρή περιγραφή:

Κώστας Πλεύρης

* Ιδρυτής της ελληνικής ναζιστικής ομάδας «Κόμμα 4ης Αυγούστου»
* Γραμματέας και σύμβουλος του αρχιχουντικού Ιωάννη Λαδά
* Απολογητής του ρατσισμού και του εθνικοσοσιαλισμού
* Ορκισμένος εχθρός της δημοκρατίας
* Υποψήφιος του ΛΑ.Ο.Σ στις βουλευτικές εκλογές του 2004 στην Α’ περιφέρεια Αθηνών

Και για να πάρετε μια καλύτερη εικόνα, ιδού μερικά αποσπάσματα από ομιλία του στο ξενοδοχείο President τον Ιανουάριο:

το βίντεο εδώ

Και ιδού ορισμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του "Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια":

* «o Γιόζεφ Γκέμπελς ήταν ένα από τα φωτεινότερα πνεύματα του αιώνος» (σ. 885)
* «τα Ες Ες και μάλιστα τα μάχιμα (τα Βάφεν Ες Ες) υπήρξαν οι ιππόται της σύγχρονης εποχής... Στις τάξεις των Ες Ες συγκαταλέγεται το εκλεκτότερον μέρος της Αρίας Φυλής» (σ. 871)
* «Κρίμα. (Οι ναζί) έπρεπε να είχαν απαλλάξει την Ευρώπην από την εβραιοσιωνιστικήν παρουσίαν» (σ. 1204).
* «Ο Μουσολίνι στα πολλά του λάθη προσέθεσε και το ότι δεν είχε σκοπό να εξοντώσει Εβραίους» (σ. 496)
* «Ο Χίτλερ απέναντι της Αγγλίας δυστυχώς ετήρησε ιπποτικήν στάσιν» (σ. 826).
* «Ο Χίτλερ υπήρξε εξαιρετικώς ευαίσθητος και εκ χαρακτήρος ηρνείτο να θυσιάση αμάχους, έστω και με αντάλλαγμα τη νίκη. Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής:
1. Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο, την Ευρώπη, από τους Εβραίους.
2. Δεν εχρησιμοποίησε τα ειδικά χημικά όπλα, που μόνο η Γερμανία διέθετε, διά να νικήση» (σ. 882).

Θα ξεσηκωθούν βέβαια (και δικαιολογημένα ίσως) οι οπαδοί του ΛΑ.Ο.Σ./ΝΕ.Ο.Σ και θα πουν, ότι ο Πλεύρης διεγράφη από το κόμμα. Σωστά ως εδώ.
Στην ερώτηση, γιατί διεγράφη; Εκεί παίζει το σημείο της κασέτας που λέει: "Επειδή έχει ακραίες θέσεις..."
Σε αυτό ακριβώς το σημείο ο κάθε νοήμων μπορεί να αντιληφθεί το μειονέκτημα του να είναι κάποιος "οπαδός". Διότι η κατάντια του οπαδού, είναι το γεγονός ότι έχει θέσει εκτός λειτουργίας τον εγκέφαλό του και ακολουθεί υποστηρίζοντας τυφλά και παπαγαλίζοντας κάθε είδους ουτοπική βλακεία ή ψέμα που θα ξεστομίσει ο αρχηγός τους, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση ο "τρισένδοξος" Καρατζαφύρερ.
Και αυτό το λέμε, διότι ακούγοντας το "Επειδή έχει ακραίες θέσεις...", στον κάθε νοήμονα γεννιούνται αυτομάτως ορισμένα εύλογα ερωτήματα, όπως για παράδειγμα το παρακάτω:
Όταν ο Καρατζαφύρερ ενέταξε στο κόμμα του τον Πλεύρη, δεν ήξερε ότι ο καλός του φίλος είχε ακραίες θέσεις;
Δεν ήξερε ότι πρόκειται για ρατσιστή, φιλοχουντικό και φιλοναζιστή;

Η απάντηση είναι, ότι ασφαλώς και τα ήξερε όλα αυτά. Το ότι διεγράφη ο Κώστας Πλεύρης από το κόμμα, αυτό έγινε χάριν της επιχειρήσεως "Παράλλαξις του φασιστικού προφίλ του ΛΑ.Ο.Σ.". Διότι με το εν λόγω φασιστικό προφίλ το ΛΑ.Ο.Σ. ποτέ δεν επρόκειτο να ξεκολλήσει από το 2%, ήτοι το ποσοστό που του αξίζει στην πραγματικότητα, δηλαδή το ποσοστό των ψηφοφόρων που εκφράζεται από το ποιόν αυτού του κόμματος.
Διαγράφοντας λοιπόν τον Πλεύρη (και ίσως και άλλα φασιστόμουτρα του αυτού είδους) και φορώντας μέσω τηλε-φτηνοκολπαδόρικου λόγου το αριστερούν προσωπείον άρχισε να επιχειρεί να προσελκύσει τα δυστυχώς ουκ ολίγα κορόιδα των διαφόρων πολιτικών χώρων. Κορόιδα όπως πχ κάτι "αριστερούς" σαν τον μίστερ τρικυμία εν κρανίω παπα-Τσάκαλο.

Ο φιλοναζιστής Κ. Πλεύρης είναι στην ουσία αυτό ακριβώς που εκφράζει τον μέσο οπαδό του ΛΑ.Ο.Σ. και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την τεράστια απήχηση που έχει στον εν λόγω πολιτικό χώρο.
Και αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς, το λέει και αυτός που έχει ανεβάσει σχεδόν όλα τα βίντεο με τον Πλεύρη που κυκλοφορούν στο YouTube, ο κ. sakisathens:




https://www.youtube.com/user/sakisathens


Ο οποίος κ. sakisathens δεν είναι κάποιος τυχαίος. Δεν είναι κάποιος για τον οποίο θα μπορούσε διαχειριστής του φόρουμ του ΝΕ.Ο.Σ. -όπως ο κ. ΑΝΤΕΥΣ τις προάλλες- να μας πει ότι τυχαίνει να έχει ακραίες απόψεις με τις οποίες το ΝΕ.Ο.Σ. δεν συμφωνεί και διάφορες άλλες δικαιολογίες.
Ο κ. sakisathens είναι στο επίσημο φόρουμ της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ. εγγεγραμμένος με το ψευδώνυμο VIDEOMIX, ο οποίος VIDEOMIX δεν είναι άλλος από τον κ. Θανάση Ζαχαριάδη:


http://www.neos-forum.com/viewtopic....r=asc&start=15


Εκτός αυτών, ο κ. Ζαχαριάδης υπήρξε πρόεδρος της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ. (ανατολικής Αττικής) και είναι συντάκτης στην εθνικιστική και ξενοφοβική ηλεκτρονική εφημερίδα του Μάκη Βορίδη "Ελληνικές Γραμμές", όπου παίρνει κατά καιρούς συνεντεύξεις από διάφορους γραφικούς, όπως τον Άδωνι Γεωργιάδη, το είδωλό του Κ. Πλεύρη, κτλ. http://www.e-grammes.gr/article.php?id=2626

Δεν αποτελεί έκπληξη, ότι στην προ ΛΑ.Ο.Σ. εποχή η ψήφος του κ. Ζαχαριάδη πήγαινε στην παράταξη:


http://www.neos-forum.com/viewtopic.php?t=1467


Ο φιλοπλευρισμός (=ρατσισμός/αντισημιτισμός) του φαίνεται άλλωστε πεντακάθαρα από το παρακάτω σχόλιό του:


http://www.neos-forum.com/viewtopic.php?p=1531
(κλικ)


Όσο για τον πολιτικό του λόγο (όταν ο κ. Ζαχαριάδης ενεργεί "μασκαρεμένος"), η κοσμιότητα και το ήθος του, θα λέγαμε ότι είναι αντάξια του ήθους του τέως ΕΠΕΝίτη και φασιστοτραμπούκου δάσκαλού του, κου Μάκη Βορίδη:


(για κακή του τύχη, το σχόλιο αυτό το έκανε στη φωλιά του λύκου, δηλ. στο κανάλι μας στο youtube)


(κλικ)



Επιστρέφουμε ξανά στο βίντεο που ανεβάσαμε πιο πάνω με τα αποσπάσματα από τη χυδαία ομιλία του ναζιστή Πλεύρη στο ξενοδοχείο President.

Τα ακούσατε τα χειροκροτήματα και τους αλαλαγμούς;

Αυτά τα σιχαμερά αποβράσματα που διψούσαν για ρατσισμό και χειροκροτούσαν και χασκογελούσαν στο άκουσμα περί εξοντώσεως των Εβραίων τα ακούσατε;

Από ποιόν πολιτικό χώρο νομίζετε ότι εκφράζονται όλοι αυτοί;

Ποιόν νομίζετε ότι θα ψηφίσουν όλοι αυτοί στις εκλογές;

Μένει κανείς άλλος εκτός από τον Καρατζαφύρερ και τον ΛΑϊκίστικο Οπισθοδρομικό Συντηρητισμό;

Εκτός αυτού, επί του θέματος, βρήκαμε στο επίσημο φόρουμ της Νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ και τα εξής ενδιαφέροντα:




http://www.neos-forum.com/viewtopic.php?p=1098



Η διαφήμιση του πλευροblog φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει από το φόρουμ της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ.:



Του οποίου πλευροblog δημιουργός ανακαλύψαμε, προς έκπληξή μας, πως είναι ο δημοκρατικότατος φίλτατος vetdino. Και η ανακάλυψη αυτή έγινε διότι ο φίλτατος έκανε το λάθος να χρησιμοποιήσει και τους 2 blogger-λογαριασμούς του (vetdino & pleyrisvideos) μέσα από τον ίδιο server "ugent.be" (=Universiteit Gent=Πανεπιστήμιο Γάνδης), δηλαδή τον server του Πανεπιστημίου όπου σπουδάζει.
Ιδού και δυο σχολιάκια στο youtube για 2 από τα βίντεο με τον Πλεύρη που ανέβασε ο sakisathens (=Θανάσης Ζαχαριάδης):





Ερωτούμε:

Είναι συμπτωματικό που ο τέως Πρόεδρος του ΝΕ.Ο.Σ. (ανατ. Αττικής) και νυν υποψήφιος του ΛΑ.Ο.Σ. αποτελούσε ψηφοφόρος και αποτελεί λάτρης και υποστηρικτής του φιλοναζί Πλεύρη;

Είναι συμπτωματικό που έχει τεράστια απήχηση στους οπαδούς του ΛΑ.Ο.Σ. κάποιος που υποστηρίζει φανατικά την αναγκαιότητα της δολοφονίας όλων των Εβραίων;

Είναι συμπτωματικό που οι οπαδοί του ΛΑ.Ο.Σ μας μιλάνε συνέχεια για καθαρές φυλές και καθαρά αίματα;

Είναι συμπτωματικό που στο επίσημο φόρουμ της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ. γίνονται επί σχεδόν καθημερινής βάσεως τέτοιου είδους σχόλια:


(περί του καλαθοσφαιριστή της Εθνικής: Σχορτσιανίτη ο "λόγος")


Κάθε είδους πολιτικός χώρος και δη επίσημος κομματικός που έχει τις στοιχειώδεις Αρχές και Αξίες, σε απειροελάχιστο χρόνο, θα είχε σβήσει το παραπάνω ξέρασμα.
Ο λόγος για το οποίο αυτού του είδους τα σχόλια φιλοξενούνται στο εν λόγω φόρουμ, είναι διότι αυτά ακριβώς είναι που τους ενώνουν, αυτά αποτελούν τον κοινό παρονομαστή της έκφρασής των συναγωνιστών.

Γρυλίσματα και γαβγίσματα κατά παντός "εχθρού".

Δεν είναι τυχαίο που ο Καρατζαφύρερ μουγκάνιζε μέσα από το φασιστοκάναλό του παροτρύνοντας κάθε ελληνική οικογένεια να προμηθεύεται το "Στόχο". [6]
Και δεν είναι τυχαίο διότι απλούστατα ο ''Στόκος" παρέχει πλουσιοπάροχα αυτού του είδους τα γρυλίσματα και τα γαβγίσματα.
Ιδού ένα μικρό κομμάτι από εξώφυλλο που επιλέξαμε τυχαία:



Αλήθεια, που είναι οι αριστεροί που τόσο πολύ διαφημίζουν πως έχουν οι οπαδοί του ΛΑ.Ο.Σ. στις τάξεις τους;

Ποιός αριστερός θα άντεχε έστω και μισό δευτερόλεπτο μέσα σε αυτόν τον οχετό του ρατσισμού, του φιλοναζισμού, του φασισμού και του φιλοχουντισμού;

Και όταν λέμε αριστερούς, ασφαλώς και δεν εννοούμε "αριστερούς" σαν τον παπα-Τσάκαλο που θέλει να ασβεστώσει "αράπηδες".

"Όλους εμάς ενώνει η Ελλάς" τσίριζε και συνεχίζει να τσιρίζει ο Άδωνις Γεωργιάδης και το fan club του.

Όχι κύριοι! Η Ελλάς του Πολιτισμού, των Επιστημών, της Τέχνης, της Φιλοξενίας, του Σεβασμού στο Διαφορετικό ΠΟΤΕ δεν υπήρξε ενοποιητικό στοιχείο για ξενοφοβικούς ημιβάρβαρους. Και αυτό διότι κάτι τέτοιοι ποτέ δε μπόρεσαν να καταλάβουν τι εστί Ελλάς.

Αυτό που ενώνει τους συναγωνιστές δεν είναι η Ελλάς, αλλά η πολιτική βρωμιά, ο μισανθρωπισμός, ο ρατσισμός και ο φασισμός.

Επαναλαμβάνουμε και θα συνεχίσουμε να το επαναλαμβάνουμε μέχρι την ημέρα των Εκλογών, ασχέτως και αν στο τέλος η προσπάθειά μας αποδειχθεί άκαρπη:

Το ΛΑ.Ο.Σ ΔΕΝ πρέπει να μπεί στη Βουλή των Ελλήνων!

Δεν πρέπει αυτός ο όχλος που υποστηρίζει τα καθαρά αίματα και τη δολοφονία των Εβραίων να αισθανθεί δικαιωμένος!

Δεν πρέπει αυτός ο όχλος που μιλάει για "σκυλάραπες" και για "βρωμοαλβανιάρηδες" να επιβραβευθεί για τις αρρωστημένες του απόψεις!

Διότι απόψεις σαν αυτές που εκφράζουν αυτό τον όχλο, αποδεδειγμένα σκοτώνουν την Ανθρωπότητα.

Κάθε ψήφος στο ΛΑ.Ο.Σ. είναι μια σφαίρα στην καρδιά του Ανθρώπου!

Αντικομμουνιστης δεν είναι αυτός ο οποίος δεν στηρίζει το κομμουνισμό και δε συμμερίζεται τις απόψεις του.

Αντικομμουνισμός ονομάζεται η πολιτική ιδεολογία που μοναδικό στόχο έχει την αντιπαράθεση με τα κομμουνιστικά με τον κομμουνισμό ως ιδεολογία. Η ιδεολογία αυτή αναπτύχθηκε εναντίον των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, κυρίως την εποχή του ψυχρού πολέμου. Αυτού του είδους ο αντικομμουνισμός κατέληξε ουσιαστικά να είναι μια στείρα και άκρως συντηρητική ιδεολογία, με αποκλειστικό στόχο να εξαφανίσει τα κομμουνιστικά καθεστώτα και να κυνηγήσει τους συνοδοιπόρους τους όπως αποκαλούνται όλοι όσοι αντιτίθονταν σε τέτοιες μεθοδεύσεις.

Ο αντικομμουνισμός δεν χρησιμοποιούσε ουσιαστικά κανένα σοβαρό θεωρητικό επιχείρημα ούτε και είχε να αντιπροτείνει κάτι αξιόλογο για το ίδιο πολιτικό σύστημα, αλλά ήταν σε θέση να συμμαχήσει με τα πιο ολοκληρωτικά, φασιστικά καθεστώτα προκειμένου να πετύχει το στόχο του. Πολλά καθεστώτα, με φανερή ή καλυμμένη ολοκληρωτική μορφή, έκαναν την εμφανισή τους ανά τον κόσμο με μοναδική ιδεολογία τον αντικομμουνισμό, όπως η χούντα στην Ελλάδα το 1967. Τον όρο αυτό χρησιμοποίησαν και οι θεωρητικοί του υπαρκτού σοσιαλισμού, για να κατηγορήσουν ως στείρους και συντηρητικούς όσους προσπαθούσαν να ασκήσουν κριτική και να κάνουν διάλογο για την πολιτική των κομμουνιστικών καθεστώτων, σχετικά με τη δομή τους ή ακόμη και για τα γενικότερα προβλήματα του κομμουνιστικού καθεστώτος.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

Μερικές φορές δεν έχει νοημα να παριστάνεις το βλάκα...

1) Νομίζω οτι οι απαντήσεις που έδωσα φτάνουν και περισσρύουν . Μάλλον όμως δε σας άρεσαν και δε τις διάβασατε. Θα πω για άλλη μία φορά οτι η ιστορία μόνο γράφει. Δε σβήνει. Αντί λοιπόν να απαντήσετε εσείς σε πολυ συγκεκριμένα ερωτήματα με επιχειρήματα (ποιά επιχειρήματα...) το μόνο που κάνετε είναι να με αποκαλειτε γελοιο και ανεπαρκή. Εχετε μια καραμελα και την αναμασατε συνεχως. Τα δηθεν εγκλήματα του Σταλιν ,η συνεργασί με τη νδ και οι ανακριβειες για τη τυποεκδοτικη. Ολα έχουν απαντηθει.
2) Να κανω και εγω καποιες πρακτικές ερωτήσεις?
α) Ο Καρατζαφέρης με τηνιδιότητα του γαλατά ειχε στα 20 του καμια 10ρια σπίτια?
β) Απο τη στιγμή που ο Αδωνης λέει οτι η εξέγερση του πολυτεχνείου "δεν ηταν και κανενα μείζον ζήτημα" και αφού στη χούντα δεν υπήρχαν βουλή και βουλευτές γιατι έγινε βουλευτής και μας τα ζαλίζει απο τα καναλια ολη μέρα?
γ) Για αυτό που έγραψα σχετικά με τη ΝΕ.Ο.Σ. δεν έχετε να πείτε κάτι?
δ) Αφου πιστεύουν οτι υπάρχουν κατώτεροι άνθρωποι γιατί δεν ασπάζεστε κάποια άλλη θρησκεία?
ε) Ενω κάποια στελέχη σας δηλώνουν ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ οτι πιστεύουν σε άλλα δογματα γιατί λέτε ακομα οτι ειστε δημοκράτες?
στ) Πως κρίνετε τη στάση ορισμενων στελεχών σας που περιφερονται σα θίασος απο κανάλι σε κανάλι χωρίς ίχνος πολιτικού λογου?
η) Αν ηταν στο χερι σας θα περνατε το σπιτι απο τη κουνεβα?
θ) Εαν ο Καρατζαφερης αποχωρουσε απο το ΛΑ.Ο.Σ για οποιοδήποτε λογο, θα υπηρχε εστω και τυπικά αυτο το κομμα(σκεφτειτε καλα αυτη την ερωτηση) ?
Θα μπορουσα να κανω εκατονταδες τετοιες ερωτησεις. Κοιταξτε λοιπον πρωτα τα του οικου σας και μετα καντε ιστορικες αναφορες και κριτική.
3) Ηλπιζα οτι θα ειχες κατανοησει ποιος ειναι φασιστας .Μαλλον πρεπει να προσπαθησω περισσότερο ή απλως χρειάζεται να ανοιξεις τα μάτια σου.
4) Φιλε SPARTAKOS μακαρι να ζουσα στη κουβα. Ριξε μια ματια στα παρακατω επισημα στατιστικα.
Η Κούβα με μια ματιά…
>2-3 εκατομμύρια είναι οι νέοι Κουβανοί, μεταξύ 14-30 χρόνων
>70% του πληθυσμού της Κούβας έχει γεννηθεί μετά την επανάσταση
>100% των νέων Κουβανών ολοκληρώνουν το σχολείο. Υπάρχουν σχολεία ακόμη και με έναν μαθητή
>700.000 Κουβανοί σπουδάζουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση
>64% των επαγγελματιών είναι γυναίκες
>Ολοι οι νέοι στην Κούβα έχουν εξασφαλισμένο το δικαίωμα στη δουλιά
>8 ώρες δουλεύει ο εργαζόμενος καθημερινά
>1 μήνα διακοπές δικαιούται κάθε εργαζόμενος ετησίως
>95% των εργαζόμενων συνδικαλίζονται
>60% της Κουβανικής Εθνοσυνέλευσης αποτελείται από εργαζόμενους
>35.000 είναι οι Κουβανοί γιατροί και νοσηλευτές που προσφέρουν σε 71 χώρες σε όλο τον κόσμο
>20.000 μεταμοσχεύσεις καρδιάς πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, δωρεάν
>300 είναι τα κέντρα πληροφορικής σε όλη την Κούβα, με δωρεάν πρόσβαση και διδασκαλία στις Νέες Τεχνολογίες
5) Παρε και μια προσφατη φωτογραφια του 8%

ΑΠΟ ΤΟ http://www.yupi.gr ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΟ Debate ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΧΑΡΕΊΤΕ ΤΟΥΣ

Και βέβαια, last but not least, το αγαπημένο φετίχ, το κόμμα που κατεβαίνει στις Ευρωεκλογές με συνθήματα κατά της Ευρώπης, και η ΓΓ του, η Παπαρήγα η καλή.

Στο παράλληλο σύμπαν της Αλέκας Παπαρήγα:

- Οι εργάτες έχουν δικαιώματα για υπέρογκους μισθούς, αλλά μόνο αν δεν είναι κομμουνιστές -οι κομμουνιστές δουλεύουν εθελοντικά.

- Η βιομηχανία ρυπαίνει μόνο όταν οι βιομήχανοι βγάζουν κέρδος.

- Ένα πολιτικό κόμμα μπορεί να βγάζει λεφτά από όπου γουστάρει και κανένας δεν δικαιούται να το ελέγξει, αν δεν του προσφέρει πρώτα υπουργείο και πακέτα με μίζες (η κάτι τέτοιο, δεν έβγαζες άκρη)

- Ο Οτσαλάν εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο και διαχρονικότερο πρότυπο μοναξιάς και εγκατάλειψης μετά τον Μπάμπι το ελαφάκι.



Τελικά, παρά τις ερωτήσεις για το Βατοπέδι (το μόνο σκάνδαλο της ΝΔ που συζητήθηκε), από τη συζήτηση φάνηκε πως πιο διεφθαρμένο κόμμα στην Ελλάδα θεωρείται το ΚΚΕ.



Κι αυτό λέει πολλά.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

1) Aν εσύ θεωρείς οτι ΕΕ=Ευρώπη τότε είσαι πιο νυχτωμένος απ'οτι πίστευα. Το κκε είναι απέναντι στην ευρωπαική ένωση διοτι ειναι πηγη αδικίας, της ανισότητας και της εκμετάλλευσης των λαών. Ας μην επεκταθώ πάνω σε αυτο. Σιγά μη τους αφήσουμε να αποφασίζουν για εμας χωρις εμάς. Πολύ θα το ηθελαν. Αυτός είναι και ο λόγος που συμμετεχει το κκε στις ευρωεκλογες. Εσείς ως εθνικιστές γιατί συμμετέχετε στην ευρωενωση αφου απεχθάνεστε το διεθνισμό? Αφου κοπτεστε τοσο πολυ για την ΕΕ γιατί οι ευρωβουλευτες σας τη κάνουν με ελαφρα πηδηματακια? Θελω να δω τι θα κανετε αν μπει η Τουρκία και τα Σκόπια στην ΕΕ.

2) Αν πιστεύεις οτι οι εργατικοί μισθοί είναι ικανοποιητικοί και το κκε παλευει ωστε να γινουν υπερογκοι πρεπει να εισαι πολυ ευτυχισμενος στη ζωη σου. Να σου δίνουν ενα κομματι ψωμι και να λες ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!!!!

3) Να είσαι σιγουρος οτι θα μας φανε τα αφεντικά πριν μας φαει ο πλανήτης!

4) Κάποτε αν κάποιος δηλωνε κομμουνιστης εκτελουνταν. Σημερα απολυεται. Αυτος ειναι και ο λογος που το κκε δεν αναφερει τα λιγοστα χρηματα που δινει το καθε μελος. Οι μεγαλες προσφορες ανω των 1000 ευρω δημοσιευονται καθε μερα στο ριζοσπαστη. Οι 3-4 ελεγχοι που γινονται καθε μηνα στο κκε και τη τυποεκδοτικη δεν ειναι απαραιτητη

5) Στο πισω μερος του μυαλου σου πρεπει να νοσταλγεις ακομα τη νδ. Γι΄αυτο λες οτι το κκε ειναι το πιο διευθαρμενο κομμα.
Ακομα περιμενω καποιες σοβαρες απαντήσεις.

Παραθέτω και ενα βιντεο απο την εκπομπη ενος αντικομμουνιστη



Εχετε προσφερει αφφφφφφφφφφφθονο γελιο. Ας γελασετε και εσεις με εμας λιγο. Εστω μεσω ψεμματων και φωτομονταζ...

ΜΙΚΡΕ ΑΡΙΣΤΕΡΕ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ arta21.
Μου θυμίζεις στρατιωτικό ασύρματο αναπήδησης συχνοτήτων . Αυτοί οι ασύρματοι έχουνε την δυνατότητα να αναπηδούν συχνότητα ανα μερικά δευτερόλεπτα προκειμένου να μην μπορεί ο αντίπαλος να ανιχνεύσει το μήνυμα που εκπέμπεται .
1) Αναφέρεσαι και καταφέρεσαι κατά του ΛΑ.Ο.Σ και των στελεχών αυτού ονομαζοντάς τους φασίστες , ναζί και λοιπές τέτοιες φεδρές αρλούμπες . Το μεγάλο σου πρόβλημα δεν είναι αυτό . Το μεγάλο σου πρόβλημα είναι ότι με την Πατριωτική Ιδεολογία , την Εθνική Πολιτική , και την διατήρηση της Πολεμικής αρετής των Ελλήνων που πρεσβέβει ο χώρος , σου θυμίζουν ποιοί πραγματικά είναι οι ήρωες που έσωαν την Ελλάδα , την Ήττα που υπέστησαν οι αναρχοσυμμορίτες στο Βίτσι και στον Γράμμο , και το γεγονός ότι στην Ελλάδα υπάρχει η συνέχεια αυτών που θα αγωνιστεί ενάντια στην Νέα Τάξη Πραγμάτων . Μια Τάξη Πραγμάτων που λυσαλέα υπερασπίζονται σήμερα ο ΤΣΙΡΙΖΑ , το ΚΚΕ , το ΠΑΣΟΚΙΣΤΑΝ , και η Νου Δούλα .
2) Όλοι θέλουν ανεξαρτήτου ιδεολογίας καλύτερο μισθό και συνθήκες εργασίας . Δεν είναι εργολαβία του ΚΚΕ το θέμα . Το θέμα είναι τί πραγματικά είναι εφικτό και όχι ευχολόγια και όνειρα .
3) Αν ξανασυγκρίνεις τους ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ Έλληνες μετανάστες με τους ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙΣ . ΟΧΙ ΑΠΟ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΑΛΛΆ ΑΠΟ ΒΛΑΚΕΙΑ ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΟΡΟΣ ΝΟΜΙΜΟΣ ΚΑΙ ΤΙ Ο ΟΡΟΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ .
Παρ όλα αυτά σου δίνω την ευκαιρία να απαντήσεις στα 49 ερωτηματικά για την Λαθρομετανάστευση και να αλλάξω την γνώμη μου για εσένα .
ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΝΝΕΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΙ
1. Γιατί οι «οικονομικοί» και άλλοι «μετανάστες» δεν πήγανε σε χώρες κοντά στον τόπο από όπου αναγκαστήκανε να φύγουν, αλλά διέσχισαν την αχανή Τουρκία και θαλασσοπνίγηκαν για εγκατάσταση στην Ελλάδα;
2. Γιατί δεν προτίμησαν την Σαουδική Αραβία; Την Ιορδανία, την Συρία; την Γεωργία, τη Ρωσσία; Γιατί δεν προτίμησαν την Τουρκία των ευρωπαϊκών προοπτικών, η το πολυ-πολιτισμικό Κόσοβο;
3. Γιατί προτιμήσαν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα των 10,000,000 κατοίκων με τους πτυχιούχους των 700 ευρώ και τους υπαλλήλους των μείον 700 ευρώ, δια της βίας ;
4. Γιατί επιτρέπεται να καλλιεργείται ο μύθος ότι οι περισσότεροι «μετανάστες» σκοπεύουν να προχωρήσουν πρός την Ευρώπη;
5. Γιατί οι «μετανάστες» δεν προχωρούν προς την Ευρώπη; Ποιός τους σταματά; Η Ελλάδα; Η υπόλοιπη Ευρώπη; Οι Βρυξέλλες; Γιατί δεν τους θέλει η Ευρώπη;
6. Γιατἰ πρέπει να σεβαστούμε την επιλογή τους να παραμείνουν στην Ελλάδα και όχι στην Τουρκία; Μήπως διώκονται από τους πολιτισμικά και θρησκευτικά συγγενείς τους; Γιατί δεν παραμένουν και δεν διαμαρτύρονται εκεί; Γιατί δεν τους θέλει και τους …διώχνει η Τουρκία;
7. Γιατί ο “Φιλέλληνας¨ Ομπάμα συνεχάρηκε τον Κεμάλ που “κατατρόπωσε” τα σχέδια των Ελλήνων για την ανασύσταση της αρχαίας τους αυτοκρατορίας (!) ενώ βοηθά ενεργά την Τουρκία στην δημιουργία μιας άλλης μεσαιωνικής βασισμένης στον νόμο της Σαρία; Αυτό επιδιώκει ο Ομπάμα; Αυτό επιδιώκει η Τουρκία; Γιαυτό έχει επικεντρώσει τις προσπάθειες της στην εξαγωγή λαθρομεταναστών στο Αιγαίο;
8. Γιατί δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους η Ms. Democracy & Liberty Inc. με τους Νατοϊκούς Σεκιουριτάδες και τους άλλους εταίρους της «Συνεργασίας των Εισβολέων«, οι οποίοι δημιούργησαν συν τοις άλλοις και το πρόβλημα;
9. Γιατί οι ομάδες ΜΚΟ που υποστηρίζουν τους «μετανάστες» δεν καταγγέλουν την Σαουδική Αραβία, την Τουρκία, το Ισραήλ, την Ιορδανία, την Λιβύη, την Τυνησία, την Αίγυπτο, για ρατσισμό και ξενοφοβία;
10. Γιατί οι ομάδες ΜΚΟ που υποστηρίζουν τους «μετανάστες» δεν πηγαίνουν στις χώρες προέλευσης των λαθρομεταναστών να παλαίψουν για την δικαιοσύνη και τα δίκαια των προστατευόμενων πελατών τους; Έκεί θα μπορούσαν να κερδίσουν επάξια και δικαιολογημένα πλέον τον μισθό τους. Από που πληρώνονται; Δικαιούνται σύνταξη; Ποιός τους κολλάει ένσημα; Δουλεύουν τον Αύγουστο και για πόσους μήνες τον χρόνο πληρώνονται;
11. Γιατί όπου καταπιάνονται οι ΜΚΟ και οι άλλες οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα, και καλά, «δίκαια των αυτοαποκαλούμενων μειονοτήτων», μετά δεν ασχολούνται με τα πτώματα του πληθυσμού της πλειονότητας που αφήνουν πίσω τους οι “απελευθερωτές” Σεκιουριτάδες του ΝΑΤΟ;
12. Γιατί ξεχνάμε τις τόσες ανταλλαγές πληθυσμών που γίνανε τον προηγούμενο αιώνα για να ζήσουμε χωριστά και μονιασμένοι με τους γείτονες, αλλά και μεταξύ μας, και προσπαθούμε με μανία να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη που θα έχουν τα ίδια ή πιό άσχημα επακόλουθα;
13. Γιατί η Ελλάδα αποδέχεται τις εντολές αυτού του πολιτικο-οικονομικού μορφώματος που αυτοαποκαλείται Ευρωπαϊκή Ενωση - χωρίς Σύνταγμα, αν και και προσπαθεί να το επιβάλλει αντιλαϊκά - χωρίς Νοτιανατολικά σύνορα, χωρίς Στρατό και χωρίς ηγέτες, που διοικείται από γραφειοκράτες που λένε και κάνουν ό,τι θέλουν… εν τη πορεία στο όνομα της προόδου και της εξέλιξης;
14. Γιατί το μόρφωμα αυτό έχει υποχρεώσει μεθοριακά/ακριτικά μέλη-κράτη του να γίνουν οικοδεσπότες των «μεταναστών», παρά την θελησή τους, και επί πλέον κατηγορεί την Ελλάδα ότι δεν τους προσέχει;
15. Γιατί τα δέχεται όλα στα τυφλά η Ελλάδα και ποιά είναι η αξία της στην κλίκα των 27;
16. Γιατί σπρώχνουν την Ελλάδα να ακολουθήσει κατ΄ανάγκη την πολιτική του Μπερλουσκόνι; Για να την κατηγορούν αργότερα οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καιροφυλακτούν να διεκπεραιώσουν εντολές διακαιολογώντας έτσι την ύπαρξη και τον μισθό τους;
17. Γιατί η Αμερική και το Ισραήλ έχουν φράξει με ατσάλινους φράχτες τα σύνορά τους για να εμποδίσουν τους Μεξικάνους και τους Παλιστίνιους να μπούν στην χώρα που ήτανε παλιά δικιά τους και που την θεωρούν πατρίδα τους;
18. Γιατί οι New York Times ασχολούνται με την Ελλάδα και όχι με την Ιταλία και την Ισπανία που έχουν το ίδιο πρόβλημα, ή με την Τουρκία και τους εντολοδόχους της που το δημιουργούν; Γιατί δεν ασχολούνται με το Ισραήλ και την Αμερική με τα ατσάλινα σύνορά τους
19. Γιατί οι Έλληνες εφοπλιστές δεν διαθέτουν πλοία να μεταφέρουν τους «λαθρομετανάστες του επιβαλλόμενου εποικισμού» στην Αγγλία, στην Γαλλία, στην Γερμανία στην Σουηδία, στην Δανία, στην Ολλανδία, στην Αυστρία ή την Ελβετία – μόνο με το τραίνο εδώ - , στην Αμερική, ή στις δημοκρατικές χώρες του Κόλπου τις οποίες …απελευθέρωσε η Αμερική την προηγούμενη δεκαετία; Οι χώρες αυτές είναι, ή ούτως ή άλλως, προετοιμασμένες με σωστή υποδομή φιλοξενίας και εισόδου και εξόδου.΄Ετσι τουλάχιστον διακηρύσουν…
20. Γιατι οι δικαιολογίες είναι πάντα ότι «θα τα βρούμε στην Ευρώπη, με την Ευρώπη, δια της Ευρώπης» ;
21. Γιατί ξεχνάμε ότι πάντοτε σε τέτοιες περιπτώσεις το «Εδώ Ευρώπη, εκεί Ευρώπη, …που είναι η Ευρώπη;» ισχύει απολύτως και διαχρονικά;
22. Γιατί οι δήθεν οικονομικοί και άλλοι «μετανάστες» δεν πάνε στο Ντουμπάϊ;
23. Γιατί πιστεύουν ότι αντέχει δημογραφικά η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων και όχι η Ιταλία των 60 εκατομμυρίων;
24. Γιατί να τους νομιμοποιήσει πολιτικά ώς Ευρωπαίους πολίτες η Ελλάδα; Μήπως είναι ο καινούργιος Στρατός που θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Ν.Α Ευρώπη, ιδιαίτερα τώρα που θα αναλάβει και Τούρκος Διοηκητής στη Λάρισσα;
25. Γιατί οι «μετανάστες» μάχονται τόσο δυναμικά για τα δίκαιά τους στην Ελλάδα, ενώ προτίμησαν να μην παλαίψουν στις δικές τους χώρες;
26. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να επωμιστεί τον αγώνα τους;
27. Γιατί οι Έλληνες πρέπει να σεβαστούν ένα «πολιτισμό» από τον οποίον οι ίδιοι οι «μετανάστες» πήραν τα μάτια τους και έφυγαν, αλλά μάχονται να τον αναπαράγουν στην Ελλάδα;
28. Γιατί οι μετανάστες στην Ελλάδα δεν κάνουν τον σταυρό τους, δεν φορούν φουστανέλλα, ή χιτώνες μετά τις σπονδές στον Διόνυσο, η έστω παντελόνια και φορέματα, όταν βγαίνουν στις πλατείες και στις αγορές, αλλά συνεχίζουν να φορούν τις μπούρκες και τις κελεμπίες τις ερήμου και του Γάγγη; Γιατί πρέπει να το σεβαστούν αυτό οι Ελληνες πολίτες και όχι οι «λαθρομετανάστες του επιβαλλόμενου εποικισμού»;
29. Γιατί δεν σηκώνουν σαν μπαϊράκια την Καθημερινή, τον Ελεύθερο Κόσμο, την Βίβλο, τον Αριστοτέλη, τον Ρ’ιζο, η το Ποντίκι, έστω και το Πλαϋ Μπόϋ, αλλά βγαίνουν στα πεζοδρόμια και στις πλατείες να πολεμήσουν τους Έλληνες που τους φιλοξενούν, σηκώνοντας ψευτοκοράνια και άλλα λάβαρα στα Αραβικά που μόνο αυτοί καταλαβαίνουν, και στα Αγγλικά που τα ξένα ΜΜΕ καταλαβαίνουν;
30. Γιατί αποκαλούν ρατσιστές τους Έλληνες και όχι τους «λαθρομετανάστες του επιβαλλόμενου εποικισμού» που θέλουν να επιβάλλουν με το έτσι θέλω τον δικό τους τρόπο ζωής στους οικοδεσπότες τους κάνοντας κατάχρηση της φιλοξενίας που τους παρέχεται; Μήπως πρέπει οι Έλληνες να κάνουν τόπο στα ήθη και έθιμα των μεταναστών ή οι μετανάστες στα των Ελλήνων;
31. Σε ποιά χώρα του κόσμου πιστεύουν όλοι οι άξιοι και πρόθυμοι πολυ-πολιτισμικοί ηγέτες ότι ο πολυ-πολιτισμός έχει δουλέψει; Σε ποιά χώρα πιστεύουν ότι αλλόθρησκοι, αλλόφυλοι και πολυ-πολιτισμένοι, ανακατώνονται όλοι μαζύ με όλους μαζι σε ένα γύρω-γύρω όλοι; Ούτε η πολυκατοικία της Βαβέλ δεν κατάφερε να χτιστεί έτσι, αλλα ούτε και η Ευρώπη. (Το ίδιο κτίσμα - Πύργος της Βαβέλ - που στεγάζει τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες είναι και θα παραμείνει ημιτελές…!).
32. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να γίνει με την βία πολυ-πολιτισμική και μετά να χωριστεί σε ομάδες με βάση την εθνότητα και τον πολιτισμό της καθεμιάς ομάδας;
33. Γιατί να πρέπει να έχουν αισθήματα ενοχής και να στριμώχνονται συνειδησιακά οι Έλληνες που είναι κατ΄έξοχή φιλόξενοι αλλά έχουν πλέον φτάσει στο αμήν; Από που κι ως που και με τί στοιχεία, ή αναφορές, τους αποδίδονται κατηγορίες για ρατσισμό και ξενοφοβία; Τι ξέρουν αυτοί που κατηγορούν, και πού εχουν ζήσει για να τα λένε αυτά; Γιατί δεν συνέχισαν να ζουν εκεί που τα έμαθαν; Γιατί γύρισαν στην πατρίδα τους;
34. Γιατί παραβλέπεται το ότι και σε χώρες με παράδοση υποδοχής και ενσωμάτωσης μεταναστών, οι πόλεις εχουν γίνει γκέτο, πόλεις μέσα σε πόλη, με καλά χαραγμένα σύνορα, γραπτούς και άγραφους νόμους;
35. Γιατί παραβλέπεται το ότι ακόμη και εκεί που οι προϋποθέσεις είναι περισσότερο ευνοϊκές και το κλίμα πιο ήπιο για το πολυ-πολιτισμικό πείραμα - παραλήρημα, η «γειτονιά» έπαψε να υπάρχει, οι πόρτες και τα παράθυρα κλειδαμπαρώνονται, και οι μεν δείχνουν τους δε λέγοντας: «οι άλλοι»;
36. Γιατί πιστεύουμε οτι είναι ποτέ δυνατό σε ένα χωράφι να σπαρθεί και σιτάρι και ντομάτες και μπανάνες και όπιο μαζί; Γιατί πρέπει να μεταλλάξουμε την κοινωνία σε ελεγχόμενο θερμοκήπιο, παρά την θέλησή της ;
37. Γιατί συμπαραστέκονται στους «μετανάστες οι επαγγελματίες αριστεροί, αριστεριστές και κάθε άλλου είδους «προοδευτικοί» ιδεολόγοι του σφυριού του και του δρεπανιού του περασμένου αιώνα με τις δανεισμένες ιδεολογίες και τις πλάτες του μπαμπά από τα Βόρεια προάστεια; Είναι μήπως θέμα αλληλεγγύης; Ως έθνος προς έθνος; Ως μειονότητα προς μειονότητα; Ως κουμπαριά στην καταπίεση; Ή ως εργοδότες προς χαμηλόμισθους;
38. Γιατί δεχόμαστε ότι οι λαθρομετανάστες θέλουν και καταπιάνονται με δουλειές και με λιγώτερο μισθό, για τις οποίες οι ντόπιοι απαξιούν; Γιαυτό τους θέλουμε; σκλάβους με λιγώτερο μισθό;
39. Γιατί οι Ελλαδίτες προωθούν την εθνοκάθαρση των Ελλήνων μέσω μιας ανεγκέφαλης Εθνικής αυτοκτονίας; Ποιός είπε ότι αυτό κάνουν και όλοι οι άλλοι λαοί του κόσμου ταυτόχρονα, και ότι θα είναι ικανοί να επιβιώσουν έτσι, πρωτότυποι και πρωτοπόροι σαν τη μύγα μέσ΄το γάλα; Ξέχασαν κιόλας το σοβιετικό πολιτικό πείραμα;
40. Γιατί να επιτρέψουμε την επιβολή κανούργιων νόμων φυσικής επιλογής επί πληρωμή; Μήπως το ζήτησε ο Σόρος και το ελλαδίτικο ακαδημαϊκό συνάφι του της Ανοιχτής αλλά Διάτρητης Κοινωνίας της Δημοκρατίας του;
41. Γιατί ο Μίκης Θεοδωράκης φάσκει και αντιφάσκει και γιατί τώρα εγώ πρέπει να πετάξω όλους τους δίσκους του και να ακούω μόνο Χατζηδάκι, Αζναβούρ, Δάκη και Καλομοίρα; Μήπως γιαυτό έφυγε η Καλομοίρα; (Τους δίσκους του Σαββόπουλου τους έχω πετάξει προ πολλού).
42. Γιατί η Ελληνική Πολιτεία είναι πάντοτε, στην καλύτερη περίπτωση άμμεσα ουδέτερη και στην χειρότερη περίπτωση έμμεσα ουδέτερη σε ότι συμβαίνει σ΄αυτό τον τόπο;
43. Γιατί οι Έλληνες πολιτικοί φωνάζουν μέσα στην Βουλή, φωνάζουν έξω από την Βουλή χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ σαν τηλεβόα, ακροβατώντας επικοινωνιακά πάνω στην ανοχή του Ελληνικού Λαού που τους ψηφίζει, αλλά δεν κάνουν τίποτα επι της ουσίας;
44. Γιατί δεν βρίζει πιο συχνά ο κ.Πάγκαλος, δεν σοφιστειολογεί περισσότερο ο κ. Βενιζέλος, δεν αλλάζει στρατόπεδο η μαχητική κ. Παπαρήγα, δεν παραιτείται ακόμη μία φορά ο κ. Αλαβάνος, δεν φαίνεται να πείθει ο κ.Παπανδρέου , φαίνεται πως δυσκολεύεται να πάρει σωστή απόφαση ο κ. Καραμανλής (αλλά σε λίγο θα τολμήσει να μεταλλαχτεί από Μακεδόνα σε …Νοτιο-Μακεδόνα); Μήπως φταίει η Mme Ντό Μπακό, ή ο ιός της νέας γρίππης απο το συνάφι της Democracy & Liberty Inc.;
45. Γιατί πρέπει απο εδώ και στο εξής όλοι οι Ελληνες ψηφοφόροι (οι απόδημοι ομογενείς ώς συνήθως εξαιρούνται για να μην προσβάλλουν το εκλογικό πίνγκ-πόνγκ αποτελεσμα μεταξύ των γνωστών πολιτικών οικογενειών), να ψηφίζουν μόνο το κόμμα των Ρινόκερων για να μην κινδυνέψουμε σαν χώρα, σαν λαός;
46. Γιατί πλέον αυτή η χώρα να μην μας εμπνέει για κάτι το δημιουργικότερο από το να καταπιανόμαστε και να γράφουμε για θέματα που όχι μόνο δεν μας κάνουν υπερήφανους, αλλά μας τρομοκρατούν; Βλέπουμε να γκρεμίζεται απο εμάς τους ίδιους το σπίτι που μας παραδώσανε προίκα οι προηγούμενοι. Βλέπουμε άλλους να χτίζουν θαύματα απο τον κονιορτό της δικιάς μας κληρονομιάς. Βλέπουμε καινούργιους Αλάριχους και μαυροντυμένους λαο-ροπαλοφὀρους με κουκούλες, να εχουν γεμίσει τον τόπο όλο, να καίνε την ύπαιθρο και τις πόλεις, και να τα εγαταλείπουν όλα μετά το πλιάτσικο και να φεύγουν διακοπές στα νησιά; Βλέπουμε άλλους να διαπραγματεύονται σαν φιλέτα την εθνική μας κληρονομιά. Νερό, Χώμα και Ψυχή.
47. Γιατί; Πότε θα σταματήσουμε να παρακολουθούμε το σήριαλ της αυτοκαταστροφής μας αμέτοχοι;
48. Γιατί δεν αντιδρά ο Ελληνικός Λαός;
49. Γιατί περιμένει;
50. Τι περιμένει επιτέλους;
Συλλογή από ερωτηματικά και απορίες αναγνωστών στο ίδιο κλίμα και από παρόμοια οπτική γωνία.

4) Οι Έλληνες μικρέ μου φίλε είμασταν και είμαστε φιλάνθρωποι αλλά δεν πρέπει να είμαστε ΒΛΑΚΕΣ . Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που υποφέρουν σε ορισμένα κράτη στην Αφρική και στην Ασία δινοντάς τους υλικοτεχνική βοήθεια και τεχνογνωσία ώστε αυτοί να ευημερούν στις χώρες τους και να διατηρούν την εθνική διαφορετικοτητά τους στον τόπο τους ΟΧΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ . Ο μοναδικός φορέας που το κάνει αυτή την στιγμή είναι η Ορθόδοξη Ιεραποστολή η οποία κάνει όλα τα παραπάνω κατασκευάζοντας Νοσοκομεία , Σχολεία , Ορφανοτροφεία , Υδραγωγεία , Γεωργική Οικονομία και σίτηση χιλιάδων πεινασμένων συνανθρώπων και τα παραδίδει μετά απο ενα εύλογο διάσημα στις τοπικές κοινωνίες οι οποίες ευημερούν στη μέση μιας ερήμου ή ακόμη και στη μέση του πουθενά . Αυτός μικρε΄μου φίλε είναι ο πραγματικός Σοσιαλισμός όχι το Εβραικό κατασκευασμα που ονομάζεται κομμουνισμός . δες εδώ > http://www.greekorthodoxchurch.org/ierapostoli/first_text.html .
Δεν αποδέχομαι όμως κάποιον που στην Πατρίδα του υπάρχει μια δύσκολη κατάσταση όπως πχ ο πόλεμος και αυτός την εγκαταλείπει , γίνεται Λαθρομετανάστης και δεν κάθεται να αγωνιστεί και να πολεμίσει για αυτή ακόμη και αν χάσει την ζωή του προκειμένου να ζήσουν οι επόμενες γενεές ελεύθερα , ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΡΑΞΑΝ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΓΩΝΟΙ . Αν αυτός δεν μπορεί να προσφέρει στην Πατρίδα του τί μπορεί να προσφέρει σε μια άλλη ξένη ; ΑΠΟΛΎΤΟΣ ΤΙΠΟΤΕ .-

ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

Η ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ



ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ PARTY ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΙΚΗ, ΕΡΧΕΤΕ ΚΙ ΑΛΛΟ .

Εισαγωγή.
Ο κομμουνισμός, είπεν ο Ιωάννης Μεταξάς «δεν είναι φυτόν αυτοπαραγόμενον εν Ελλάδι. Μας ήλθεν έξωθεν» (Λόγος, 6-9-1936). Και πράγματι, μισέλληνες εβραίοι της Θεσσαλονίκης, υπό τον Αβραάμ Μπεναρόγια ίδρυσαν το ΚΚΕ. Οι πρώτοι βουλευταί του ΚΚΕ ήσαν εβραίοι (Κοέν, Βεντούρα, Σουλάμ) και το πρώτο έντυπο του ελέγετο AVANTI και εγράφετο στην εβραϊκή γλώσσα.
Δια την προδοτικήν φύσιν του κομμουνισμού, ο Γεώργιος Παπανδρέου έγραψε πολλά, που μπορείτε να διαβάσετε στα «Πολιτικά Κείμενα» του (έκδ. «Μπάυρον» τόμος Γ, σελ. 191 κ.έ.) όπου ο δημοκρατικός ηγέτης αναλύει «την κόλασιν του συμμοριτισμού» που εστράφη κατά της αιωνίου Ελλάδος (σελ. 192), αντιτίθεται στην νομιμοποίησιν του ΚΚΕ διότι «είναι τόση η έκτασις της προδοσίας… ώστε ουδέποτε το έθνος και ο Λαός μας θα ανεγνώριζαν την επάνοδον των προδοτών και των εγκληματιών εις τους κόλπους του πολιτικού βίου της χώρας… οι ηγέται της προδοσίας ουδέποτε θα εύρουν αμνήστευσιν εις την συνείδησιν του Ελληνικού Λαού» (σελ. 196-197). Τελικώς δεν ήτο ο λαός, αλλά ο «εθνάρχης» Καραμανλής που ενομιμοποίησε το ΚΚΕ.
Ήδη από την 18ην Οκτωβρίου 1948, ο Γ. Παπανδρέου όρισε ότι «πρώτος και κύριος και μέγας σκοπός μας είναι η πάλη εναντίον του κομμουνισμού… διότι ο κομμουνισμός μάχεται εναντίον της Ελλάδος» (σελ. 101) εζήτησε να ψηφισθή νόμος κατά τον οποίον «δεν αναγνωρίζονται ως πολιτικά κόμματα οσα έχουν εξάρτησιν από το εξωτερικόν» (σελ. 199) και ταυτοχρόνως κατήγγειλε εκ νέου το ΚΚΕ «ώς κόμμα της προδοσίας και του εγκλήματος!»
Τας απόψεις του περί του προδοτικού χαρακτήρος του ΚΚΕ και του κομμουνισμού, ο Γ. Παπανδρέου υπεστήριξε καθ’ όλον τον πολιτικόν του βίον. Όταν μάλιστα έγινε πρωθυπουργός εξέδωσε την γνωστήν εγκύκλιον υπ’ αριθμ. 1010/11-3-1965 κατά την οποίαν εδήλωσε ότι «και αν συμβή να υπάρξουν διδάσκαλοι, όχι ανήκοντες αλλά και απλώς συμπαθούντες ή ανεχόμενοι την κομμουνιστικήν προπαγάνδαν δεν έχουν θέσιν στην εκπαίδευσιν…»! Στην ιδίαν εγκύκλιον σαφέστατα διακηρύσσει ότι ο «κομμουνισμός είναι εχθρός και του Έθνους και της δημοκρατίας».
Το ΚΚΕ εις όλα τα Εθνικά θέματα της Πατρίδος μας υπήρξε εχθρός. Και τί εχθρός; φανερός, αδίστακτος. Με επίσημα κείμενα του, τα οποία εδημοσιεύθησαν στον «Ριζοσπάστην» και εις εκδόσεις του ΚΚΕ, οι εθνοπροδόται επιδιώκουν την κατάλυσιν της ανεξαρτησίας της Ελλάδος και την υποταγήν της στην Ρωσία, παραλλήλως επιζητούν την απόσχισιν εκ της Πατρίδος Ελληνικών εδαφών και προδίδουν συστηματικώς τους αγώνας της Φυλής μας.
Το ΚΚΕ επρόδωσε την Μακεδονίαν και την Θράκην. Επρόδωσε την Β. Ήπειρον. Επρόδωσε την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν. Επρόδωσε την 28ην Οκτωβρίου 1940. Επρόδωσε την Εθνικήν Αντίστασιν. Επρόδωσε τον απελευθερωτικόν αγώνα της ΕΟΚΑ και επέδειξε γλοιώδη ρωσοδουλείαν.
Τα κείμενα που ακολουθούν αποδεικνύουν τας ανωτέρω προδοσίας. Δεν τα σχολιάζω, διότι ομιλούν από μόνα των. Απλώς υπογραμμίζω μερικά σημεία, δια να επισύρω την προσοχήν σας εις αυτά.

Η προδοσία της Μακεδονίας-Θράκης.

Το Τρίτον Συνέδριον του ΚΚΕ (26 Νοεμβρίου – 3 Δεκεμβρίου 1924) διεκήρυξε επισήμως το σύνθημα της «ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και της ενιαίας και ανεξάρτητης Θράκης». Το σύνθημα αυτό, οι κουκουέδες το υπεστήριζαν μέχρι το 1945, οπότε ο Ζαχαριάδης το απεκήρυξε («Ριζοσπάστης» 24 Οκτωβρίου 1945) όχι από όψιμον πατριωτισμόν, αλλά από πολιτική τακτική, διότι το ΚΚΕ έβλεπε τας δυσμενείς λαϊκάς αντιδράσεις που προεκάλει.
Ωστόσον, παρά την αποκήρυξιν, ο Ν. Ζαχαριάδης στο παρελθόν είχε ζητήσει τον αποχωρισμον της Μακεδονίας από την Ελλάδα και «τον σχηματισμό αυτοτελούς κράτους» («Ριζοσπάστης» 27 Ιανουαρίου 1925). Επί πλέον, ο Ν. Ζαχαριάδης εις έκκλησίν του προς τα μέλη του ΚΚΕ («Ριζοσπάστης» 1 Μαρτίου 1931) επανέλαβε την εθνοπροδοσίαν περί αποχωρισμού της Μακεδονίας και Θράκης από την Ελλάδα και υπεστήριξε «την εθνικοαπελευθερωτικήν πάλην των λαών που καταπιέζονται από τους Έλληνες»!! (όρα και εις έκδοσιν της Κ.Ε. του ΚΚΕ «Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936» β’ έκδ. Αθ. 1946 σελ. 24).
Ακόμη, η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1934) καθώρισε ως υποχρέωσιν του ΚΚΕ:
«να αγωνισθεί για την εθνική αυτοδιάθεση μέχρις αποχωρισμού των καταπιεζομένων Μακεδόνων και Θρακών και να συνεργασθεί δια τον σκοπόν αυτόν με τας Βουλγαρικάς οργανώσεις της εσωτερικής επαναστατικής μακεδόνικης οργάνωσης (ενωμένης) και της θρακικής επαναστατικής οργάνωσης». («Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936», σελ. 201, 205, 206, 212).
Επίσης, στο 5ον Συνέδριον του ΚΚΕ (Μάρτιος 1934) διεκηρύχθη ότι «οι εθνικές μειονότητες καταπιέζονται αφόρητα από τους Έλληνες ιμπεριαλιστές»!!. Ειδικά δια τους Μακεδόνες το ΚΚΕ απεφάσισε την «υποστήριξη και ενίσχυση των εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων των εθνικών μειονοτήτων και την στερέωση των δικών μας θέσεων μέσα σ’ αυτές… την αναγνώριση στις μειονότητες αυτές του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι και του κρατικού αποχωρισμού… Το ΚΚΕ πρέπει να παλαίψει αποφασιστικά για την καταπολέμηση του ελληνικού μεγαλοεθνισμού και τις εκδηλώσεις του μέσα στις γραμμές του και για την διεθνιστική διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων εργατών και αγροτών» («Πέντε Χρόνια Αγώνες 1931-1936», σελ. 225).
Άλλως τε ο Ν. Ζαχαριάδης εις άρθρον του δημοσιευθέν στο περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός» (τεύχος Δεκ. 1948) υπεστήριξε την δημιουργίαν ανεξαρτήτου Μακεδονικού κράτους και στη συνέχεια η 5η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1949) έκανε ομοφώνως δεκτήν την εισήγησι δια την δημιουργία ανεξαρτήτου Μακεδονικού κράτους. Ιδού το κείμενον, το οποίον εξέδωσε το ΚΚΕ εις έντυπον υπό τον τίτλον: «Η Ελλάδα στο δρόμο προς τη νίκη, μπροστά στην αποφασιστική καμπή» (σελ. 20-21).
«Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδόνικος (σλαβομακεδονικός) λαός τα έδωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμόν. Δεν πρέπει να υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δ.Σ.Ε. και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάσταση του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποχτήσει. Παράλληλα το ΚΚΕ πρέπει ριζικά να βγάλει απ’ τη μέση όλα τα εμπόδια, να χτυπήσει όλες τις μεγαλοελλαδίτικες σωβινιστικές εκδηλώσεις και τα έργα που προκαλούν δυσαρέσκεια και δυσφορία μέσα στο μακεδονικό λαό και έτσι βοηθούν τους διασπαστές στην προδοτική δράση τους, ενισχύουν το έργο της αντίδρασης».
Τας προαναφερθείσας προδοτικάς θέσεις του ΚΚΕ του 1924 και 1949 περί ανεξαρτησίας της Μακεδονίας προσεπάθησε να δικαιολόγηση ο Ηλίας Ηλιού («Αυγή» 4 Δεκ. 1954) λέγων, ότι τότε η Μακεδονία «είχεν ανάμικτον πληθυσμόν»!
Ο Γιάννης Πετσόπουλος, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και αντιπρόσωπος του στην 4ην Συνδιάσκεψιν της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας (Ιούνιος 1922) αποκαλύπτει, ότι το Κομμουνιστικόν Κόμμα της Βουλγαρίας, διά του Γραμματέως του Βασίλη Κολλάρωφ εζήτησε το πρώτον να διακηρυχθή η αυτονομία της Μακεδονίας και της Θράκης, άλλα δεν έγινε δεκτή η πρότασίς του, διότι το θέμα ήτο έκτος ημερησίας διατάξεως. Δια περισσότερα εις «Ριζοσπάστην» (3 Ιουλίου 1922).
Εϊδικώτερον ο Πετσόπουλος στο βιβλίον του: «Τα πραγματικά αίτια της διαγραφής μου από το ΚΚΕ» (Αθ. 1946 σελ. 47) γράφει:
«Στην Ολομέλεια της Κ.Ε. της Βαλκανικής Ομοσπονδίας στη Σόφια, το Μάη τον 1922, τέθηκε το ζήτημα της αυτονομίας της Μακεδονίας και Θράκης, που έθεταν οι Βούλγαροι σύντροφοι από σκοπιμότητες, που βέβαια γι αυτούς ήταν σοβαρές. (Εξηγούσαν δηλαδή ότι τα συνθήματα αυτά, δημιουργώντας ελπίδες για τους Βουλγάρους πρόσφυγες επανόδου στα μέρη που εγκατέλειψαν, θα τους έφερναν προς το κόμμα και θα εμπόδιζαν να πάνε με τους κομιτατζήδες). Εγώ, πιστεύοντας πως το κόμμα μας δεν μπορούσε να υψώσει συνθήματα που είχαν ρίξει οι διάφορες βουλγαρικές αστικές Κυβερνήσεις μετά την ήττα της Βουλγαρίας στα 1913, χωρίς να κινδυνεύσει να συντριβεί από το βάρος της κατηγορίας, πως είχε μπει στην υπηρεσία των, και, βρίσκοντας πως οι σκοπιμότητες της ύπαρξης του Ελληνικού και Σερβικού Κ. Κόμματος ήταν ανώτερες από εκείνες που έθεταν οι Βούλγαροι σύντροφοι για το δικό τους ισχυρότατο τότε Κόμμα, ζήτησα, σαν εκπρόσωπος του Κόμματος, αναβολή, για να φέρω το ζήτημα στην Ολομέλεια της Κ.Ε. στην Αθήνα, μόλις γυρίσω. (Η δική μου γνώμη, την οποία και δεν τους είπα, ήταν τότε, πως για το ζήτημα των μειονοτήτων Μακεδονίας και Θράκης, θα έπρεπε να βρεθούν άλλες λύσεις, μέσα στο πλαίσιο της Βαλκανικής Ομοσπονδίας, και να διατυπωθούν ανάλογα συνθήματα για όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Βαλκανικής). Με την πρόταση μου συμφώνησαν ο Σέρβος αντιπρόσωπος και ο Ρουμάνος.
Το ζήτημα αναβλήθηκε για την άλλη διάσκεψη του γραφείου της Βαλκανικής Ομοσπονδίας. Εδώ στην Αθήνα, η ΚΕ. ομόφωνα ενέκρινε τη στάση μου. Μα λίγο μετά που έφυγα από το Κόμμα, και όταν ήμουνα στη Γερμανία, η καινούργια διοίκηση του κόμματος υιοθέτησε το σύνθημα».
Ο Πετσόπουλος στο βιβλίον του «Τα εθνικά ζητήματα και οι Έλληνες κομμουνισταί» (Αθ. 1946, σελ. 31-32) μας πληροφορεί ότι:
«…”Ετσι έγινε με το σύνθημα της «αυτονομίας της Μακεδονίας» που και πάλι ο σ. Β. Κολλάρωφ, τότε σαν γραμματέας του Κ.Κ. της Βουλγαρίας, έθεσε μπροστά στην Ολομέλεια του Γραφείου της Βαλκανικής Ομοσπονδίας, που συνήλθε το Μάη του 1922, στη Σόφια. Σ’ εμένα έτυχε και τότε, σαν γραμματέα του ΚΚΕ και αντιπρόσωπο του σ’ εκείνη την Ολομέλεια, να του απαντήσω. Και απέκρουσα την πρόταση του, έχοντας με το μέρος μου και το Σέρβο και το Ρουμάνο αντιπρόσωπο. Υποστήριξα πως τα Κομμουνιστικά Κόμματα των άλλων Βαλκανικών χωρών δεν μπορούν να υιοθετήσουν τα συνθήματα που οι Βουλγαρικές αστικές κυβερνήσεις έρριχναν από την επόμενη της ήττας του 1913, την ώρα που στην Ελληνική και Σερβική Μακεδονία δρούσαν εκατοντάδες συμμορίες κομιτατζήδων, έξοπλιζόμενες και συντηρούμενες από αυτές τις κυβερνήσεις, και πως η σκοπιμότητα ύπαρξης του Ελληνικού και Σερβικού Κομμουνιστικού Κόμματος ήταν ανώτερη από τις σκοπιμότητες, που μας παρουσίαζε ο σ. Κολλάρωφ για το ισχυρότατο βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Η στάση μου εγκρίθηκε ομόφωνα από την Κ.Ε. του Κόμματος μας.
Η υιοθέτηση του συνθήματος εκείνου από τις διάδοχες ηγεσίες του ΚΚΕ, αργότερα είχε σαν αποτέλεσμα για το Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα να παραδέρνει έπι 12 ολόκληρα χρόνια κάτω από τις φοβερές συνέπειες αυτής της παρέκκλισης, ώσπου το ίδιο το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος αναγκάστηκε να καταργήσει αυτό το σύνθημα».
Εν πάση περιπτώσει, στο επίσημο θεωρητικό όργανο του ΚΚΕ, στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (τεύχος Φεβρουαρίου 1924, σελ. 55-56) δημοσιεύονται τα έξης προδοτικά:
«Τα ιστορικά ντοκουμέντα δεν μπορούν για μας να παίζουν ρόλον σοβαρόν εις το ζήτημα λύσεως του προβλήματος των εθνικών μειονοτήτων… Υπό την έννοιαν απελευθερώσεως ομόαιμων αδελφών εκρύπτετο και κρύπτεται ακόμη η υποδούλωσις και εκμετάλλευσις του Μακεδόνικου και Θρακικού λαού. Από τον πόλεμο του 1912, ο Μακεδόνικος λαός έχασε την ενότητα του. Απελυτρώθη από τον Τούρκο αγά και βέη, διά να υποδουλωθή εις τους Έλληνας, Βουλγάρους και Σέρβους μεγαλέμπορους, βιομηχάνους και τσιφλικάδες, οι οποίοι εμοιράστηκαν μεταξύ τους τη Μακεδονία προς εκμετάλλευσιν. Σήμερα, εις την υπό της Ελλάδος κατεχομένην Μακεδονίαν, κατοικούν επίσης απ’ όλες τις προαναφερθείσες εθνικότητες, Έλληνες, Βούλγαροι, Τούρκοι, Σέρβοι, Κουτσοβλάχοι, Αλβανοί, Εβραίοι και Αρμένιοι. Οι Έλληνες είναι περισσότεροι (πλειοψηφία) από μια εκάστη εθνικότητα χωριστά, αλλά είναι ολιγώτεροι (μειοψηφία) από όλους μαζί. Έτσι, από το 1913 μέχρι σήμερα, την Ελληνική Μακεδονία τη διοικούσε η Ελληνική μειοψηφία τρόπον τινά κυριαρχούσα επι των άλλων εθνικοτήτων. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, με την εδώ δηλαδή έλευση των προσφύγων της Θράκης και Μ. Ασίας και την εκδίωξη των Τούρκων, καθώς και με την ανταλλαγήν των Βουλγάρων της Μακεδονίας με τους Έλληνες της Βουλγαρίας, καταβάλλεται προσπάθεια ώστε οι Έλληνες να είναι πραγματική πλειοψηφία στη Μακεδονία και απέναντι όλων των άλλων μειονοτήτων που μένουν. Πρόκειται δηλαδή περί βίαιου εξελληνισμού της Ελληνικής Μακεδονίας… Το ίδιο έγινε και στη Θράκη.
…Οι κεφαλαιοκράτες όλων των Βαλκανικών κρατών, μάχονται αναμεταξύ των ποιος θα εκμεταλλευθή περισσότερον τον Θρακικό και Μακεδονικό λαό και γι αυτό δεν μπορούν να συμφωνήσουν για να του δώσουν δικαιώματα για να ζήσει συμφιλιωμένος χωρίς καμμιά διάκριση μεταξύ φυλών, εθνικοτήτων, θρησκευμάτων κλπ.
Το προλεταριάτο όμως της Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και όλης της Βαλκανικής, οι φτωχοί των χωρών αυτών, οι εργάτες και οι αγρότες, που δεν έχουν καμμιά διαφορά μεταξύ τους, γιατί όλους τους εκμεταλλεύονται χωρίς εξαίρεση εθνικοτήτων, είναι εκείνο που μονάχα μπορεί να εξασφαλίσει την φιλική συμβίωση όλων των εθνικοτήτων της Θράκης και Μακεδονίας, εγκαθιστώντας σ’ αυτές καθώς και σε όλη τη Βαλκανική μια Κυβέρνηση δική τους, μια Κυβέρνηση από εργάτες και αγρότες, μια εργατοαγροτική Κυβέρνηση σ’ ολόκληρη τη Μακεδονία και σ’ ολόκληρη τη Θράκη».
Αυτή η πρόστυχος θεωρία του βιαίου εξελληνισμού της Μακεδονίας υποστηρίζεται και σήμερα από ανιστόρητους κομμουνιστάς και δυστυχώς τα βιβλία των χρηματοδοτούνται από το κράτος και μάλιστα εκδίδονται από υπουργεία!
Στο διάστημα 17 Ιουνίου – 8 Ιουλίου συνέρχεται στην Μόσχα το 5ον Συνέδριον της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κ.Δ.) όπου ελήφθη απόφασις δια την ενιαίαν ανεξάρτητον Μακεδονίαν και Θράκην, όπως διεκήρυξε η 6η Συνδιάσκεψις της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας. Στο Συνέδριον της Κ.Δ. μετείχε το ΚΚΕ με τους αντιπροσώπους του Παντελή Πουλιόπουλο και Σεραφείμ Μάξιμο.
Στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (τεύχος Οκτωβρίου 1924 σελ. 348-349), εδημοσιεύθη η απόφασις της Κ.Δ. περί της Μακεδονίας και Θράκης, που έχει ως εξής:
«ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ»
1. Τα ζητήματα της Μακεδονίας και Θράκης, είναι από δέκα χρόνια τώρα η αιτία ακαταπαύστων αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, της Ελλάδος και της Γιουγκοσλαβίας και ένα μέσον ιμπεριαλιστικής πολιτικής μέσα στα Βαλκάνια.
Ο τελευταίος ιμπεριαλιστικός πόλεμος του 1914-1918 στα Βαλκάνια, που τέλειωσε με την οικονομική κατερείπωση, την πολιτική υποδούλωση και το μοίρασμα της Μακεδονίας και της Θράκης μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδος και της Βουλγαρίας, περιέπλεξε ακόμη περισσότερο το εθνικό ζήτημα και έκανε πιο βαθύ το μίσος μεταξύ των λαών.
Το μοίρασμα της Μακεδονίας μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδος και της Βουλγαρίας, ενίσχυσεν ακόμα περισσότερο τον πόθο των Μακεδόνων στα διάφορα κομμάτια της διαμελισμένης των πατρίδος προς την συνένωση και την αποκατάσταση μιας Μακεδονίας ενιαίας και ανεξάρτητης.
Ο ίδιος πόθος για μια ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη συνενώνει το Θρακικό λαό, που έχει κατατεμαχισθή σε τρία μέρη, από την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Βουλγαρία.
2. Η κατάσταση αυτή κάνει ώστε το Μακεδόνικο και Θρακικό ζήτημα να αποτελούν ένα ενιαίο και σοβαρώτατο πρόβλημα, το οποίον η Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία πρέπει να αγωνισθή να το λύση με το πνεύμα της αναπτύξεως της προλεταριακής επαναστάσεως στα Βαλκάνια.
Το Συνέδριο διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι η ΥΙ Βαλκανική Συνδιάσκεψη έδωσε για το ζήτημα αυτό μια ορθή στο σύνολο λύση, που έχει πρωτεύουσα σημασία.
3. Το Συνέδριο, παραδέχεται ότι τα συνθήματα που διατύπωσε η Βαλκανική Ομοσπονδία: «Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία», «ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη», είναι τελείως ορθά και αληθινά επαναστατικά.
Τα συνθήματα της αυτονομίας διαφόρων Τμημάτων της Μακεδονίας και της Θράκης εντός των ορίων ενός από τα αστικά κράτη, που τεχνητά δημιούργησε η συνθήκη των Σεβρών και οι άλλες ιμπεριαλιστικές συνθήκες, πρέπει να παραμερισθούν, διότι είναι οππορτουνιστικά και υποβοηθούνε μια συνεννόηση των πλουσίων στοιχείων του Μακεδονικού και Θρακικού πληθυσμού, μαζί με τις κυρίαρχες τάξεις των κρατών αυτών για την κοινωνική και εθνική καταπίεση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της Μακεδονίας και της Θράκης.
Το συνέδριο υπογραμμίζει συγχρόνως ότι ο επαναστατικός αγώνας του Μακεδόνικου και Θρακικού λαού, για την εθνική και οικονομική του χειραφέτησι, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός, παρά μόνον όταν θα διεξαχθή από συμφώνου με τους επαναστατικούς εργάτες και χωρικούς κάθε μιας Βαλκανικής χώρας.
Τα Κ.Κ. της Βαλκανικής και η Βαλκανική Ομοσπονδία, οφείλουν να υποστηρίξουν με όλη τους τη δραστηριότητα το εθνικό επαναστατικό κίνημα των καταπιεζομένων λαών της Μακεδονίας και της Θράκης για τη δημιουργία ανεξαρτήτων δημοκρατιών.
Η Β.Κ.Ο. συντονίζει και διευθύνει τη δράση των Κ.Κ. των διαφόρων Βαλκανικών χωρών σε ό,τι άφορα το εθνικό ζήτημα και εντελώς ιδιαίτερα το ζήτημα της Μακεδονίας και της Θράκης».
Έτσι, οι κουκουέδες μας επρόδωσαν την Μακεδονίαν και την Θράκην και δια να μη σας μένει η παραμικρά αμφιβολία, μεταφέρω εδώ την απόφασιν του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΚΚΕ (26 Νοε. – 3 Δεκ. 1924) όπου διακηρύσσονται με τον επισημότερο τρόπο τα έξης προδοτικά:
«Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη: Η ντόπια κεφαλαιοκρατία… καταπιέζει τις εθνικές μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη… η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά τη μακεδόνικη και θρακική χώρα στην υποταγή της. Δίχως την καταπίεση του μακεδονικού και θρακικού λαού, δίχως την καταπίεση των ξένων εθνών, της είναι αδύνατο να δυναμώσει επάνω μας τον κοινωνικό της ζυγό. Η ντόπια μπουρζουαζία είναι εθνικός δυνάστης και καταπιεστής του μακεδονικού και θρακικού λαού και συγχρόνως ο κοινωνικός δυνάστης της εργατικής τάξεως και των φτωχών αγροτικών και προσφυγικών μαζών. Αν δεν συντρίψουμε τον εθνικό ζυγό της ντόπιας μπουρζουαζίας που βαρύνει στη Μακεδονία και στη Θράκη, δεν μπορούμε να τσακίσουμε τον κοινωνικό ζυγό της ίδιας μπουρζουαζίας που βαρύνει επάνω σε μάς. Δεν μπορούμε αλλιώτικα να γλιτώσουμε από τους κατακτητικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ξεσπούν εις βάρος μας εν όσω εξακολουθεί η σημερινή κατάσταση του διαμελισμού και της καταπιέσεως της Μακεδονίας και Θράκης από τη Βαλκανική και Τουρκική μπουρζουαζία.
Να γιατί αγωνιζόμαστε εναντίον των εξοπλισμών, εναντίον των πολέμων που προετοιμάζει η κεφαλαιοκρατία, εναντίον της εθνικής καταπιέσεως και του βιαίου εκπατρισμού. Να γιατί αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης και για ενιαία και ανεξάρτητη κρατική τους ύπαρξη…
Ζήτω η εργατοαγροτική επανάσταση της Βουλγαρίας! Ζήτω η ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη!
Ζήτω η Ομοσπονδία των Βαλκανικών εργατοαγροτικών δημοκρατιών!
Ζήτω η Παγκόσμιος Προλεταριακή επανάσταση.
Αθήναι 3 Δεκεμβρίου 1924
Το Προεδρείο»
Τα εφιαλτικά αυτά κείμενα μπορείτε να τα διαβάσετε στον «Ριζοσπάστην» (14 Δεκ. 1924) και στην κομμουνιστικήν έκδοσιν: «Το ΚΚΕ από το 1918 έως το 1926» (Αθ. 1947, σελ. 343-345).
Στην πράξιν αμέσως το ΚΚΕ ήρχισε να προπαγανδίζει υπέρ της ανεξαρτήτου Μακεδονίας και Θράκης. Ο Γραμματεύς του τρίτου εκτάκτου συνεδρίου του ΚΚΕ, Π. Πουλιόπουλος, εις ενυπόγραφον άρθρον του στον «Ριζοσπάστην» (14 Δεκ. 1924) με τίτλον: «Το Μακεδόνικο ηφαίστειο» γράφει:
«Οι Μακεδόνες εργάτες και χωρικοί, αδιακρίτως καταγωγής, κάτω από το ζυγό της Βαλκανικής μπουρζουαζίας που τους μοιράστηκε, παρ’ όλες τις προσπάθειες των διαφόρων εθνικιστικών προπαγανδών, εξακολουθούν να συνδέονται μεταξύ τους με κοινή συνείδηση.
Ποθούνε και αγωνίζονται να ξαναενώσουν τα τρία τμήματα της διαμελισμένης των πατρίδος και να αποχτήσουν ενιαία και κρατική ανεξάρτητη ύπαρξη. Το ίδιο συμβαίνει και με το Θρακικό λαό, ο οποίος είναι διαμοιρασμένος από την Τουρκική, Βουλγαρική και Ελληνική μπουρζουαζία. Ο απελευθερωτικός αγώνας των καταπιεζομένων λαών της Μακεδονίας και Θράκης, είναι αγώνας κατά του ιμπεριαλισμού και της υποτελούς του Βαλκανικής μπουρζουαζίας».
Προσέτι η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαίων Ελλάδος (Ο.Κ.Ν.Ε.) εκυκλοφόρησε κοινή διακήρυξη με την Κομμουνιστική Νεολαία της Βουλγαρίας, που συνέταξε ο Ζαχαριάδης, ως καθοδηγητής της Ο.Κ.Ν.Ε. Στην προκήρυξη που εδημοσιεύθη εις «Ριζοσπάστην» (27 Ιουν. 1925) αναφέρονται τα ακόλουθα:
«ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ
ΑΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΝΕΟΛΑΙΩΝ
ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
Προς: Την Εργατική και Αγροτική Νεολαία της Βουλγαρίας και της Ελλάδος.
Προς: Τη Μακεδονική και Θρακική Νεολαία.
Προς: Την Προσφυγική Νεολαία όλων των εθνοτήτων της Βουλγαρίας και Ελλάδος.
Νέοι Εργάτες και Αγρότες,
Κατά τους τρεις αιματηρούς τυχοδιωκτικούς Βαλκανικούς πολέμους, κατά τον πόλεμον μεταξύ των Συμμάχων (1913), τον παγκόσμιο πόλεμο, καθώς και κατά την αιματηρή τυχοδιωκτική εκστρατεία των Ελλήνων ληστών (σημ!..) στη Μικρά Ασία, εσφαγιάστηκαν και σακατεύτηκαν χιλιάδες επί χιλιάδων νέοι εργάτες και αγρότες.
Ύστερα οι καπιταλιστές και οι δήμιοι των λαών και αι Κυβερνήσεις των έκλεισαν ειρήνη. Η ειρήνη όμως αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας νέος αιματηρός και θανατερός πόλεμος για τους λαούς της Νοτίου Βαλκανικής και για τη νεολαία τους. Οι Βούλγαροι και οι Έλληνες καπιταλιστές, εθνικιστές, οι οποίοι είναι υπηρέτες των Αγγλογάλλων τραπεζιτών, υπέγραψαν ύστερα από το κλείσιμο της ειρήνης μια συμφωνία, τη λεγομένη «εκουσία» μετανάστευση των εθνικών μειονοτήτων της Ελλάδος και της Βουλγαρίας. Τον περασμένο Οκτώβριο π. έτους η συμφωνία αυτή αντικαταστάθηκε δια μέσου της Κοινωνίας των Εθνών από μια άλλη η οποία δεν διαφέρει κατά τίποτε από την πρώτη.
Η συμφωνία αυτή είναι μία «ειρηνική» συνέχιση των αιματηρών πολέμων στη Βαλκανική χερσόνησο. Στη Βουλγαρία κάθε μέρα φτάνουν πρόσφυγες από τη Μακεδονία και τη Θράκη, των οποίων τα σπίτια και τα χωράφια αρπάχτηκαν από την Ελληνική μπουρζουαζία.
Η κατάσταση είναι τόσο αφόρητος, ώστε η Μακεδονική και Θρακική Νεολαία εσχημάτισε τις εθνικοεπαναστατικές Οργανώσεις, για να αγωνισθή έτσι υπέρ της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των λαών της.
Ο Μακεδόνικος και Θρακικός λαός διεξάγουν έναν επαναστατικό αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους, αυτός ο αγώνας γίνεται με το δίκαιο του πλήρους αυτοκαθορισμού, μέχρι πλήρους αποχωρισμού από την Βουλγαρία, Ελλάδα, Τουρκία και Γιουγκοσλαβία και του σχηματισμού αυτοτελών κρατών.
Τα κομμουνιστικά κόμματα της Βουλγαρίας και Ελλάδος, συνδεδεμένα με τα κομμουνιστικά κόμματα των άλλων Βαλκανικών λαών, υποστηρίζουν πλήρως τον αγώνα αυτόν του Μακεδόνικου και Θρακικού λαού, τον αγώνα των επαναστατικών τους οργανώσεων.
Εμείς οι κομμουνιστές νέοι της Ελλάδος και Βουλγαρίας, σας καλούμε εσάς, τους Βουλγάρους και Έλληνας εργάτες και εργάτριες την ώρα αυτή του σκληρού αγώνα, να υποστηρίξετε με όλας τας δυνάμεις, το εθνικό επαναστατικό κίνημα στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
της Ομοσπονδίας των Κομ. Νεολαιών της Βουλγαρίας
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
της Ομοσπονδίας των Κομ. Νεολαιών της Ελλάδος»
Παρά τας εμφανείς προδοσίας η Κ.Δ. δεν είναι ικανοποιημένη. Ζητεί δράσιν. Δι’ αυτό στέλλει στην Ελλάδα τον Εβραίον Στάινχαρτ (Ψευδώνυμον Γκούμπερ) δια να κάνη υποδείξεις και να υποβάλη έκθεσιν στην γραμματείαν της Κ.Δ. στην εκτελεστικήν επιτροπήν της οποίας ήτο μέλος. Ο εβραίος ήλθεν εδώ τέλος Ιανουαρίου 1930, παρηκολούθησε την 3ην Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ και υπέβαλε την έκθεσίν του, την οποίαν ανεδημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» (20 Ιουνίου 1930).
Εκεί διαβάζομεν:
«[Το ΚΚΕ έδειξε] παθητικότητα στο εθνικό ζήτημα. Μέχρι σήμερα το Κόμμα δεν έκανε πραχτική δουλειά μέσα στις εθνικές καταπιεζόμενες εθνότητες, έμενε ικανοποιημένο μόνο με τη θέση του συνθήματος της «ανεξάρτητης και ενιαίας Μακεδονίας και Θράκης» σ όλα τα επίσημα κομματικά ντοκουμέντα, εμείς όχι μόνο πρέπει να υποστηρίξουμε τους αγώνες των εθνικώς καταπιεζομένων, αλλά και να ξεσηκώνουμε τις εθνικώς καταπιεζόμενες μάζες για την τέτοια πάλη, να οργανώνουμε αυτόν τον αγώνα, να τον καθοδηγούμε προσπαθώντας να τον σμίγουμε με τον αγώνα της εργατικής τάξης. Αυτό σημαίνει ότι εμείς πρέπει να οργανώσουμε εθνικό επαναστατικό κόμμα.
Το ΚΚΕ έμεινε μακριά από την επαναστατική εθνικοαπελευθερωτική πάλη των λαών που καταπιέζονται από τους έλληνες. Δεν προσπάθησε να πάρη στα χέρια, να σταθεροποιήσει με οργανωτικά μέτρα την τεράστια συμπάθεια που απολαμβάνει το κομμουνιστικό κίνημα ανάμεσα στις καταπιεζόμενες εθνότητες (μακεδόνες, τούρκοι, αλβανοί, εβραίοι), πράγμα που διευκόλυνε το σκοπό της μπουρζουαζίας όσον αφορά την αποξένωση των κομμουνιστών και την τρομοκρατία κατά των επαναστατικών μαζών των καταπιεζομένων εθνικοτήτων.
Το κομμουνιστικό κόμμα, δεν αντέδρασε όπως θα έπρεπε να το κάνει, κατά του κύματος του σκαιού αντισημιτισμού και του ερεθισμού κατά των άλλων λαών (τούρκων, μακεδόνων), δεν ξεσκέπασε το βάθος αυτής της πολιτικής της μπουρζουαζίας.
Το κόμμα οφείλει χωρίς αναβολή, να διεξάγει τον αγώνα για το δικαίωμα της ελεύθερης αυτοδιάθεσης των εθνών, φτάνοντας και μέχρις αποχωρισμού, κατά της εθνικής καταπίεσης και του εκδιωγμού των μακεδόνων και τούρκων, πρέπει να εξηγήσει πλατειά και συστηματικά, το πρόγραμμα της κομμουνιστικής διεθνούς στο εθνικό ζήτημα.
Η δουλειά του κόμματος πρέπει να συνδέεται με την καθημερινή πάλη όλων των εργατών και αγροτών, πράγμα που θα επιτρέψει το πιο εύκολο ξεσκέπασμα της μπουρζουαζίας, που στη δράση ανάμεσα στους εργαζομένους καθοδηγείται από την αρχή «διαίρει και βασίλευε». Το Κόμμα πρέπει να λάβει μέτρα για να τραβήξει αμέσως στις γραμμές τον τους καλύτερους εργάτες των πόλεων, του χωριού, τα καλύτερα στοιχεία των αγροτών, των καταπιεζομένων εθνικοτήτων και για να υποστηρίζει με όλα τα μέσα το εθνικοεπαναστατικό κίνημα».
Τας απόψεις αυτάς ενίσχυσε με ειδικόν φυλλάδιον, που εξέδωσε το 1934 ο αρχικομμουνιστής Γιάννης Ζέβγος, υπό τον τίτλον: «Γιατί η επανάσταση στην Ελλάδα θα άρχίση σαν αστικοδημοκρατική» (σελ. 32). Ο Ζέβγος αναλύει την εθνοπροδοσίαν της Μακεδονίας και Θράκης δια της εφαρμογής των αρχών του Μαρξισμού-Λενινισμού και γράφει επακριβώς:
«Η λύση του εθνικού ζητήματος είναι επίσης πρόβλημα της αστικοδημοκρατικής επανάστασης που η Ελληνική μπουρζουαζία όχι μόνο δεν το λύνει, παρά το περιπλέκει πιο πολύ. Στη Μακεδονία και Θράκη υποδούλωσε ξένες εθνότητες και για να σταθεροποιήσει εκεί την κυριαρχία της ξεσπίτωσε και κατέστρεψε ενάμισυ εκατομμύριο πρόσφυγες. Για να απλώσει τις καταχτήσεις της στη Μακεδονία και Θράκη ετοιμάζει γοργά τον καινούργιο πόλεμο. Το ΚΚΕ υποστηρίζει με όλες του τις δυνάμεις το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των πληθυσμών Μακεδονίας-Θράκης ως τον αποχωρισμό τους, σε ξεχωριστό κράτος. Είναι η αρχή του Μάρξ Λένιν και το κόμμα μας την ακολουθεί με συνέπεια.»
Και φθάνομεν στο Συνέδριον του ΚΚΕ (Μάρτιος 1934) οπού το προδοτικόν κόμμα αποφασίζει («Πέντε χρόνια αγώνες του ΚΚΕ 1931-36» σελ. 225):
«Οι εθνικές μειονότητες.
8. Η υποστήριξη και ενίσχυση των εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων των εθνικών μειονοτήτων και η στερέωση των δικών του οργανωτικών θέσεων μέσα σ’ αυτές, δίπλα στην καθημερινή του πάλη για όλα τα ζητήματα και τα πιο ελάχιστα των εθνικών μειονοτήτων, που παλεύουν ενάντια στην εθνική, οικονομική και κοινωνική καταπίεση της αστικοτσιφλικάδικης Ελλάδας και η αναγνώριση στις μειονότητες αυτές του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι και του κρατικού αποχωρισμού, θα επιτρέψει στο ΚΚΕ να κερδίσει την εμπιστοσύνη των καταπιεζομένων μειονοτήτων και να τις κάνει συμμάχους του προλεταριάτου στην επερχόμενη επανάσταση στη χώρα μας. Το ΚΚΕ πρέπει να παλέψει αποφασιστικά για την καταπολέμηση του ελληνικού μεγαλοεθνισμού και τις εκδηλώσεις του μέσα στις γραμμές του και για τη διεθνιστική διαπαιδαγώγηση των ελλήνων εργατών και αγροτών.»
Δια τας δήθεν εθνικάς μειονότητας (επρόκειτο περί εισβαλόντων ξένων εις Ελληνικά εδάφη) η 3η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Απρίλιος 1935) εζήτησε «πολιτικήν και εθνικήν ισοτιμίαν σε όλες τις εθνικές μειονότητες που ζουν στην Ελλάδα» («Πέντε χρόνια αγώνες του ΚΚΕ 1931-36» Β’ έκδ., Άθ. 1946, σελ. 271, 276).
Συμπληρωματικώς στην λογοδοσίαν της προς το 6ον Συνέδριον η Κ.Ε. του ΚΚΕ ανακοινώνει ότι:
«αποφάσισε όπως παραπέρα το ΚΚΕ αγωνιστεί για την πλήρη ισότητα των μακεδόνων διακηρύσσοντας ότι τελειωτικά το μακεδόνικο θα λυθεί με τη νίκη της σοβιετικής εξουσίας στα Βαλκάνια» («Κομμουνιστική Επιθεώρηση» τεύχος Δεκεμβρίου 1935).
Τον Μάρτιον του 1956 ο Ζαχαριάδης έχει καθαιρεθή αλλά η εθνοπροδοσία στο Μακεδονικό συνεχίζεται. Ο Κ. Κολιγιάννης υποστηρίζει στην 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Φεβρουάριος 1957) το σύνθημα «ισοτιμία στους Σλαβομακεδόνες». Έτσι η Κ.Ε. του ΚΚΕ αποφασίζει:
«Η 7η Ολομέλεια διακηρύττει για άλλη μιά φορά ότι παλεύοντας διά τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων και ξεκινώντας από την πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, το ΚΚΕ αγωνίζεται για το δικαίωμα της ισοτιμίας των αλαβομακεδόνων, που κατοικούν στην Ελλάδα…» («Νέος Κόσμος» φύλ. 3, Μάρτιος 1957, σελ. 17).
Το υποκατάστατον του ΚΚΕ, η ΕΔΑ, εξακολουθεί την εθνοπροδοσίαν. Στην «Αυγή» (13 Ιαν. 1962) ανεδημοσιεύθη σχόλιον του κομμουνιστικού ραδιοσταθμού «Φωνή της αλήθειας» (!) όπου διαβάζομεν:
«Η αναγνώριση της υπάρχουσας πραγματικότητας, της ύπαρξης δηλαδή σλαβομακεδονικής μειονότητας μέσα στα πλαίσια του ελληνικού κράτους και η παραχώρηση σ’ αυτήν όλων των διεθνών κατεχομένων νόμιμων δικαιωμάτων ισοτιμίας (να μιλάει τη γλώσσα της, να έχει τα σχολεία της, να αναπτύσσει τον πολιτισμό της, τα ήθη και τα έθιμα της) θα συνέβαλε στην ενίσχυση της εσωτερικής ενότητας της χώρας και θα αφαιρούσε κάθε πρόσχημα και από όσους τυχόν θα ήθελαν να δημιουργήσουν ζητήματα σε βάρος της, εκμεταλλευόμενοι την μη αναγνώριση ισοτιμίας και τους εναντίον της διωγμούς από μέρους του ελληνικού κράτους.
Παίρνοντας υπ όψει του αυτά και ξεκινώντας από τη δημοκρατική αρχή της αναγνώρισης πλήρους ισοτιμίας στις εθνικές μειονότητες, το ΚΚΕ έχει κηρυχθεί υπέρ της ισοτιμίας των εθνικών μειονοτήτων που ζουν στην Ελλάδα συμπεριλαμβανομένης και της ολαβομακεδονικής εθνικής μειονότητος.
Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ που ψηφίστηκε στο 8ο Συνέδριό του, τονίζεται σχετικώς: Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο χωρίς καμμιά κοινωνική, εθνική, φυλετική και θρησκευτική διάκριση… Εξασφαλίζεται η ισοτιμία των εθνικών μειονοτήτων. Αυτη είναι η μοναδικά σωστή και σύμφωνη με τις δημοκρατικές αρχές εις τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα αντιμετώπιση του ζητήματος».
Επι πλέον έρχεται κι ο Μανώλης Γλέζος με δηλώσεις του στην Μόσχαν (30 Ιουλίου 1963) και θέτει το Μακεδονικόν στην βάσιν της δημιουργίας ανεξαρτήτου Κομμουνιστικού Μακεδόνικου κράτους. Το Γαλλικόν πρακτορείον δια του ανταποκριτού του κ. Ραφαέλι μετέφερε τας δηλώσεις Γλέζου ως έξης:
[Ο κ. Γλέζος] «εξεφράσθη υπέρ της λύσεως του προβλήματος των μακεδόνικων μειονοτήτων δια διαπραγματεύσεων, διετύπωσε δε την ελπίδα ότι τριμερείς βαλκανικοί διαπραγματεύσεις θα επέτρεπαν εις δεδομένην στιγμήν την ίδρυσιν μιας αυτονόμου Μακεδονίας». («Ελευθερία», 1 Αυγούστου 1963).
Πιστεύω ότι τα στοιχεία που ανέφερα είναι αρκετά δια να αποδείξουν την προδοσίαν της Μακεδονίας-Θράκης, από το ΚΚΕ.
Αναμφισβήτητα γεγονότα και έγγραφα, όλα κομμουνιστικής προελεύσεως πείθουν, περί της προδοσίας. Τέλος, εν συνόψει, υπενθυμίζω τα ακόλουθα:
Ο «Ριζοσπάστης» (12 Αύγ. 1924) διεκήρυττε το σύνθημα περί ανεξαρτησίας της Μακεδονίας: «Η εβδόμη διάσκεψη… καλεί τους Μακεδόνες… να συγκεντρωθούν γύρω στη σημαία που φέρει την επιγραφή: Ανεξάρτητη και ενιαία Μακεδονία».
Ο «Ριζοσπάστης» (31 Αύγ. 1924) πάλιν διεκήρυττε την ανεξαρτησίαν και της Θράκης. Τα ίδια επανελήφθησαν εις πλήθος δημοσιευμάτων π.χ. «Ριζοσπάστης» 21 Νοε. 1924, 11 Δεκ. 1924, 21 Ιαν. 1925 κ.τ.λ.
Τα χρόνια περνούν, αλλά οι προδότες επιμένουν. Στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (1 Μαρτίου 1947, σελ. 305-306) διαβάζομεν ότι ο Μακεδόνικος λαός «στέναξε κάτω από τόσους ζυγούς σκλαβιάς» όπως ήταν «οι Έλληνες κομιτατζήδες οπλαρχηγοί Παυλομελάδες και καπετάν Βαρδαίοι, Τσόντοι και Γαρέφηδες του έσφιγγαν την θηλειά στό λαιμό»!
Ο Παύλος Μελάς, λοιπόν, αυτός ο εθνικός ήρως, χαρακτηρίζεται από το ΚΚΕ «κομιτατζής» που έσφιγγε θηλειά στο λαιμό του Μακεδόνικου λαού.
Στο θεωρητικόν κομμουνιστικόν περιοδικόν «Νέος Κόσμος» (τεύχος 10, 1951) παρουσιάζουν τους Μακεδόνας ως ξεχωριστόν έθνος από τους Έλληνας. Γράφουν:
«Ν’ ανοίξουμε παντού σχολές αγραμμάτων για να μάθουν όλοι οι σλαβομακεδόνες να μιλάνε, να γράφουν και να διαβάζουν στη μητρική τους γλώσσα. Να δημιουργήσουμε εκπολιτιστικούς ομίλους για την καλλιέργεια και ανάπτυξη του εθνικού μακεδονικού πολιτισμού. Να βελτιωθούν οι μακεδονικές σελίδες στις εφημερίδες μας».
Μετά έξι χρόνια επαναλαμβάνουν ακριβώς τα ίδια προδοτικά («Νέος Κόσμος» τεύχος Οκτωβρίου 1957) και συνεχίζουν την δημοσιοποίησιν και προπαγάνδισιν προδοτικών θέσεων υποστηρίζοντας τους τάχα «σλαδομακεδόνες». Επι παραδείγματι:
• Στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Αύγουστος 1961) ο αρχηγός τον ΚΚΕ κ. Κολιγιαννης έθεσε απροκάλυπτα ζήτημα «σλαβομακεδονικής μειονότητος» («Νέος Κόσμος αριθ. 9 του 1961 σελ. 90 και 125).
• Στο επίσημο όργανο του ΚΚΕ «Νέος Κόσμος» αριθ. 12 του 1961 εδημοσιεύθη μελέτη του «σλαβομακεδόνα» Στ. Κωτσοπούλου, όπου παρουσιάζονται οι «σλαβομακεδόνες» ως εθνότης καταπιεζόμενη από τους Έλληνες!
• Η «Αυγή» 11.1.1962 ανήγγειλε με σεληνιακή έκσταση ότι κυκλοφορεί στην Ελλάδα το υπέροχο βιβλίο του Πουλιανού, που υποστηρίζει ότι την Ελλάδα κατοικούν τρεις αυτόχθονες λαοί: Σλαβομακεδόνες, Βλάχοι και Έλληνες.
• Η «Αυγή» 13.1.1962 αναδημοσιεύει σχόλιο του ραδιοσταθμού του ΚΚΕ, σύμφωνα με το οποίον «η ύπαρξη σλαδομακεδονικής μειονότητος στην Ελλάδα είναι γεγονός»!
• Η «Αυγή» 16.1.1962 δημοσιεύει επιφυλλίδα του «ιστορικού» Τ. Βουρνά, όπου αναγνωρίζεται η ύπαρξις «σλαβομακεδονικής μειονότητος», για την οποία υπάρχει θέμα «πολιτικών ελευθεριών».
• Ο Ηλιού μιλώντας στη Βουλή (2.8.1963) δήλωσε ότι υπάρχει πραγματικά στην Ελληνική Μακεδονία μια μειονότης, που «δεν απολαμβάνει τα δικαιώματα της» και που πρέπει να τα απολαμβάνη.
• Ο «Ριζοσπάστης» (13 Ιαν. 1946) χαρακτηρίζει τραγικήν την κατάστασιν των 180.000 ψυχών της σλαβομακεδονικής εθνότητος στους οποίους «το Αγγλοελληνικό καθεστώς εξασκεί αφάνταστη τρομοκρατική καταπίεση»!
Τα σχόλια περιττεύουν.
«Οι Σλαβομακεδόνες μαχητές και αξιωματικοί είναι άπ’ τους καλύτερους του Δ.Σ.Ε. Πολέμησαν και πολεμούν παλληκαρίσια. Στο τελευταίο όμως διάστημα έχουμε αρκετές λιποταξίες στους Σλαβομακεδόνες και ιδίως στις Σλαβομακεδόνισσες μαχήτριες. Που οφείλονται οι λιποταξίες αυτές;
Στις μεγάλες δυσκολίες που περνά ο Σλαβομακεδονικός λαός. Αυτός ο ηρωικός λαός τάδωοε όλα, τα παιδιά του, την παραγωγή του και τα σπίτια του. Κάθε σπίτι έχει και από ένα τραυματία ή νεκρό και όλα αυτά είναι φυσικό νάχουν επίδραση στο Σλαβομακεδόνικο.
Μέσα στα τμήματα πρέπει να αυξηθεί η πολιτική δουλειά ανάμεσα στους Σλαβομακεδόνες με ιδιαίτερες συνελεύσεις και συγκεντρώσεις στη γλώσσα τους, με την καθοδήγηση των υπευθύνων Σλαβομακεδόνων για τη δουλειά αυτή. Γιατί στις μονάδες μας στο Βίτσι τα 20-50% των μαχητών».
(Από το Περιοδικόν «Δημοκρατικός Στρατός» – Μηνιάτικο Στρατιωτικό-Πολιτικό όργανο του Γενικού Αρχηγείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Αριθ. φύλλου 4 – Απρίλης 1949 – Σελίδες 236-237).

Ακόμη και στα γραμματόσημα το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αντεκατέστησε
την δραχμήν με το βουλγαρικόν λέβα!
Η Ελληνικωτάτη επαρχία της Β. Θράκης άλλως γνωστή ως Ανατολικής Ρωμυλίας δια της συνθήκης του Βερολίνου (3 Μαρτίου 1875) την οποίαν υπέγραψε και η Βουλγαρία ανεγνωρίζετο αυτόνομος, υπό την προστασίαν και την εγγύησιν των Μεγάλων Δυνάμεων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εν τούτοις η Βουλγαρία μη σεβόμενη την υπογραφήν της εισβάλλει την 18 Σεπτεμβρίου 1885 στην Ανατολικήν Ρωμυλία. Ο βουλγαρικός στρατός καταλαμβάνει την περιοχήν, κηρύσσει την προσάρτησίν της στην Βουλγαρία και αρχίζει τας σφαγάς των Ελλήνων.
Οι απόγονοι του Κρούμου θα σφάξουν 170.000 Έλληνας… Μολαταύτα το ΚΚΕ θα εξυπηρετήση τους βουλγάρους και με την προσφοράν εξόδου στο Αιγαίον. Ιδού ένα κατάπτυστο προδοτικόν συμφωνητικόν:

Βιβλιογραφία.
(πηγαι, αποσπάσματα εκ των οποίων αναφέρονται στο παρόν βιβλίον)

Αρχεία

• Αστυνομία Πόλεων
• Γενικά Αρχεία του Κράτους
• Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού (Δ.Ι.Σ.)
• Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή
• Ιατροδικαστική Υπηρεσία
• Ιεραί Μητροπόλεις
• Ινστιτούτο Σπουδής Ιστορίας (Κ. Σειράς)
• Κατασχεθέντα έγγραφα ΚΚΕ
• Πρακτικά Βουλής

Περιοδικά

• «Διεθνείς Σχέσεις»
• «Ιδεοδρόμιο»
• «Κομμουνιστική Επιθεώρηση»
• «Νέος Κόσμος»
• «Ντοκουμέντα.

Εφημερίδες

• «Αυγή»
• «Βήμα»
• «Δημοκρατικός Στρατός»
• «Έθνος»
• «Ελευθερία»
• «Ελεύθερος Τύπος»
• «Εμπρός»
• «Εργατικός Αγών»
• «Ελευθεροτυπία»
• «Ελλάς»
• «Θεσσαλονίκη»
• «Νέα»
• «Ν. Δημοκράτης»
• «Πράβδα»
• «Ριζοσπάστης»

Βιβλία

• Α. Αντωνακέα: «Η ανατίναξις της γέφυρας του Γοργοποτάμου-ιστορία και μύθος»
• Δ. Βλαντά: «Εισήγηση εις την 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ»
• Δ. Βλαντά: «Τριάμιση χρόνια πάλης του Δ.Σ.Ε.»
• Γ.Ε.Σ.: «Αι επιχειρήσεις του Γ’ Σώματος Στρατού»
• Γ. Γιάνναρης: «Φοιτητικά κινήματα και Ελληνική Παιδεία»
• Κ. Γουντχάουζ: «Το μήλον της έριδος»
• Εκδ. ΕΟΚΑ: «Η κομμουνιστική ηγεσία έναντι του Κυπριακου αγώνος»
• Εκδ. Επαναπατρισθέντων: «Αυτό είναι το ΚΚΕ»
• Ν. Ζαχαριάδη: «Μερικά

Η Προδοσία της Βορείου Ηπείρου.
Η Δευτέρα Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Νοέμβριος 1934) κατήγγειλε ως «ιμπεριαλιστικό αλυτρωτισμό» την διεκδίκησιν της Β. Ηπείρου από την Ελλάδα. Ο Ν. Ζαχαριάδης μάλιστα, στην ομιλίαν του προς την μετά το 6ο Συνέδριον του ΚΚΕ, Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ (14-15 Ιουν. 1936) απεκάλεσε την διεκδίκησιν της Β. Ηπείρου «καταχτητική βλέψη». Συγκεκριμένως είπεν:
«Η πλουτοκρατία και η αντίδραση, αν και τρέμουν για τη Μακεδονία και Θράκη, όμως, παραγνωρίζοντας τις ιδιομορφίες των επαρχιών αυτών και πρώτα απ’ όλα την πολυεθνική σύνθεση τους και εφαρμόζοντας αυτού επάνω πολιτική οικονομικής αποστράγγισης και τρομοκρατικού ξεφαντώματος, δεν φτάνουν παρά σε αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που θέλουν… Το χειρότερο ακόμα είναι ότι η πλουτοκρατορία της χώρας μας και ο φασισμός αντιπροβάλλουν και αυτοί καταχτητικές βλέψεις πάνω στη Βόρειο Ήπειρο, το Μοναστήρι είτε την Ανατολική Ρωμυλία και έτσι σπρώχνουν τα πράγματα πιο γοργά προς πολεμικές καταστροφικές περιπέτειες» («Κομμουνιστική Επιθεώρηση», αρ. 23 της 1ης Ιουλίου 1936, σελ. 6).
Περαιτέρω ο Ν. Ζαχαριάδης εις συνέντευξίν του στην εφημερίδα «Εμπρός» (26 Μαΐου 1945) εδήλωσε ότι είναι εναντίον της Ελληνικής διεκδικήσεως της Β. Ηπείρου διότι «θ’ απετέλει παράγοντα κινδύνου, διά την ειρήνη και τη σύμπραξι των βαλκανικών χωρών»!
Στην συνέντευξίν του Ν. Ζαχαριάδη απήντησε αμέσως ο Γεώργιος Παπανδρέου («Εμπρός» 27 Μαΐου 1945) ως έξης:
«Όφείλομεν να ομολογήαωμεν ότι ο Ν. Ζαχαριάδης ωμίλησε με ανεπιφύλακτον ειλικρίνειαν εις την οποίαν δεν μας έχουν συνηθίσει οι εδώ αναπληρωταί του.
Μέχρι τούδε το ΚΚΕ εζήτει δημοψήφισμα διά την Βόρειον Ήπειρον, ενώ ταυτοχρόνως συνειργάζετο με τους κομμουνιστάς της Αλβανίας διά την εξόντωσιν των Ελλήνων πατριωτών της Βορείου Ηπείρου. Εζήτει επίσης το ΚΚΕ «στρατηγικήν διαρρύθμισιν των Ελληνο-βουλγαρικών συνόρων» αλλά κατόπιν «φιλικής συνεννοήσεως των δύο χωρών», το οποίον σημαίνει ότι ενεπιστεύετο εις την καλήν θέλησιν των Βουλγάρων την παραχώρησιν συνόρων ασφαλείας εις την Ελλάδα. Ο κ. Ζαχαριάδης με τας ωμάς δηλώσεις του καταργεί την μέθοδον αυτήν της απάτης και προτιμά να προκαλέση το έθνος.
Του εκφράζομεν τας ευχαριστίας μας και ευχόμεθα την αυτήν τακτικήν να συνέχιση και εις το μέλλον, διά να πεισθή επι τέλους ολόκληρος ο Ελληνικός λαός και ιδίως οι θλιβεροί εαμικοί οπαδοί περί της «εθνικής» πολιτείας του κομμουνιστικού κόμματος».
Η εφημερίς «Εμπρός» εδημοσίευσε (26 Ιουνίου 1945) ιδιόγραφον δήλωσιν του Ν. Ζαχαριάδη ότι: «η διατύπωσις Ελληνικών αξιώσεων για την Β. Ήπειρο και Ανατολική Ρωμυλία… θ’ απειλούσε εξαιρετικά την ειρήνη και την συνεργασία στα Βαλκάνια».
Την προδοτικήν στάσιν του ΚΚΕ έναντι της Β. Ηπείρου θα επιβεβαίωση και το μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Ζήσης Ζωγράφος, ο οποίος εις άρθρον στο κομμουνιστικό περιοδικό «Νέος Κόσμος» (τεύχος 9, Σεπ. 1950 σελ. 641-660) υπό τον τίτλον «Μερικά ζητήματα της πολιτικής μας γραμμής» διεκήρυξε ότι «Βορειοηπειρωτικό ζήτημα δεν υπάρχει»!!
Εις αυτά προσθέτω και την ομιλίαν του Ν. Ζαχαριάδη στην 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Μάιος 1950) όπου ειπεν:
«Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε μιά πορεία ανασυγκρότησης και συγκέντρωσης των δημοκρατικών δυνάμεων. Το πιο αρνητικό κι εδώ είναι ότι πολύ ασθενικά εκδηλώνεται στην πορεία αυτή η επίδραση των πιο συνεπών δημοκρατικών παραγόντων στη ζωή της Χώρας, όπως είναι το ΕΑΜ, το ΑΚΕ, το ΚΚΕ. Το δικό μας καθήκον είναι να επιταχύνουμε την πορεία αυτή με την συσπείρωση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων σ’ ένα μέτωπο, σ’ ένα συνασπισμό με καθαρό δημοκρατικό πρόγραμμα. Αυτό ανάμεσα στα άλλα, σημαίνει ότι από το πρόγραμμα αυτό πρέπει να λείψουν όλα εκείνα τα ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΑΓΚΑΘΙΑ, όπως οι εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος των λαϊκών δημοκρατιών της Αλβανίας και της Βουλγαρίας που δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να χύνουν νερό στο μύλο της αμερικανοκρατίας» (Ν. Ζαχαριάδη: «Μερικά ζητήματα από την κατάσταση και την κομματική ζωή», ομιλία του εις 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ, (Μάης 1950), έκδοσις ΚΚΕ, σελ. 22).
Τον Μάιον του 1950 συνήλθε η 7η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ στην οποίαν ωμίλησε ο Ζαχαριάδης αναφορικώς προς τας διεκδικήσεις της Ελλάδος έναντι της Αλβανίας και Βουλγαρίας. Συγκεκριμένως είπεν:
«Μέσα στη Βουλή, γνωστοί δημοκρατικοί παράγοντες, παρασέρνονται από τη μοναρχοφασιστική πίεση και πρωτοστατούν στο εθνικιστικό παραλήρημα με τη διατύπωση εδαφικών αξιώσεων, σε βάρος της Αλβανίας και της Βουλγαρίας. Οι αναβιώσεις αυτές, είναι υποτροπή των σοβαρών λαθών, που με τη δική μας ανοχή ή πρωτοβουλία βαρύνουν και αμαυρώνουν την ένδοξη εαμική κληρονομιά και που σήμερα πρέπει να ξεπεραστούν πέρα για πέρα, γιατί το ξεπέρασμα τους αποτελεί το πρώτο γνώρισμα για έναν συνεπή δημοκράτη και αγωνιστή και για την ειρήνη. Πρέπει και εμείς και οι φίλοι και συναγωνιστές μας να καταλάβουμε καλά και καθαρά ότι οποιαδήποτε υποχώρηση μας, στο σημείο αυτό είναι άμεση εκ μέρους μας υποστήριξη στ’ αμερικανικά πολεμικά σχέδια, στη δημιουργία του άξονα Αθήνα-Βελιγράδι, στο τράβηγμα της Ελλάδας στις τυχοδιωκτικές Αγγλοσαξωνικές περιπέτειες ενάντια στη Σοβιετική Ένωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες…» (Ν. Ζαχαριάδης: «Μερικά ζητήματα από την κατάσταση και την κομματική ζωή» σελ. 23-24).
Στην ιδίαν Ολομέλειαν, το μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Δ. Βλαντάς κατεδίκασε τας εθνικάς διεκδικήσεις ειπών:
«Από παράγοντες της “Δημοκρατικής Παράταξης” ακούστηκαν και μέσα στην μοναρχοφασιστική Βουλή εθνικιστικές κραυγές για «Βόρεια Ήπειρο», για «στρατηγική διαρρύθμιση των βορείων συνόρων» κλπ. Πρέπει να πούμε όμως τώρα ανοιχτά πως κάναμε λάθος και ότι δεν θα ανεχθούμε να γίνεται και από φίλους μας σωβινιστικό λαθρεμπόριο μέσα στο λαό, με τις διεκδικήσεις της «Βόρειας Ηπείρου» και της «στρατηγικής διαρρύθμισης των συνόρων μας προς βορράν», αντικειμενικά είναι σαν να βοηθάνε την αμερικανοκρατία και τον μοναρχοφαοισμό στον πόλεμο που προετοιμάζει κατά της Σοβιετικής Ένωσης και των λαϊκών δημοκρατιών, στην πρώτη σειρά κατά της Αλβανίας και Βουλγαρίας» (Δ. Βλαντάς: «Εισήγησις εις την 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ» έκδ. 1956, σελ. 35-36).
Κι άλλο υψηλό κομμουνιστικό στέλεχος, μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, ο Ζήσης Ζωγράφος, με άρθρον του που εδημοσιεύθη στον «Νέον Κόαμον» (τεύχος Σεπτεμβρίου 1950, σελ. 641-660) εδήλωσε ότι «βορειοηπειρωτικό ζήτημα δεν υπάρχει». Στον «Νέον Κόσμον» (Δεκέμβριος 1959, σελ. 20) δημοσιεύεται χαιρετιστήριον μήνυμα της Κ.Ε. του ΚΚΕ προς την Κ.Ε. του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας, όπως ωνομάζετο το αλβανικό κομμουνιστικό κόμμα. Στο μήνυμα χαρακτηρίζεται η εδαφική διεκδίκησις της Β. Ηπείρου ως «ανεδαφική» και «παράλογη». Ιδού το κείμενον:
«ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Στην Κεντρική Επιτροπή
του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας
Τίρανα
Αγαπητοί σύντροφοι,
Στην 15η επέτειο της απελευθέρωσης της Αλβανίας η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας σας στέλνει τα πιο θερμά συγχαρητήρια και τις καλύτερες ευχές της.
Στα 15 χρόνια της ελεύθερης ανάπτυξης του, ο αλβανικός λαός, κάτω άπ’ τη δοκιμασμένη καθοδήγηση του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας και με την αμέριστη ανιδιοτελή βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών, σημείωσε λαμπρές επιτυχίες στην οικοδόμηση της νέας ζωής του, στη σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση και το ανέβασμα της αγροτικής οικονομίας στη διαρκή άνοδο τον βιοτικού και πολιτιστικού επιπέδου του.
Ο Ελληνικός λαός συμμερίζεται ολόψυχα τα αισθήματα περηφάνειας και χαράς, που νιώθει ο αδελφός γειτονικός λαός της Αλβανίας για τις επιτεύξεις του. Το παράδειγμα της Αλβανίας δείχνει χειροπιαστά σ’ όλους τί μπορεί να δημιουργήσει ένας λαός όταν πάρει τις τύχες του στα ίδια του τα χέρια. Οι πατριώτες της χώρας μας παρακολουθούν με βαθειά ικανοποίηση τις ακούραστες προσπάθειες της αλβανικής κυβέρνησης για την αποκατάσταση των σχέσεων καλής γειτονίας και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες. Ο λαός μας αποκρούει τα μυθεύματα για δήθεν «εμπόλεμη κατάσταση» με την Αλβανία, τις παράλογες και ανεδαφικές αξιώσεις κατά της ακεραιότητας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας και όλη την ψυχροπολεμική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή σαν ξένη προς τα συμφέροντα του, τα συμφέροντα της ειρήνης στα Βαλκάνια. Ο λαός μας παλεύει για την εφαρμογή μιας πολιτικής ειρήνης, ειρηνικής συνεργασίας και φιλίας με όλους τους λαούς, για τη μετατροπή των Βαλκανίων σε ζώνη ειρήνης, για τη δημοκρατία και την κοινωνική πρόοδο.
Ζήτω η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας!
Ζήτω η φιλία ανάμεσα στον Ελληνικό και τον Αλβανικό λαό!
Ζήτω η ειρήνη ατά Βαλκάνια και σ’ όλο τον κόσμο!
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ»
Πάλιν στο περιοδικόν «Νέος Κόσμος» (τεύχος Φεβρουαρίου 1960, σελ. 54-55) που είναι επίσημον όργανον του ΚΚΕ, δημοσιεύεται άρθρον του μέλους της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Μιχαήλ Τσάντη όπου ισχυρίζεται ότι η διεκδίκησις της Β. Ηπείρου από την Ελλάδα είναι «αστήριχτη». Συγκρεκριμένως, ο κομμουνιστής προδότης έγραψε:
«Μιλώντας για την ψυχροπολεμική θέση της κυβέρνησης Καραμανλή στα Βαλκάνια, απ’ αφορμή τις προτάσεις για τη μετατροπή τους σε ζώνη ειρήνης και στην πρώτη απύραυλη ζώνη στον κόσμο, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στη στάση της απέναντι στην άλλη Λαϊκή Δημοκρατία, την Αλβανία. Υπεύθυνοι κυβερνητικοί παράγοντες της Αλβανίας ζήτησαν επανειλημμένα την αποκατάσταση όχι μοναχά επισήμων διπλωματικών, αλλά και φιλικών σχέσεων καλής γειτονίας με την Ελλάδα, με την οποία τη συνδέουν κοινοί αγώνες και αδελφικοί δεσμοί. Η κυβέρνηση Καραμανλή, σύμφωνα με τη γενικώτερη ψυχροπολεμική της θέση, αποκρούει και την ιδέα ακόμη της αποκατάστασης διπλωματικών σχέσεων, προβάλλοντας το εντελώς αστήριχτο και γελοίο «επιχείρημα» ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία, που υπήρξε το πρώτο θύμα του φασισμού και των εμπρηστών του πολέμου στα Βαλκάνια. Το επιχείρημα της αυτό το συνδυάζει με όχι λιγότερο αστήριχτες εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Αλβανίας.»
Θα αναφέρω και τον κομμουνιστήν Αντώνιον Ζωγράφον, που με άρθρον του στον «Νέον Κόσμον» (τεύχος Δεκεμβρίου 1959, σελ. 59-60) γράφει μεταξύ άλλων προδοσιών ότι:
«Η εξωτερική πολιτική της Λ.Δ. Αλβανίας είναι διαποτισμένη από το πνεύμα της ειρήνης, φιλίας και πλατιάς συνεργασίας με όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος.
Αντίθετα, η ελληνική κυβέρνηση, εφαρμόζοντας την πολιτική που της υπαγορεύουν οι ξένοι και ντόπιοι επιθετικοί κύκλοι και καταπατώντας την ομόθυμη θέληση του λαού μας για φιλικές σχέσεις με τον αδελφό αλβανικό λαό, επικαλείται μια σειρά «επιχειρήματα» και προβάλλει εντελώς αβάσιμες και παράλογες εδαφικές αξιώσεις σε βάρος της Αλβανίας, οργανώνει προκλητικά γυμνάσια στα σύνορα της, προσπαθεί ν’ ανάψει τα εθνικιστικά μίση ανάμεσα στους δυο αδελφικούς λαούς με το λεγόμενο «Βορειοηπειρωτικό» κλπ…, για να διαιωνίσει τον ψυχρό πόλεμο και την ανωμαλία στις σχέσεις ανάμεσα στα κράτη…».
Τέλος, ο Γενικός Γραμματεύς του ΚΚΕ, Κ. Κολιγιάννης ανεκοίνωσε έκθεσιν δράσεως της Κ.Ε. του ΚΚΕ στο 8ον Συνέδριόν του (Αύγουστος 1961) όπου κατηγόρησε την Ελλάδα γιά:
«προβολήν εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας» («Νέος Κόσμος», τεύχος Σεπτεμβρίου 1961, σελ. 63).

Η Προδοσία της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Ο «πατερούλης» Στάλιν με τον Υπουργόν Εξωτερικών τον Γ’ Ράιχ Φόν Ρίμπεντροπ.
«Δεν επετέθη η Χιτλερική Γερμανία εναντίον της Αγγλίας
και της Γαλλίας, αλλ’ αυταί επετέθησαν εναντίον της Γερμανίας».
Δήλωσις Στάλιν εις «Πράβδα» 30 Νοεμβρίου 1939.
Το ρωσόδουλον ΚΚΕ ευθυγραμμίσθη με το γερμανο-σοβιετικόν σύμφωνον Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23 Αύγουστου 1939 και διεκήρυττε, ότι δεν πρέπει να πολεμήσωμεν κατά του Άξονος και κατηγορεί τον Μεταξά ότι… προετοιμάζει πόλεμον. Απίστευτον κι όμως αληθινόν. Παραθέτω τα αναμφισβήτητα κείμενα.
Κατ’ αρχήν, η Κ.Ε. του ΚΚΕ εις Μανιφέστον της 20 Απριλίου 1940 («Ριζοσπάστης» 2 Μαΐου 1940) διεκήρυξε:
«Το πέρασμα της βασιλομεταξικής δικτατορίας στην υπηρεσία των αγγλογάλλων, συντελούμενον μέσα στις συνθήκες της έντασης των σχέσεων τους με την Ιταλίαν, σημαίνει -ούτε λίγο ούτε πολύ- πρόσκληση προς τους ιμπεριαλιστές να βγάλουν τα μάτια τους πάνω στα ελληνικά εδάφη και εξουσιοδότηση τους να μην αφήσουν πέτρα πάνω στην άλλη, στην δυστυχισμένη πατρίδα μας» (όρα εις έκδοσιν Κ.Ε. του ΚΚΕ με τίτλον: «Το ΚΚΕ από το 1918 ως το 1931», τόμ. Α’ «Το ΚΚΕ από το 1918 ως το 1926» εις παράρτημα κειμένων της περιόδου 1932-1941, σελ. 498).
Το ΚΚΕ την 30ην Απριλίου 1940 κυκλοφορεί προκήρυξιν προς τον Ελληνικόν Λαόν, όπου έλεγε τα ακόλουθα:
«Ο πόλεμος, όπου η δικτατορία ετοιμάζεται να σκοτώσει τα παιδιά σου, να φέρει τον θάνατον στα γυναικόπαιδα και την καταστροφή και τον αφανισμό σ’ ολόκληρη τη χώρα, δεν είναι αγώνας για την πατρίδα μας… Ο πόλεμος που ετοιμάζει η δικτατορία θα μας οδηγήσει στη μοίρα του Πολωνικού λαού. Η δικτατορία κατεβαίνει στον πόλεμο αυτό με μοναδικό «σύμμαχο» την ιμπεριαλιστικήν Αγγλία» (ένθ. άνωτ. σελ. 507-508).
Κι όταν μας επετέθησαν οι Ιταλοί, η Κ.Ε. του ΚΚΕ εξέδωσε Μανιφέστο (7 Δεκεμβρίου 1940) όπου διεκήρυττε τα έξης:
«Ο πόλεμος αυτός που προκλήθηκε από τη βασιλομεταξική σπείρα, που διατάχτηκε από τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδος μας. Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμού», όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξάς, ο δήμιος του λαού μας. Μα ούτε και πόλεμος για την απελευθέρωση των ελληνικών μειονοτήτων της Αλβανίας άπ’ το ζυγό του ιταλικού φασισμού και της Αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας, γι’ αυτό ο πόλεμος αυτός δεν μπορεί νάχει καμμιά σχέση με την ελευθερία» (ένθ. άνωτ. σ. 509-510).
Αν δεν υπήρχαν τα έγγραφα, που προέρχονται αποκλειστικώς εκ κομμουνιστικών πηγών ουδείς θα επίστευε, ότι ήτο δυνατόν να γραφούν τέτοιαι προδοσίαι.
Μετά την κήρυξιν του πολέμου, ο Ζαχαριάδης έγραψε μίαν επιστολήν με ημερομηνίαν 31 Οκτωβρίου 1940 και εκάλει τους Έλληνας κομμουνιστάς «να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη, στον πόλεμον αυτόν, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά». Κατόπιν, την 26 Νοεμβρίου 1940, ο Ν. Ζαχαριάδης ανακαλεί την προηγουμενην επιστολήν του και ισχυρίζεται ότι η Ελλάς κάνει κατακτητικόν πόλεμον!!! Πλέον αυτού του «ανοιχτού γράμματος» ο Ν. Ζαχαριάδης στέλνει και τρίτην επιστολήν (15 Ιαν. 1941) προς τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ όπου χαρακτηρίζει τον πόλεμο φασιστικό, καταχτητικό, ιμπεριαλιστικό από Ελληνικής πλευράς και υποστηρίζει ότι ο Μεταξάς είναι ο ύπ’ αριθμ. 1 εχθρός του λαού και της χώρας!!!
Ο βούλγαρος κομμουνιστής Γ. Δημητρώφ ομιλών την 23ην Αυγούστου 1940 από ραδιοφώνου σχετικώς με το γερμανοσοβιετικόν σύμφωνον είπεν τα εξής ανισόρροπα:
«Το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο αποτελεί ένα όργανο ειρήνης. Δεν εξασφάλισε μονάχα την ειρήνη στους λαούς της Ε.Σ.Σ.Δ. μα έδωσε τη δυνατότητα και στους άλλους λαούς, ιδιαίτερα τους βαλκανικούς, να γλυτώσουν απ’ τον πόλεμο. Μα οι βαλκανικές Κυβερνήσεις δεν επωφελήθηκαν απ’ την ευκαιρία αυτή κι ο πόλεμος απειλεί σήμερα να τραβήξει στα δίχτυα του τις βαλκανικές χώρες. Πιο άμεσα απ’ όλες απειλείται απ’ τη μεγαλύτερη καταστροφή η Ελλάδα εξ αιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης της, που προκάλεσε τη δυσπιστία και των δύο εμπολέμων παρατάξεων» («Ριζοσπάστης» 30 Αυγ. 1940).
Επανέρχομαι στα γράμματα του Ζαχαριάδη. Μόλις εκηρύχθη ο πόλεμος του ‘40, ο Ζαχαριάδης έστειλε τρεις επιστολάς (ανοιχτά γράμματα) τα οποία παραθέτω και σας καλώ να τα μελετήσετε.
Επιστολή πρώτη της 31 Οκτωβρίου 1940, δημοσιευθείσα στον καθημερινόν τύπον της 2 Νοεμβρίου 1940:
«Προς τον Υφυπουργό Δημοσίας Ασφαλείας
Ανοιχτό Γράμμα
Ο φασισμός τον Μουσσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική, ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα είναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.»
Επιστολή δευτέρα της 26 Νοεμβρίου 1940, αναδημοσιευθείσα εις «Ριζοσπάστην» (9 Μαρτίου 1947):
«Μεταξάν Πρωθυπουργόν
Ανοιχτό Γράμμα
Ολόκληρος ο λαός της Ελλάδας ξεσηκώθηκε σαν ένας άνθρωπος και χάλασε τα σχέδια του φασισμού. Με το αίμα του ο λαός εξασφάλισε τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του. Έξω απ’ αυτά η Ελλάδα δεν έχει καμμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία-Γερμανία. Αφού ο λαός μας υπερασπίσει αποτελεσματικά την ανεξαρτησία και την εθνική λευτεριά του, σήμερα ένα μοναχά πράμα θέλει: Ειρήνη και ουδετερότητα με τούτους τους όρους:
1) Να ξανάρθουν τα πράγματα όπως ήταν στις 28 του Οχτώβρη 1940 δίχως καμιά εδαφική-οικονομική-πολιτική ζημία σε βάρος της Ελλάδας.
2) Οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας να φύγουν όλες απ’ τα χώματα και τα νερά της Ελλάδας.
Με βάση τους δύο αυτούς όρους να ζητήσουμε αμέσως από την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ. να μεσολαβήσει για να γίνει ελληνοϊταλική ειρήνη. Αυτό σήμερα είναι το μοναδικό εθνικολαϊκό συμφέρον. Και η πράξη έχει αποδείξει ότι μόνον η Ε.Σ.Σ.Δ. σήμερα έσωσε την ειρήνη και ουδετερότητα της Γιουγκοσλαβίας – Βουλγαρίας – Τουρκίας.
26 του Νοέμβρη 1940
Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Υ.Γ. Είμαστε υποχρεωμένοι να ζητήσουμε ειρήνη έντιμη και δίχως κυρώσεις και για να ξεκαθαρίσουμε άλλη μια φορά τόσο τον εθνικό-αμυντικό-απελευθερωτικό χαρακτήρα του πολέμου που κάνουμε, όσο και ότι είμαστε ξένοι προς τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που κάνουν οι πλουτοκρατικές μεγάλες δυνάμεις. Αν σήμερα δεν δουλέψουμε για μια έντιμη ειρήνη, ο πόλεμος θα χάσει για μας τον εθνικό αμυντικό χαρακτήρα του, θα γίνει κατακτητικός και τότε θα έχει αντίθετο το λαό.»
Τρίτη επιστολή της 15 Ιανουαρίου 1941 προς όλα τα μέλη του ΚΚΕ:
«Το γράμμα αυτό το γράφω, γιατί παρουσιάστηκε μια βασική ριζική διαφωνία μου με την Προσωρινή Διοίκηση που παρουσιάζεται σαν εκπρόσωπος του ΚΚΕ από το Σεπτέμβρη του 1940. Είχα δεχτεί την πολιτική μόνο συνεργασία με την Προσωρινή Διοίκηση (παρά τους σοβαρούς δισταγμούς μου), γιατί είχα εμπιστευθεί σ’ ένα παλιό σύντροφο να καθαρίσει το ΚΚΕ από τη χαφιεδική σφηκοφωλιά του Μάθεση – Παπαγιάννη.
Από την πρώτη στιγμή είχα παρατηρήσει σοβαρά λάθη στην πολιτική γραμμή της Προσωρινής Διοίκησης, που αυτή παρά τις υποδείξεις μου αρνήθηκε να τα διορθώσει, όπως δεν δέχτηκε και άλλες υποδείξεις μου. Η βασική, όμως, διαφωνία μας, που θ’ αναφέρω πιο κάτω, με αναγκάζει να μιλήσω ανοιχτά. Το γράμμα μου που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες στις 2 του Νοέμβρη 1940 αποβλέπει στα παρακάτω: 1)Να δώσει έγκυρη ενιαία κατεύθυνση στους κομμουνιστές όλης της χώρας. 2) Να κινητοποιήσει το λαό στην αντιφασιστική εξόρμηση για την εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά. 3) Να αποκαταστήσει στο εσωτερικό τις λαϊκές ελευθερίες, μια λαϊκή αντιπλουτοκρατική πολιτική. 4) Να κάμει τον πόλεμο εθνικό αντιφασιστικό, αντιϊμπεριαλιστικό με βασικό και μοναδικό σκοπό την εξασφάλιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας, της ειρήνης και ουδετερότητας μας, έξω από τον γενικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Αυτό θα μπορούσαμε να το πετύχουμε μόνο μ’ έναν ολόπλευρο προσανατολισμό στην Ε.Σ.Σ.Δ. και με μια πραγματική βαλκανική συνεργασία. Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκανε το αντίθετο, έκανε πόλεμο φασιστικό, κατακτητικό πόλεμο. Ενώ, αφού διώξαμε τους Ιταλούς από την Ελλάδα, βασική προσπάθεια μας έπρεπε να είναι να κάνουμε μια ξεχωριστή, έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνοϊταλική ειρήνη, πράγμα που μπορούσε να γίνει με τη μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ., η μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο για λογαριασμό, όχι του λαού της Ελλάδας, μα της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού. Μετά το διώξιμο δε των Ιταλών από την Ελλάδα, το αίμα των φαντάρων μας χύνεται άδικα, σήμερα δε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός εισπράττει σε αίμα των παιδιών της Ελλάδας, τους τόκους των κεφαλαίων που διέθεσε το 1935-36 για την παλινόρθωση του Γεωργίου και την εγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. Αφού δε ο Μεταξάς αρνιέται να αποκαταστήσει τις ελευθερίες του λαού, να εξασφαλίσει την ειρήνη της Ελλάδας και κάνει πόλεμο κατακτητικό ιμπεριαλιστικό, που όλα του τα βάρη τα πληρώνει ο λαός, παραμένει (ο Μεταξάς) κύριος εχθρός του λαού και της χώρας. Η ανατροπή του είναι το πιο άμεσο και ζωτικό συμφέρον του λαού μας. Λαός και στρατός πρέπει να πάρουν στα χέρια τους τη διαχείριση της χώρας και του πολέμου με σκοπό ειρήνη, εθνική ανεξαρτησία, εσωτερικό αντιφασιστικό, αντιπλουτοκρατικό λαϊκό καθεστώς, ολόπλευρη προσέγγιση προς την Ε.Σ.Σ.Δ. και βαλκανική συνεργασία με βάση την ειρηνική λύση των εσωβαλκανικών διαφορών. Όλες τις απόψεις μου αυτές τις ανέπτυξα σε ένα ανοιχτό γράμμα και ένα σχέδιο απόφασης που στις 22-11-1940 έστειλα στην Προσωρινή Διοίκηση. Αυτή αρνήθηκε να δεχτεί και να δημοσιεύσει αναπτύσσοντας μιά καθαρά σοσιαλπατριωτική επιχειρηματολογία που έχει αυτή τη βάση: Ο πόλεμος της Ελλάδας εναντίον της Ιταλίας στην Αλβανία είναι παρόμοιος με τον πόλεμο της Ε.Σ.Σ.Δ. – Φιλλανδίας και ότι ο Μεταξάς είναι ο πρωτεργάτης στον παγκόσμιο αντιφασιστικό αγώνα. Η Προσωρινή Διοίκηση θέλει να υποδουλώσει ολοκληρωτικά το ΚΚΕ στην μοναρχοφασιστική δικτατορία αντί να οργανώσει την ανατροπή της. Έτσι η Προσωρινή Διοίκηση και το ανοιχτό γράμμα μου της 2-11-1940 (που ακέραια την ευθύνη του την έχω εγώ μπροστά στο ΚΚΕ και στην Κ.Δ.) το καταντά ένα καθαρό σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο που πάει να λερώσει την τιμή του ΚΚΕ. Αύτη είναι η διαφωνία μου και η στάση της Προσωρινής Διοίκησης. Έτσι, πίσω από τη στάση αυτή καθαρίζει ολότελα και τούτο: Ότι η Προσωρινή Διοίκηση είναι δημιούργημα και όργανο του Μανιαδάκη και ότι ο Γιάννης Μιχαηλίδης, Ψηλός, Κατσαναίβης, Κάμος πρόδωσε την εντολή που είχε να καθαρίσει το ΚΚΕ από τη σπείρα του Μάθεση, πουλήθηκε στη μοναρχοφασιστική δικτατορία. Ύστερα από όλα αυτά, η στάση όλων των μελών και στελεχών οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ μέσα στη χώρα και το μέτωπο πρέπει να είναι αύτη: Ο λαός της Ελλάδας υπερασπίζει στον πόλεμο αυτό μόνον την εθνική του ανεξαρτησία. Είναι ξένος ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Αγγλίας-Γερμανίας και Σία. Θέλει χωριστή, έντιμη, άμεση ειρήνη με τη μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ. Αναγνωρίζει την αρχή της αυτοδιάθεσης μέχρις αποχωρισμού για όλους. Θέλει την ελευθερία του, τη δουλειά του, την επικράτηση της θέλησης του που του πνίγει ο Μεταξάς. Εξωτερική συμμαχία με την Ε.Σ.Σ.Δ. και αληθινή βαλκανική συνεννόηση. Οι λαοί και φαντάροι της Ελλάδας και Ιταλίας δεν είναι εχθροί μα αδέρφια και η συναδέλφωση τους στο μέτωπο θα σταματήσει τον πόλεμο που κάνουν οι εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες του. Για να γίνουν όλα αυτά, λαός και στρατός πρέπει να ανατρέψουν τη μοναρχοφασιστική δικτατορία του Μεταξά που είναι ο κύριος και βασικός εχθρός τους και να εγκαθιδρύσουν τη λαϊκή αντιφασιστική κυβέρνηση. Για να μπορεί ένας λαός να κρατεί την εθνική λευτεριά, πρέπει να είναι και εσωτερικά λεύτερος. Λαός εσωτερικά σκλάβος δεν θάναι άξιος να κρατήσει και την εθνική του ανεξαρτησία και κάθε νίκη του εσωτερικού του τυράννου θα δυναμώνει τη σκλαβιά του.
Αυτός είναι σήμερα ο δρόμος του ΚΚΕ. Κάθε μέλος-στέλεχος οργάνωσης αυτή τη γραμμή πρέπει να μπάσει στις μάζες και οργανώνοντας τες γύρω απ’ αυτή, να την επιβάλει νικηφόρα. Ακόμα μην ξεχνάτε ούτε στιγμή τους φυλακισμένους και εξορίστους μας. Στην Κέρκυρα κάθε στιγμή η ζωή των καλυτέρων παιδιών μας, Νεφελούδη, Σιάντου, Παρτσαλίδη και τόσων άλλων, είναι σε άμεσο κίνδυνο από το μαχαίρι του Μεταξά και τις μπότες του Μουσσολίνι. Εγώ είμαι γερός και καλά. Όλη μου η σκέψη και η καρδιά μου είναι στο Κόμμα, όπως και η ζωή μου είναι δοσμένη σ’ αυτό.
Ζήτω το ΚΚΕ! Ζήτω η Κ.Δ.!
Αθήνα, κρατητήρια Γενικής Ασφαλείας. 15-1-1941
Γεια – χαρά
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ»
Η προσωρινή διοίκησις του ΚΚΕ έστειλε επιστολήν στον Ζαχαριάδη την 3 Δεκεμβρίου 1940. Στην επιστολήν αυτήν απήντησε ο Ζαχαριάδης την 6 Ιανουαρίου 1941. Παραθέτω το αποκαλυπτικόν κείμενον και φωτοτυπίαν εκ του πρωτοτύπου της ιδιοχείρου απαντήσεως του Ζαχαριάδη.
Η επιστολή Ζαχαριάδη της 6 Ιανουαρίου 1941:
«Θα τα πω έξω απ’ τα δόντια. Δεν είμαστε παιδιά για να λέμε και ξελέμε. Όσα είπα ήταν καλώς ειπωμένα. Μάλιστα η «επιχειρηματολογία» σας με κατέπεισε ολοκληρωτικά ότι έχω 100% δίκηο! Χτυπάτε το μηχανισμό και λέτε ότι στην τωρινή κατάσταση της Ελλάδας ανακαλύψατε το «νέο». Μα στην πραγματικότητα το «νέο» αυτό είναι ο πολύ παλιός σοσιαλπατριωτισμός του 1914 και 1939! Κατακεραυνώνετε τον μηχανισμό. Και όμως… λέτε: η περίπτωση Ελλάδας-Αλβανίας είναι η ίδια με την περίπτωση Ε.Σ.Σ.Δ. – Φιλλανδίας!!! Συγκρίνετε τη δήλωση του Στάλιν (διαστρεβλώνοντας την) για τους γαλλ. εξοπλ. στην εποχή του γαλλοσοβιετικού με την Ελλάδα της μοναρχοφασιστικής διχτατορίας. Γιατί να μην συγκρίνετε το Ντελαντιέ του 1939-40 με τη σημερινή Ελλάδα; Δεν είνε πιο σωστό; (Η διαστρέβλωση του Στάλιν είναι αυτή: τότε ο Λαβάλ στη Μόσχα ζήτησε μια δήλωση απ’ το Στάλιν για τους γαλλ. εξοπλ. Ο Στ. την έκανε από συμφώνου με την Κ.Δ. και τον Τορρές. Τότε η αντίδραση στη Γαλλία θέλησε να βρει αντίθεση ανάμεσα στον Στάλιν και το Κ.Κ. Γαλλίας. Και αυτό απάντησε με το περίφημο πλακάτ: Ο Στάλιν έχει δίκηο! Μα τί σχέση μπορούν να έχουν όλα αυτά με τη σημερινή Ελλάδα; Και όμως κατατροπώνετε το μηχανισμό!!!) Λέτε: η είσοδος της Ελλάδας στον πόλεμο μετάτρεψε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε αντιφασιστικό (!) για την ελευθερία της Ελλ., των Βαλκανίων, της Ε.Σ.Σ.Δ. και… βάλε!! Μη χειρότερα!! Λέτε: ο λαός κάνει αντιφασιστικό πόλεμο. Μα ο Μεταξάς; Κατά την ιδία λογική επειδή και για τα εσωτερικά ελληνικά ζητήματα ο λαός είναι αντιφασιστικός στην Ελλάδα δεν έχουμε μοναρχοφασιστική δικτατορία μα λαοκρατία! Όσο για τον ενθουσιασμό του Λαού (αυτά που λέτε θυμίζουν αρθρογραφία «Εστίας» και Σία) δεν ξέρετε τι γίνεται ούτε στο Μέτωπο ούτε στα μετόπισθεν. Γενικά τα επιχειρήματα σας είναι «πιστόν αντίγραφον» με τον αντιφασισμό κλπ. που κοπανάει τόσο ο Μεταξάς και Σία όσο και ο εγγλέζ. ιμπεριαλισμός. (Τώρα βλέπω ότι τα λάθη στην αρθρογραφία του «Ρίζου» και αλλού -που παρά τις ανατάσεις μου δεν διορθώσατε- δεν ήταν τυχαία). Μιλάτε πολύ για το συμφέρον της Ε.Σ.Σ.Δ. ξεχνόντας ότι το συμφέρον αυτό είναι διαφορετικό και αντίθετο προς το συμφέρον τόσο του άξονα όσο και της Αγγλίας και αν ο άξονας θέλει να κάνει τα Βαλκάνια φασιστικό προγεφύρωμα, η Αγγλία τα θέλει όχι μόνο αντιαξονικό μα και αντισοβιετικό ορμητήριο ξέροντας το βασικό στην περιοχή αυτή σοβιετ. ενδιαφέρον. Και αυτούς ακριβώς τους σκοπούς της Αγγλίας εξυπηρετεί σήμερα ο Μεταξάς. Εσείς λέτε ότι ο Μετ. πολεμά σήμερα κατά του φασισμού και για την ελευθερία Ελλ. Βαλκ. κ.λπ… Γιατί τότε εφαρμόζει εσωτερικό φασισμό, δε δίνει αμνηστεία στους κόμ. γιατί ζητά από τους εθελοντές πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, γιατί πιάνει φαντάρους κομμουνιστές του Μετώπου και τόσα και τόσα παρόμοια;
Στραβοκαταλάβατε απόλυτα τη γραμμή της Κ.Δ. και του ΚΚΕ. Το βασικό δεν είναι αν η Ελλάδα βρίσκεται στην Αλβανία, μα ποια Ελλάδα βρίσκεται στην Αλβανία και γιατί. Η Ελλάδα αυτή είναι του Μεταξά + εγγλεζ. ιμπεριαλ. και τους καταχτητικούς φασιστικούς σκοπούς της τους ξεκαθάρισε και πάλι ο Μεταξάς (πρωτοχρον. διαγγέλματα του + συνέντευξη του). Η πολιτική του ΚΚΕ απόβλεπε στο ν’ αποσπάσει την Ελλάδα απ’ την Αγγλία και να την προσεγγίσει στην Ε.Σ.Σ.Δ. μαζί με εσωτερικές αλλαγές. Αυτού απόβλεπε και το «ανοιχτό γράμμα» μου της 31 -Χ. (που τη δημοσίευσή του, την αποστολή του έτσι όπως ήταν γραμμένο, την υπαγόρευσε κυρίως και η εσωτερική κρίση του ΚΚΕ και η ανάγκη να δοθεί σ’ όλους τους κομμουνιστές της Ελλάδας έγκυρη ενιαία κατεύθυνση). Πάντως το γράμμα εκείνο, καμουφλαρισμένο, τάλεγε όλα και μιλούσε για εξόντωση και του εσωτερικού φασισμού. Πάντως το γράμμα εκείνο ήταν μονάχα μια προσπάθεια που προϋπόθετε όλους τους κατοπινούς ελιγμούς που θα γινόταν αναγκαστικά. (Εσείς, αντίθετα, δένετε οριστικά το ΚΚΕ στο Μεταξά και στο σοσιαλσωβινισμό και έτσι παθαίνει το μεγαλύτερο ΑΙΣΧΟΣ στην ιστορία του). Τα πράγματα είναι καθαρά: Ο λαός θέλει μόνο τη Λεφτεριά και ανεξαρτησία του εσωτερική και εξωτερική. Αυτό είναι δυνατό μόνο με εσωτερική αντιφασιστική στροφή + σύμπραξη με Ε.Σ.Σ.Δ. Ο Μεταξάς κάνει τα αντίθετα, μας δένει οριστικά στον ιμπερ. πόλεμο για λ/σμό της Αγγλ. μας μπλέκει και με τη Γερμ. (βλέπε γερμ. βοήθεια στην Ιταλία) και κάνει πόλεμο φασιστικό – ιμπεριαλ. – πλουτοκρ. – καταχτητικό. Καθήκον του ΚΚΕ: Να ζητήσει η Ελλάδα μεσολάβηση Ε.Σ.Σ.Δ. για έντιμη ειρήνη. Ο πόλεμος στα χέρια στρατού-Λαού: ανατροπή Μεταξά. Αυτός είναι ο κύριος εχθρός! Λαϊκή Δημοκρατική εξουσία. (Αν όπως λέτε ο Λαός είνε με το Μεταξά, τότε το ΚΚΕ πρέπει να πάει ενάντια στο ρέμα. Απ’ την Κορυτσά και πέρα οι στρατιώται μας σφάζονται άδικα, για ξένα συμφέροντα). Αυτή είναι η γνώμη μου. «Παληός» μαρξισμός θα πείτε. Ναι μα όχι σοσιαλσωβινισμός. Και έχετε υποχρέωση τιμής τη γνώμη μου αυτή, δηλ. το ανοιχτό γράμμα που δεν δημοσιεύσατε 2): το σχέδιο απόφασης που σάς πρότεινα και πιστή απόδοση αυτού εδώ του γράμματος να τα δημοσιεύσετε στο «Ριζ.» συνοδεύοντάς τα με όλες τις αντιρρήσεις σας κ.τ.λ. αν δεν πειστείτε ότι έχω δίκηο. (Κοκορέβεστε ότι ανακαλύψατε το «νέο» και όμως δεν βλέπετε το ΝΕΟ στην κατάσταση που επιβάλλει τη στροφή που σας προτείνω. Δίχως τη στροφή αυτή και το «ανοιχτό γράμμα» μου της 31. Χ καταντά ένα σοσιαλπατριωτικό προδοτικό ντοκουμέντο. Έχετε υποχρέωση τιμής να κάνετε αμέσως τις δημοσιεύσεις που ζητώ πιο πάνω. Αλλοιώς θα πεισθώ τελειωτικά ότι πίσω απ’ τη Π.Δ. κρύβεται ύποπτη βρωμοδουλειά του Μανιαδάκη και της ασφάλειας. Όταν ο Μανιαδάκης πήρε τα τελευταία μέτρα ενάντια μου χάρηκα γιατί τα απέδωσα στη δημοσίευση και τοιχοκόλληση τον νέου γράμματος μου. Έπεσα έξω. Ίσως τα μέτρα να οφείλονται στο ότι ο Μανιαδάκης έλαβε «αρμοδίως» γνώση του νέου αυτού γράμματος. Ποιος ξαίρει; Κάποτε είπα στον Ειρηνοδίκη ότι τη φωλιά του την σκότωσε. Και αυτός «φρονίμως ποιών» δεν απάντησε! Τώρα ποιος είνε ο Ειρηνοδίκης ίσως να θυμάται ο Κάτσος). Και κάτι άλλο: Κάποιος από σας κάνει το «θεωρητικό». Μα του πήρε ο διάολος τον πατέρα. Λιγώτερη φλυαρία – Λιγώτεροι ιστορικοί παραλληλισμοί (όπως λ.χ. της Φινλανδίας!!!) γιατί είναι κακοτοπιές!
Πάντως το παράδειγμα του Κ.Κ. Κίνας κυρίως απ’ την αιχμαλωσία του Τσάγκ-Κάι-Σέκ και δώ κάτι μπορεί να τον ωφελήσει. Για τις μικροδιαφορές μας: Εσείς μπορεί να στέλνετε πολλά, μα εγώ παίρνω πολύ λίγα. Απόδειξη: Απ’ τον πόλεμο και δώ πήρα μόνο τον 1ο πολεμικό «Ρίζο» και το «Δελτίο» με την απόφαση σας. Τίποτε άλλο. Πριν 1 μήνα λέγατε: Σε 4 μέρες θα πάρεις την 1η πολεμική προκήρυξη μας και το «Ρ.» τον Δεκέμβρη. Ακόμα να τα πάρω! Θέλω όλα τα υλικά σας (έντυπα) απ’ τον πόλεμο και δώ όσα δεν πήρα. (Απ’ τον Κατσ. εγώ είχα ζητήσει εξηγήσεις. Αυτός δεν μου έδωσε. Μετά ζητήσατε σεις από μένα. Μπορείτε να τις πάρετε απ’ τον ίδιον). Όταν μου είπατε ότι το Χόντζα δεν τον ξέρετε σας απήντησα ότι δεν πρόκειται για Χόντζα μα για ΧΟΝΖΑ και σας ξαναρωτούσα, αν τον ξέρετε. Δεν απαντήσατε. (Μου ζητήσατε διευκολύνσεις για σύνδεση σας με πρόσωπα για λεφτά κ.τ.λ… Σας απάντησα. ΟΧΙ. Μόνο πολιτικές γνώμες δίνω). Οι γνώμες μου για τον πόλεμο να μπουν στο αχτίφ Κ. και ΚΝ.. Πάντως η συνέχιση της συζήτησης μεταξύ μας δεν έχει νόημα. ΕΡΓΑ χρειάζονται. Να γράφετε πιο ζωηρά και αραιά να τα βγάζω εύκολα και γρήγορα. (Αν η προσπάθεια της Π.Δ. είνε παστρικιά δουλειά μη ξεχνάτε ότι δεν έχετε δικαίωμα να ατιμάσετε το ΚΚΕ). (Αν δεν κάνετε τις δημοσιεύσεις θα προσπαθήσω να χρησιμοποιήσω ένα μέσο που ίσως προσωπικά μου κοστίσει ακριβά μα το ΚΚΕ θα το ωφελήσει.) Αν αποφασίσετε τη δημοσίευση μην αργείτε ούτε δεφτερόλεφτο. Τα γραφτά μου όλα να τα φυλάχτε. (Ο σύνδεσμος μας κάνει ανοησίες.)
Ο εγκληματίας Φλωράκης εις συνέντευξίν του στο «Βήμα» (9-12-2001) είπε για το πρώτο γράμμα του Ζαχαριάδη, αλλ’ απεσιώπησε τα δύο άλλα και τας επισήμους ανακοινώσεις του ΚΚΕ που επρόδιδαν την 28ην Οκτωβρίου. Δηλαδή οι εγκληματίαι του ΚΚΕ προσπαθούν να αποκρύψουν τας προδοσίας των.
Τας επιστολάς του Ν. Ζαχαριάδη αργότερον ανεγνώρισε ως γνήσιας με επιστολήν του, που εδημοσιεύθη στον «Ριζοσπάστην» (11 Μαρτίου 1947).
Τον Ιούνιον του 1941 η ένδοξος Ελλάς ελύγισε προ της υλικής υπεροχής των Γερμανών.
Για το ΚΚΕ υπεύθυνος του πολέμου ήτο «η βασιλομεταξική σπείρα» και εις κύριον άρθρον του «Ριζοσπάστη» (17 Ιουνίου 1941) οι κουκουέδες αδιαντρόπως πλαστογραφούν την ιστορίαν, λησμονούν οτι μας επετέθησαν οι Ιταλοί κι αποδίδουν την ευθύνην του πολέμου στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Ιδού τι γράφουν:
Μόνον ο τύπος του κόμματος μας στάθηκε ο μοναδικός και ατρόμητος πολέμιος των μεγάλων αυτών εχτρών της Ελλάδας κι ανάμεσα στο διωγμό το φοβερό που οργάνωσαν εναντίον του τα όργανα της διχτατορίας, κατάφερε ως το τέλος να συνεχίσει την έκδοση του και να χτυπά αλύπητα κι ανειρήνευτα τον πρώτο εχτρό της χώρας μας, τη μισητή Βασιλομεταξική σπείρα. Μόνον ο τύπος μας ξεσκέπασε έγκαιρα το ξεπούλημα της χώρας μας στους Εγγλέζους ληστές ιμπεριαλιστές και συνεπούμενα την έξοδο της Ελλάδας απ’ την ουδετερότητα. Μόνον ο «Ρίζος» μας βροντοφώναξε για τον κίνδυνο που διέτρεχε η χώρα με την έξοδο της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο πλευρό των Εγγλέζων και ενάντια στον άξονα, χωρίς κανένα συμφέρον για το Λαό μας μα μονάχα για τα συμφέροντα του Εγγλέζικου κεφαλαίου, της Βασιλομεταξικής κλίκας και μιας γκρούπας της ντόπιας πλουτοκρατίας και καλούσε το λαό μας να παλαίψει για την ουδετερότητα του κι ανεξαρτησία της χώρας μας. Και μέσα στη συνέχεια τον καταστροφικού για το λαό μας πολέμου, μέσου του «Ρίζου» υπέδειξε το κόμμα μας σαν μοναδική σωτηρία για τη χώρα μας την ανατροπή της πουλημένης διχτατορικής σπείρας, την ανάληψη της εξουσίας από μια Κυβέρνηση Μετώπου Εθνικής – Σωτηρίας – Ειρήνης, που θα υπέβαλλε προτάσεις ειρήνης στον Άξονα χωρίς προσαρτήσεις κι αποζημιώσεις και θα προσανατολίζονταν οικονομικά και πολιτικά με την Ε.Σ.Σ.Δ.
Η Προδοσία της Εθνικής Αντιστάσεως.
Μετά την κατάληψιν της Ελλάδος υπό των Γερμανών και στα πλαίσια της συνεργασίας του διεθνούς κομμουνισμού με την Γερμανίαν (Σύμφωνον Ρίμπεντροπ -Μολότωφ), οι Γερμανοί απελευθερώνουν τους φυλακισμένους κουκουέδες.
Συγκεκριμένως την 28ην Ιουνίου 1941 μετέβησαν στην φυλακήν της Ακροναυπλίας δύο Γερμανοί Αξιωματικοί της G.F.P. (Μυστική Στρατιωτική Αστυνομία) μαζί με εκπρόσωπον της βουλγαρικής πρεσβείας εις Αθήνας και βάσει της υπ’ αριθμόν 621 διαταγής της G.F.Ρ. διετάσσετο η αποφυλάκισις 27 ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ.
Οι Γερμανοί απελευθέρωσαν τους κάτωθι:
1. Ανδρέας Τσίπας, αναπληρωτής γεν. γραμματεύς του ΚΚΕ.
2. Ανδρέας Τζίμας, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
3. Κ. Λαζαρίδης, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
4. Ζησιάδης η Τερπόβσκυ, μέλος του Μακεδόνικου Γραφείου του ΚΚΕ.
5. Ζήσης Βελιόπουλος
6. Ζήσης Καλλιμάνης
7. Αναστ. Καρατζάς
8. Πέτρος Κέντρος
9. Λάμπρος Μόσχος
10. Κυρ. Μπιλάλης
11. Αθαν. Πέϊκος
12. Λάζ. Μποζίνης
13. Στέλ. Παπανεδέλιος
14. Διάμ. Τσιτσίνας
15. Νίκ. Σωτηρίου
16. Μιχ. Σκουπακίδης
17. Νίκ. Χαϊβανίδης
18. Ρούσος Χαριζάνης
19. Εμμ. Καζαντζής
20. Κωνστ. Λάμπου
21. Δημήτριος Λέσκας
22. Φώτιος Ουρούζης
23. Παντ. Τζίκας
24. Ιω. Κωνσταντινίδης
25. Θεοδ. Ευθυμιάδης
26. Λάζαρος Ντάμιος
27. Εμμ. Χαραλάμπους

Το σύμφωνον Ρίμπεντροπ – Μολότωφ υπεγράφη στη Μόσχα την 23 Αυγούστου 1939.
Το ΚΚΕ ουδεμία αντίσταση έκανε μέχρι την 22 Ιουνίου 1941 που η Γερμανία
επετέθη κατά της Ρωσίας. Τότε το ΚΚΕ εκάλεσε τον Ελληνικό λαο
να υπερασπίση την… Σοβιετικήν Ένωσιν.
Το ΚΚΕ κατά την διάρκειαν της τριπλής κατοχής της Ελλάδος από Γερμανούς, Ιταλούς και Βουλγάρους οργάνωσε μίαν τάχα «Αντίσταση» ενώ στην πραγματικότητα συνειργάσθη με τους κατακτητάς με απώτερο σκοπό να αρπάξη την εξουσία, όταν εκείνοι θα απεχώρουν. Αύτη είναι η ιστορική αλήθεια την οποίαν αποδεικνύουν τα γεγονότα και τα έγγραφα κομμουνιστικής προελεύσεως.
Στο επίσημον όργανο του ΚΚΕ «Νέος Κόσμος» (τεύχος 9ον Σεπτεμβρίου 1950) γίνεται δεκτόν ότι το κομμουνιστικό σύνταγμα Χαλκιδικής «υπέγραψε συμφωνία με τους Γερμανούς».
Επίσης παραθέτω συμφωνία, την οποίαν υπέγραψε η ηγεσία του ΚΚΕ (Σιάντος) με την Γκεστάπο (Μυστική Αστυνομία των Γερμανών) όπου διαβάζομεν τα εξής προδοτικά:

«Ύστερα από διαπραγματεύσεις με τη Γερμανική Διοίκηση καταλήξαμε μαζί της σε συμφωνίες που θα πρέπη στο μέλλον να τ

Η Προδοσία της Κύπρου.
Την 1ην Απριλίου 1955 ήρχισε ο ηρωικός αγών της ΕΟΚΑ δια την ΕΝΩΣΙΝ της Κύπρου μας με την Μητέρα Ελλάδα. Όλοι οι Έλληνες ευρίσκονται στο πλευρό των μαχόμενων πατριωτών της ΕΟΚΑ, όλοι πλην των κουκουέδων. Το επίσημον ΚΚΕ καταδίδει στους Άγγλους ότι ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, ο Διγενής, είναι ο Στρατηγός Γρίβας. Επι πλέον ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ την 26ην Απριλίου 1955 χαρακτηρίζει τον αγώνα της ΕΟΚΑ επί λέξει: «τυχοδιωκτισμό με πασχαλιάτικα βαρελότα»! Και το υποκατάστατον του ΚΚΕ, η ΕΔΑ, αποκαλεί τους γενναίους μαχητας της ΕΟΚΑ «νταήδες με τυχοδιωκτικές ενέργειες» («Αυγή» 5-5-1955) και «αεροβομβιστές που προβοκάρουν τον αγώνα του Κυπριακού λαού»!!
Στην απόφασιν της 2ας Ολομελείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Δεκέμβριος 1934) έκτος από τον χαρακτηρισμό της εθνικής μας διεκδικήσεως επι της Βορείου Ηπείρου, ως «ιμπεριαλιστικού αλυτρωτισμού» υπάρχουν και κομμουνιστικαί θέσεις, για τα Δωδεκάνησα, που τότε ήσαν υπόδουλα στους Ιταλούς και για την αγγλοκρατουμένη Κύπρο. Λέγει λοιπόν το ΚΚΕ ότι η απελευθέρωσις της Δωδεκανήσου και της Κύπρου αποτελούν «πραγματοποίηση εξωτερικών ιμπεριαλιστικών βλέψεων». Αντιλαμβάνεσθε τί ισχυρίζονται οι προδόται; Ότι η απελευθέρωσις της Ρόδου και της Κύπρου είναι εξωτερική ιμπεριαλιστική βλέψις! Αυτά πρέπει οπωσδήποτε να τα πληροφορούνται οι νέοι της Ελλάδος. Δια λεπτομέρειας εις «Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936» έκδ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Αθ. 1946, σελ. 250.
Τον Σεπτέμβριο 1920 η «Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή» των «Ομάδων των Κομμουνιστών Στρατιωτών του Μετώπου» διανέμει προκήρυξιν προς τους στρατιώτες, οπού γράφει:
«Αφού τόσον καιρό εστρώσαμε τα βουνά και τους κάμπους με τα κουφάρια μας… έρχονται τώρα με την απαίσια ικανοποίησι του θριάμβου των να μας ζητήσουνε ψήφο ευγνωμοσύνης για το μεγάλωμα της «Πατρίδος» και την απελευθέρωσι των «υποδούλων αδελφών». Αυτό εκήρυττε ο Αύγουστος, ο μεγάλος αφέντης (σημ. εννοεί τον Ελευθέριο Βενιζέλο), δέχθηκε τα καινούργια όρια της «μεγαλυνθείσης Ελλάδος» και τα νευρόσπαστα χειροκροτήσανε και χύσανε θερμά δάκρυα «εθνικής χαράς».
Τι τραγική ειρωνεία! Επάνω στα σύνορα αυτά της «μεγαλυνθείσης πατρίδος», που φυλάγονται άγρυπνα από τα δικά μας τα ταλανισμένα κορμιά, τέτοιων δακρύων η πηγή είναι σε όλους μας για πάντα στερεμένη…
(«Διεθνείς Σχέσεις» τεύχος 10,
Ιαν. 1968, σελ. 294-295).
Την 1η Ιανουαρίου 1921 το «Κεντρικό Συμβούλιο των κομμουνιστών Στρατιωτών τον Μετώπου» δημοσιεύει στον «Εθνικό αγώνα» μήνυμα «προς τους Έλληνες φαντάρους» το όποιον καταλήγει ως έξης:
«Μη μας μιλάτε λοιπόν για πατρίδες και για εθνικές αποκαταστάσεις, γιατί τόσο πιο σιχαμεροί μας φαινόσαστε.
Και όταν πια τα είδωλα σας γκρεμίστηκαν μέσα μας και μείς οι τυφλοί αναβλέψαμε, εκυριεύτηκε η καρδιά μας από μίσος εναντίον σας, εναντίον όλης της καινούργιας τάξεως.
Το σπέρμα της καινούργιας ανθρωπότητας έπεσε πολύ καιρό τώρα και εβλάστησε μέσα στους καπνούς του πολέμου, εκεί πάνω στο Βοριά (σημ. εννοεί τη Ρωσία).
Η επαναστατική περίοδος ζυγώνει στο τέλος της. Τρέμετε μπροστά της, εσείς που δεν θέλετε να το αναγνωρίσετε, κρατώντας στους ώμους σας το ετοιμόρροπο οικοδόμημα της σημερινής κοινωνίας! Πολύ γρήγορα έρχεται ο τελειωτικός σεισμός που θα σας πλάκωση κάτω από τα ερείπια του.
Γι’ αυτό μεγάλοι κυβερνήτες, είμαστε πραγματικά ηρωικοί στρατιώτες της ανθρωπότητας και όχι της πατρίδας σας…
Ζήτω η επανάστασις!…».
Η 2α Ολομέλεια του ΑΚΕΠ (Κομμουνιστικόν Κόμμα Κύπρου) κατά την σύνοδόν της (13 Ιανουαρίου 1955) εψήφισε και ανεκοίνωσε εις προκήρυξίν της προς τον Κυπριακόν λαόν («Ν. Δημοκράτης» 15 Ιανουαρίου 1955) κατακρίνει την «ανταρτικήν δραση» και «καλεί τον λαόν να εντείνη στο έπαρκον την επαγρύπνηση τον και να φυλαχθή από οποιαδήποτε μορφής τυχοδιωκτικές περιπέτειες…». Τον Απρίλιον του ιδίου έτους δυναμώνει ο απελευθερωτικός άγων της ΕΟΚΑ τον οποίον οι κομμουνισταί αποκηρύσσουν καθαρώς:
«Το ΑΚΕΛ και η ΠΕΟ προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στον εθνικό αγώνα του Κυπριακού λαού. Η αποκήρυξη των δυναμωτικών εκρήξεων από το ΑΚΕΛ και την ΠΕΟ αφαιρεί από τα χέρια των ξένων Κυριάρχων μας το πρόσχημα για ένταση των καταπιεστικών μέτρων»…
«Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να κρυβόμαστε στο σκοτάδι της νύκτας για να ρίχνουμε δυναμίτες και άλλες εκρηκτικές ύλες. Μ’ αυτό δεν κατορθώνουμε τίποτε άλλο παρά να οπλίζουμε το χέρι του ξένου κυριάρχου για να μας κτυπήση πιο αποτελεσματικά. Αντίθετα με τον ανοικτό, ειρηνικό, παλλαϊκό, ενιαίο αγώνα, αφοπλίζουμε το χέρι του ξένου κυριάρχου από του να μας κτυπήσει και τον αναγκάζουμε σε υποχώρηση».
(«Ν. Δημοκράτης» 6 Απριλίου 1955)
Την προδοσίαν του Κυπριακού αγώνος κατήγγειλε η ιδία η ΕΟΚΑ, η οποία εκυκλοφόρησε το 1958 ειδικόν βιβλίον με τίτλον: «Η κομμουνιστική ηγεσία του Κυπριακού αγώνος» όπου (σελ. 44 κ.ε) κατονομάζονται οι κομμουνισταί προδοται και περιγράφονται αι προδοτικαί των πράξεις υπέρ των Άγγλων αρχής γενομένης με την ραδιοφωνικήν ομιλίαν του Ν. Ζαχαριάδη, ο οποίος απεκάλυψε την ηγεσία της ΕΟΚΑ. Η ΕΟΚΑ κατηγορεί δριμύτατα το ΚΚΕ το οποίον επρόδωσε στους Άγγλους το όνομα του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Συνταγματάρχου Γ. Γρίβα:
«Και ενώ αι Κυπριακοί Αρχαί ζαλισμένοι από τον αιφνιδιασμόν της 1ης Απριλίου προσπαθούν ματαίως να βρουν ποίοι οι πρωτεργάται και αρχηγοί του κινήματος, ο αρχηγός του ΚΚΕ. Ζαχαριάδης εις την ραδιοφωνικήν εκείνην ομιλίαν του, αποκαλύπτει δια πρώτην φοράν εις τους Άγγλους την ταυτότητα του Διγενή. Και το ακελικόν όργανον «Ν. Δημοκράτης» έσπευσε να δημοσίευση την ομιλίαν εκείνην δια να μεταδοθή και εν Κύπρω παντού η προδοσία» (ένθ. άνωτ. σελ. 11).
Τον Μάιον του 1956 με απόφασιν της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ κατήγγειλε τον ένοπλον αγώνα της ΕΟΚΑ «ως λανθασμένη τακτικήν της τρομοκρατίας της ΕΟΚΑ… δίνει εις τους Άγγλους πατήματα… εξ αιτίας της ΕΟΚΑ υφίστανται τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως… εκείνοι που πιάσανε όπλο και κτύπησαν τον δυνάστην έφεραν καταστροφήν στον τόπον».
Αποτέλεσμα της στάσεως των κομμουνιστών ήτο το αγγλικόν ΒΒC (εκπομπή 29 Αυγούστου 1956) να επαινή το ΑΚΕΛ, διότι:
«μέ φυλλάδια του αντιτίθεται εις την ΕΟΚΑ και ζητεί συνέχισιν της εκεχειρίας και την ειρήνευσιν πράγμα που δεικνύει ότι το ΑΚΕΛ έχει συναίσθησιν των επιθυμιών του λαού».
Αλλως τε οι Άγγλοι επροστάτευαν τους κομμουνιστάς όπως η περίπτωσις του Ζιαρτίδη που ήλθε «στο Λονδίνον όπου παραμένει ανενόχλητος υπό την σκέπην του αγγλικού νόμου». («Ελευθερία» 27 Οκτωβρίου 1956). Επίσης οι κομμουνισται με έγγραφον της Κεντρικής Γραμματείας του ΑΚΕΛ (Σεπτέμβρης 1955) εκάλεσε τους Κυπρίους «να σαμποτάρουν τον έρανον υπέρ των πολιτικών κρατουμένων» και στη συνέχειαν κατεδίκασε:
«την εισφοράν, διότι τα χρήματα, προωρίζοντο δια την αγοράν όπλων της εγκληματικής ΕΟΚΑ».
Υπήρξαν όμως τόσον έντονοι αντιδράσεις του Κυπριακού λαού εναντίον των Κομμουνιστών, ώστε τον Μάρτιον του 1957 το ΑΚΕΛ συνεδρίασε εν Ολομελεία και κατεδίκασε τας προηγουμένας αποφάσεις του κατά της ΕΟΚΑ. Συγκεκριμένως απεφάσισε ότι:
«Ταυτόχρονα η Κ.Ε. υπογραμμίζει ανοικτά ότι στη στάση μας έναντι της ΕΟΚΑ διεπράξαμε μια σειρά λάθη, μερικά από τα οποία αρκετά σοβαρά. Πρώτα – πρώτα από την αρχήν υποτιμήσαμε σοβαρά το κίνημα της ΕΟΚΑ, θεωρώντας το σαν κίνημα μερικών δεκάδων φανατικών της δεξιάς, προωρισμένο να σβήση σε μερικούς μήνες και δεν μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τις προετοιμασίες που γίνουνταν πάνω από τρία χρόνια. Δεύτερο η ανακοίνωση του Π.Γ. του Απρίλη του 1955 ήταν μια πολύ βιαστική και αψυχολόγητη ενέργεια που πρόδιδε σύγχισι και έλλειψι ψυχραιμίας και με τον τρόπο που έπιανε το ζήτημα θεωρητικολογώντας για ατομική τρομοκρατία με αποσπάσματα από τον Λένιν, δεν βοηθούσε καθόλου τες μάζες να δουν σωστά για ποιους λόγους το κόμμα μας διαφωνούσε με την τακτική του ένοπλου αγώνα. Τρίτο οι χαρακτηρισμοί που σε ανακοινώσεις και σε άρθρα μας δώσαμε στην ΕΟΚΑ και τους αγωνιστές της, αποκαλώντας τους «ψευτοδιγενήδες», «τραμπούκους», «βαρελόττους», «τρακατρούκες» κ.λπ. ήσαν προκλητικοί και σεχταριστικοί και ενώ δεν εξυπηρετούσαν καθόλου την εθνικήν μας υπόθεση και την ενότητα του λαού, ωπλίζαμε την ΕΟΚΑ και το μοναρχοφασισμό στην επίθεση τους ενάντια στο κόμμα και το Λαϊκό κίνημα και έρριχναν νερό στον μύλο της διάσπασης και του κινδύνου εμφυλίου σπαραγμού…».
Δεν νομίζω να χρειάζονται κι άλλα στοιχεία δια την προδοσίαν των κομμουνιστών εις βάρος της Κύπρου. Αι ομολογίαι των και αι μετάνοιαί των είναι αρκεταί.
Το ΚΚΕ όπως και τώρα, έτσι και τότε είναι εναντίον της Ενώσεως της Κύπρου, με την μητέρα Ελλάδα. Διατί; πρώτον, διότι είναι εις όλα τα εθνικά θέματα προδοτικόν κόμμα και δεύτερον, διότι αντιτίθεται στην πραγματοποίησιν της Μεγάλης Ιδέας.
Οι αριστεροί επρόδωσαν την προσπάθειαν μεταβάσεως στην Κύπρο το 1973 ομάδος Ελλήνων φοιτητών και επιστημόνων, που ήδη είχαν εκπαιδευθή στην διεξαγωγή «αντάρτικου των πόλεων». Μετείχα στην ομάδα και την υπόθεσιν εγνώριζαν οι ενδιαφερόμενοι, αλλά διέρρευσεν και το ΚΚΕ την εδημοσιοποίησε. Απεκάλυψε το όνομα μου και μας κατήγγειλε ως… φασίστας! Σχετικά τα δημοσιεύματα της «Αυγής» (9 Δεκ. 1975). Ο Γ. Γιάνναρης («Φοιτητικά κινήματα και Ελληνική Παιδεία» έκδ. «Ποντίκι». Αθ. 1993, τόμος Β’, σελ. 340) γράφει, ότι είμεθα 500 φοιτηταί (το αληθές 25) και θα έπηγαίναμε «στην Κύπρο για να ενταχθούν στην ΕΟΚΑ Β’» (το αληθές δι αυτόνομον ανατρεπτικόν αγώνα). Μετά την προδοσίαν συνελήφθημεν και όλα εματαιώθησαν. Η εφημερίς «Θεσσαλονίκη» (22-10-1974) είχεν ήδη δημοσιεύσει ότι μετέβην στην Λευκωσία κ.τ.λ.
Εν συνόψει οι αριστεροκομμουνισταί:
α) κατηγόρησαν τον Μακάριον και την ΕΟΚΑ, ότι: «έρριξαν τον Κυπριακό λαό στην περιπέτεια των ανατινάξεων και των βομβών» («Αυγή» 14-4-1955),
β) απεκάλεσαν τους ήρωας της ΕΟΚΑ «αεροβομβιστές» («Αυγή» 23-4-1955) και τον Διγενή «ψευτοδιγενή»,
γ) εχαρακτήρισαν τους Κυπρίους μαχητάς του απελευθερωτικού αγώνος «νταήδες με τυχοδιωκτικές ενέργειες» («Αυγή» 5-5-1955),
δ) επρόδωσαν το όνομα του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Στρατηγού Γρίβα και εξύβρισαν τον Μακάριον «συνθηκολόγο και διασπαστή» («Φωνή της αλήθειας» 26-4-1955) και
ε) αντετάχθησαν στους πολεμιστάς της ΕΟΚΑ.
«Από την προδοτική θέσι των κομμουνιστών πιάστηκε και κρεμάσθηκε ο Καραολής. Γιατί το ΑΚΕΛ έστειλε τον Καραολή στην Κρεμάλα. Αν οι κομμουνισταί δεν του πετούσαν στα πόδια ένα ποδήλατο καθώς πήγαινε να φύγη δεν θα τον έπιαναν» (από την κατάθεσιν του Κυπρίου ήρωος της ΕΟΚΑ Ν. Σαμψών εις δίκην ΑΣΠΙΔΑ την 23-11-1966).
Από την εποχήν των πρώτων αγώνων οι κομμουνισταί ήσαν εναντίον της Ενώσεως της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Αδιαντρόπως ισχυρίζοντο ότι:
«Οι Κύπριοι πρέπει να αγωνισθούν κατά των ενωτικών, των ντόπιων Κυπρίων εκμεταλλευτών τους, που τους καταπιέζουν και τους ληστεύουν και που αγωνίζονται για την παράδοση τους ως υποχειρίων στον Ελληνικό ιμπεριαλιασμό. Αγώνας ενάντια στην Ένωση που είναι ιμπεριαλιστικός ζυγός». («Ριζοσπάστης» 18 Νοεμβρίου 1929).
Η Ρωσοδουλεία του Κ.Κ.Ε.
«Το ΚΚΕ δήλωσε ακόμα απ’ την 7ην Ολομέλεια στον Δ. Παρτσαλίδη ότι δεν θα τον αφήσει να σπεκουλάρει στο όνομα τον Β.Κ.Π. (β) (=ΚΚΣΕ) όπου ό,τι λέει είναι νόμος για το ΚΚΕ. Το Κόμμα μας (απ’ την καθοδήγηση του μέχρι το τελευταίο μέλος τον) είναι απόλυτα αφοσιωμένο στη μάνα μας, τη Σοβιετική Ένωση, το Β.Κ.Π. (δ) και τον Μεγάλο ΣΤΑΛΙΝ» (Β. Μπαρτζώτας: «Μερικά ζητήματα της Ιστορίας του ΚΚΕ», εις «Νέον Κόσμον», τεύχος Οκτωβρίου 1952, σελ. 13).
«Στο κόμμα μας δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι πιστός και αφοσιωμένος στο καθοδηγητικό κόμμα του παγκόσμιου προλεταριάτου που να μην πεθαίνει δέκα φορές για το σοφό αρχηγό και δάσκαλο των εργαζομένων όλου του κόσμου, Μεγάλο Στάλιν. Το κόμμα μας έδωσε χιλιάδες μαχητές του – μέλη του στον αγώνα που πέφτανε με το όνομα του Στάλιν και του Ζαχαριάδη στο στόμα» (Κ. Κολιγιάννης: «Λόγος του στην ΙΙΙην Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ», (Οκτώβρης 1950), εις «Νέον Κόσμον» τεύχος Ιανουαρίου 1951, σελ. 61, 63).
«ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ
ΤΗΣ ΙΙΙης ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ (Οκτώβρης 1950)
Στο σύντροφο
ΙΩΣΗΦ ΒΗΣΑΡΙΟΝΟΒΙΤΣ ΣΤΑΛΙΝ
Κρεμλίνον, Μόσχα,
«Πολυσέβαστέ μας πατέρα, δάσκαλε και οδηγητή,
Εμείς οι αντιπρόσωποι της 3ης Συνδιάσκεψης του Κόμματος μας, στο όνομα όλου του Κόμματός μας, ολοκλήρου του αγωνιζομένου λαού και των πολιτικών προσφύγων της Ελλάδας, εκφράζουμε σε Σας και το δοξασμένο Μπολσεβίκικο Κόμμα, το Καθοδηγητικό Κόμμα του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος, την απεριόριστη ευγνωμοσύνη, αγάπη και αφοσίωση…».
Κι όταν απέθανε ο Στάλιν, η «Αυγή» θρηνεί τον «πολυσέβαστο πατέρα»:
«Κι αν ο Στάλιν πεθάνη, το έργο του μένει»
(«Αυγή», 5.3.1953)
«Ο Στάλιν δεν είναι ο ηγέτης ενός μεγάλου κράτους. Είναι ο αρχηγός της μεγάλης στρατιάς της ειρήνης»
(«Αυγή», 5.3.1953)
«Ο Στάλιν σκόρπισε λευτεριά»
(«Αυγή», 6.3.1953)
«Η ανθρωπότητα έχασε τον πρωτεργάτη της ειρήνης»
(«Αυγή», 6.3.1953)
«Κλαίμε γιατί αγάπησε τον άνθρωπο».
(«Αυγή», 7.3.1953)
«Το έργο που άρχισε ο Στάλιν θα προαχθή, θα ολοκληρωθή».
(«Αυγή», 8.3.1953)
Μετά ήλθεν η αποσταλινοποίησις. Το Στάλινγκραντ έγινε Βόλγογκραντ, ενώ το πτώμα του «πρωτεργάτη της ειρήνης» που «αγάπησε τον άνθρωπο» και «σκόρπισε λευτεριά», ερρίφθη εις χώρον απορριμμάτων μαζί με τους κρημνισθέντες ανδριάντες του και τέλος ερρίφθη και ο κομμουνισμός στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Παραθέτω απόφασιν ολομελείας του ΚΚΕ, που αποδεικνύει την ρωσοδουλεία των αριστερομαρξιστών.
«Ό,τι λέει το Κομμουνιστικόν Κόμμα της Σοβιετικής Ενώσεως είναι νόμος για το ΚΚΕ. Το Κόμμα μας είναι απόλυτα αφοσιωμένον στη μάννα μας τη Σοβιετική Ένωση». (Απόφασις 7ης Ολομελείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ «Ν. Κόσμος» Οκτώβριος 1952, σελ. 13).
Τώρα μετά την πτώσιν της ΕΣΣΔ το ΚΚΕ έμεινε ορφανό από μάννα.
ΟΙ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ!
Χωρίς σχόλιον. (Ελ. Τύπος 5-11-92)
ΤΟ ΚΚΕ ΕΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ!
Ελ. Τύπος 14-11-92

Ο Ρώσος Σννταγματάρχης Ποπώφ με τον καπετάνιο του Α’ Σώματος (!)
του ΕΛΑΣ Νέστορα, τον υπασπιστήν του (!) Αθηνέλλα και τον επιτελάρχη (!)
του σώματος Πυριόχο, πριν εκραγή το κομμουνιστικό κίνημα του «Δεκέμβρη»
κατά τας οδηγίας του Ποπώφ.
Ο Αντιπατριωτισμός του Κ.Κ.Ε.
«Η κεφαλαιοκρατία με επικεφαλής την Κυβέρνηση Τσαλδάρη προπαρασκευάζεται πυρετώδικα για την εθνική γιορτή της 25ης του Μάρτη. Εθνικά μνημόσυνα, μεγαλοπρεπείς παράτες, με τη συμμετοχή των εθνικιστικών φασιστικών οργανώσεων, των μαθητών, του στρατού, σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, παρελάσεις των παλαιών πολεμιστών από τους κεντρικώτερους δρόμους της Αθήνας, δοξολογίες και κοντά σ’ αυτά ετοιμάζονται την παραμονή της 25ης του Μάρτη, κάτω από την άμεση καθοδήγηση του Υπουργού των Εσωτερικών, επιδρομή των φασιστικών καθαρμάτων κατά του «Ριζοσπάστη» με σκοπό να παρασύρουν και φανατίσουν τις εργαζόμενες μάζες με τα εθνικιστικά ιδεώδη. Οι εργαζόμενες μάζες πρέπει να σαμποτάρουν τις εθνικιστικές γιορτές» («Ριζοσπάστης» 23 Μαρτίου 1935, κύριον άρθρον με τίτλον «Σαμποτάρετε τις εθνικιστικές γιορτές»!!)

Στο μέσον ο Σαράφης, αρχηγός του ΕΛΑΣ «δι εμπτυσμού» (Καρτάλης)
αποκληθείς έτσι, διότι πριν τον ανακηρύξουν αρχηγόν τον συνέλαβαν
και τον έπτυσαν.
Η Ξενοδουλεία του Κ.Κ.Ε.
«Το ΚΚΕ είναι το τμήμα που έχει στην Ελλάδα η κομμουνιστική Διεθνής – το παγκόσμιο κομμουνιστικό κόμμα. Γαλουχήθηκε και φωτίστηκε από το πνεύμα και τη φωτιά της προλεταριακής επανάστασης του Οχτώβρη και προσχώρησε στην Κ.Α. το 1920. Σ’ όλη του τη ζωή και ανάπτυξη βρήκε από την ΚΑ. την πιο άμεση και φωτισμένη βοήθεια και καθοδήγηση. Χειραγωγημένο από την ΚΑ. πέρασε τις δυσκολίες και τη μακρόχρονη κρίση του και έμεινε πάντα πιστό στο πνεύμα της, στο πρόγραμμα της, στην πολιτική και οργανωτική γραμμή και δράση, πιστό στη ρούσικη επανάσταση και στη Σοβιετική Ένωση. Θεωρεί τη δράση του σαν ένα κομμάτι, το ελληνικό κομμάτι της ενιαίας κομμουνιστικής δράσης σ’ όλο τον κόσμο και την εργατοαγροτική επανάσταση στην Ελλάδα σαν τμήμα της παγκόσμιας επανάστασης, σαν την ελληνική συμβολή και συνεισφορά στην παγκόσμια επαναστατική κομμουνιστική δημιουργία. Το ΚΚΕ στάθηκε πάντα πιστό στις επιταγές της διεθνούς προλεταριακής επαναστατικής αλληλεγγύης» (Ν. Ζαχαριάδης: «Θέσεις για την ιστορία του ΚΚΕ», έκδοση της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Αθ. 1945, σ. 48).
Η Ποιότης των Στελεχών του Κ.Κ.Ε.
«Στην περιοχή της Θεσσαλίας δύο υπεύθυνοι της αυτοάμυνας πήγαν στο σπίτι δυο ορφανών κοριτσιών. Τους είπαν ότι θα πήγαιναν το βράδυ για ύπνο σπίτι τους και ότι έπρεπε να φτιάσουν πίτα για φαγητό. Τα κορίτσια συμφώνησαν. Το βράδυ πήγαν στο σπίτι. Ο ένας λέει στη μια κοπέλλα: Πάμε οι δυό μας σε μια δουλειά και όταν επιστρέψουμε τρώμε». Τί συνέβηκε; Ο ένας βίασε τη μια στο σπίτι κι ο άλλος στη ρεμματιά. Μετά τις έδεσαν και τις έστειλαν στο αρχηγείο για να τις τουφεκίσουν σαν πραχτορες του εχθρού…».
Περιοδικόν «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ»
Χρόνος Α’, Αριθμ. φύλλου 1, Γενάρης, 1948 – Σελίς 45-49.
«ΤΙ ΕΙΔΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ»
του Δημ. Βλαντά,
συν/ρχη πολιτικού επιτρόπου.
Πάντοτε χρησιμοποιώ κομμουνιστικά κείμενα, δια να αποκαλύπτω την αλήθειαν. Ειδικώς προς το ήθος των στελεχών του ΚΚΕ υπάρχει η κατωτέρω ομολογία, όπως δημοσιεύεται στο επίσημον θεωρητικον όργανον της Κ.Ε. του ΚΚΕ («Νέος Κόσμος» τεύχος 9ον, Σεπτ. 1950).
«Η κομματική καθοδήγηση τοποθέτησε καπετάνιο του Γενικού Στρατηγείου (του ΕΛΑΣ) το Θανάση Κλάρα, που έκανε δήλωση και αποκήρυξε το ΚΚΕ, στην 4ην Αυγούστου και ήταν γνωστός για τις αλήτικες εκδηλώσεις του. Δίπλα στον Κλάρα καπετάνιοι των περισσοτέρων Μεραρχιών και Ταξιαρχιών (του ΕΛΑΣ) τοποθετήθηκαν πρώην δηλωσίες και διαγραμμένοι από το ΚΚΕ για ύποπτοι (Ξυνός, Καραπαναγιώτης κ.λπ.). Στρατιωτικά στελέχη συγκεντρώθηκαν στον ΕΛΑΣ ανίκανοι αξιωματικοί τον παληού στρατού και το χειρότερο ύποπτοι. Εκατοντάδες τυχοδιώκτες πλούτισαν σε βάρος του Κόμματος. Οι γραμματείς των Οργανώσεων ήταν ανεξέλεγκτοι. Αρκεί ν’ αναφέρουμε τις προίκες που παίρναν τέτοιου είδους στελέχη στη Ρούμελη, το Κιλκίς, τη Βέρροια κ.λπ. για ν’ αντιληφθούμε πως χαλάσαμε τότε τους άνθρώπους».
Όσον άφορα στην ιδεολογικήν συνέπειαν των κουκουέδων, μερικά παραδείγματα είναι διαφωτιστικά:
Σ. Χατζηδημητρίου. Υποψήφιος βουλευτής ΕΔΑ το 1958. Δι’ αυτόν ο «Ριζοσπάστης», 23.3.1945, αποκαλύπτει ότι «υπήρξε λοχαγός των καραμπινιέρων»! «παρέδωσε 2 Άγγλους εις την Γκεσταπό αντί 50.000 δρχ. δι’ έκαστον, «Βασανιστής Α» «εξυμνεί με υπόμνημα τον Χιτλερισμό κ.α.».
Μ. Παπαμαύρος. Επι κατοχής συνειργάσθη με τους Γερμανούς και δι αυτό κατεδικάσθη επι δοσιλογισμώ εις 6½ ετών κάθειρξιν. Τον Μάιον του 1958 ήτο υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΑ εις Χίον.
Σ. Ηλιόπουλος. Βουλευτής ΕΔΑ εδιώχθη ως δοσίλογος δια του υπ αριθμ. 146 εντάλματος του Ειδικού Επιτρόπου Αθηνών, κ.τ.λ.
Πάντως είναι χαρακτηριστικόν ότι οι κουκουέδες σήμερα επήνουν κάποιον και αύριον τον εξύβριζαν. Αναφέρω πάλι μερικά παραδείγματα πάντοτε από κομμουνιστικάς πηγάς:
Όταν «απέθανε» ο Σιάντος, οι κουκουέδες τον ύμνησαν όσο κανέναν άλλον: «Ο Σιάντος στάθηκε ο τιμονιέρης και ο καπετάνιος σ’ όλα αυτά τα χρόνια, που το κόμμα μας είναι στερημένο από τον Μεγάλο αρχηγό του, το Νίκο Ζαχαριάδη. Τον βάφτισε λοιπόν «γέρο» ο αγώνας, το μαχόμενο έθνος, όπως βάφτισε ο Μωριάς Γέρο τον Κολοκοτρώνη («Κομμουνιστική Επιθεώρησις» 1-12-1944).
«Το Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ καλεί τα μέλη και τους οπαδούς του κόμματος να εμπνευσθούν από το υπόδειγμα της αγωνιστικής ζωής του σ. Σιάντου» («Ριζοσπάστης» 21-5-1947).
«…Την ώρα αυτή του παντοτεινού χωρισμού σε βεβαιώνουμε σ. Γιώργη, πως δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τα διδάγματα της τιμημένης ζωής σου…» (Από τον επικήδειο του Παρτσαλίδη, «Ριζοσπάστης» 22-5-1947).
Αυτά ελέχθησαν όταν «απέθανε» ο Σιάντος, ο όποιος και ζών ακόμη είχε υμνηθή ως «Μπριγιάντι», «αλάθευτος», «εμψυχωτής», «Μεγάλος ήρωας», «σωστός γίγαντας» κλπ. Την κηδείαν του Σιάντου παρηκολούθησαν μεταξύ πολλών και οι κ.κ. Μερκούρης, Στ. Κανελλόπουλος, καθώς και ο σύντροφος Ηλ. Τσιριμώκος, ο οποίος μάλιστα απεχαιρέτησε τόν νεκρό! Μέχρις έδώ καλά, αλλά μετά βλέπομεν έκπληκτοι ότι το «μπριγιάντι» γίνεται «χαφιές», «πράχτορας» και «ξεσκολισμένος μεγαλοπροβοκάτορας».
«Τι ήταν ο Σιάντος; Ο Σιάντος ήταν χαφιές. Εδώ βγαίνει η φωτογραφία του μέσα από τα γεγονότα. Ένα, δυό, τρία, πολλά στοιχεία τα βάζεις στη σειρά και βγαίνει η φωτογραφία, και αυτή σου λέει, ο Σιάντος είναι χαφιές, ύποπτος» (Λόγος Ζαχαριάδη εις Γ’ Συνδιάσκεψιν ΚΚΕ, «Νέος Κόσμος», Δεκέμβριος 1950).
«Ο Σιάντος ήταν πράχτορας…» (Λόγος Ιωαννίδη, οργανωτικού γραμματέως ΚΚΕ, ένθα ανωτέρω).
«Η τύφλωσι αυτή είναι περισσότερο απαράδεχτη, γιατί υπήρχαν σοβαρές προειδοποιήσεις και συντριφτικά στοιχεία, που πείθανε ότι στο πρόσωπο του Σιάντου είχαμε ξεσκολιαμένο μεγάλο προβοκάτορα» (Ν. Ζαχαριάδη «Τα προβλήματα της καθοδήγησης του ΚΚΕ» σελ. 27).
Εξ ίσου σπουδαίο στέλεχος του ΚΚΕ, υπήρξεν ο Μάρκος Βαφειάδης. Ο περίφημος Μάρκος, ο αρχηγός του Δημοκρατικού Στρατού. Ο «αρχιστράτηγος» των κομμουνιστοσυμμοριτών και προσωρινός «πρωθυπουργός» της «Ελεύθερης Δημοκρατικής Ελλάδας». Εις την εισήγησιν του Ζαχαριάδη κατά την σύσκεψιν των κομματικών, πολιτικών και στρατιωτικών στελεχών του ΚΚΕ, της 15ης Ιανουαρίου 1948 (σελ. 55) διαβάζομεν:
«…Μα έχουμε το στρατό μας, που παλεύει ηρωικά με επικεφαλής το στρατηγό Μάρκο, τον Αρχηγό μας, που τάβγαλε παλληκαρίσια πέρα και που έχουμε υποχρέωσι να τον βοηθάμε…».
«Οι ηρωικοί αγώνες του Μάρκου για την ευημερία του Ελληνικού λαού» (Άρθρον εις «Ριζοσπάστη», 27-2-1947).
«Στις πιο δύσκολες στιγμές ο Μάρκος στάθηκε ο ατράνταχτος βράχος, που πάνω του τσακίζονταν τα μανιασμένα κύματα της μοναρχοφασιστικής αντίδρασης…» (Άρθρον Ζωγράφου Ζήση εις «Δημ. Στρατόν», Αύγουστος 1948).
Οι ύμνοι συνεχίζονται, όπως εις την πρώτην περίπτωσιν και ο Μάρκος εκθειάζεται ως «ενσαρκωτής των πιο υψηλών ιδανικών» κ.τ,λ. Αιφνιδίως, όμως, ο «ενσαρκωτής» μετατρέπεται από το ΚΚΕ εις «στρατιωτικό τενεκέ», «ρεμάλι» κλπ…
«Ο Μάρκος είναι ένα ρεμάλι, ο Μάρκος δεν ήταν ποτέ κομμουνιστής. Ο Μάρκος δεν είχε ποτέ κομματικότητα. Από τον Μάρκο όλα έπρεπε να τα περιμένουμε» (Από τον λόγο του οργανωτικού γραμματέως του ΚΚΕ, εις 3η Συνδιάσκεψιν του ΚΚΕ, Οκτώβριος 1950).
Ο Βλαντάς, μέλος τον Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, γράφει εις το βιβλίο του «Τριάμιση χρόνια πάλης του Δ.Σ.Ε.» (σελ. 101) ότι:
«Ο Βαφειάδης είναι στρατιωτικά τενεκές».
Ο Β. Μπαρτζώτας γράφει εις την μελέτην του «Η πολιτική των στελεχών μας στό ΚΚΕ τα τελευταία δέκα χρόνια» (σελ. 32) ότι:
«…Ο Βαφειάδης σερνόταν σαν το σκουλήκι και μέσα στην αγωνία του πανικού του ασχολούνταν με προστυχιές».
Από τους πρώτους 15 Γενικούς Γραμματείς του ΚΚΕ διεγράφησαν οι 14! Παρατίθεται σχετικός κατάλογος:
1. Α. Αρβανίτης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «οππορτουνιστής».
2. Ν. Δημητράτος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «ύποπτος».
3. Ν. Κορδάτος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «διαστρεβλωτής του Μαρξισμού».
4. Ν. Σαργολόγος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «πράχτορας».
5. Θ. Αποστολίδης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «καιροσκόπος».
6. Π. Πουλιόπουλος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «προβοκάτορας».
7. Ε. Σταυρίδης, απεχώρησεν αηδιάσας από τας ρωσικάς επεμβάσεις.
8. Π. Γιατσόπουλος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «λικβινταριστής».
9. A. Χαΐτας, διεγράφη και ετυφεκίσθη εις Ρωσίαν το 1935.
10. Γ. Σιάντος, εδολοφονήθη υπό του ΚΚΕ κατηγορηθείς ως «προδότης».
11. Β. Νεφελούδης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «πράχτορας».
12. A. Τσίπας, διεγράφη κατηγορηθείς ως «τυχοδιωκτικό και ανήθικο στοιχείο».
13. Ν. Ζαχαριάδης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «βρωμόνερο, φωνή του εχθρού, κουτσομπόλης κ.λπ.».
Την ιδίαν τύχην είχαν και άλλα ανώτατα στελέχη των σλαβομπολσεβίκων της αριστεράς π.χ.
1. Μάρκος Βαφειάδης. Από πρωθυπουργός της κυβερνήσεως του βουνού καθηρέθη κατηγορηθείς ως «ρεμάλι».
2. Κ. Καραγιώργης. Από διευθυντής του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» και αρχηγός των ανταρτών Ν. Ελλάδος καθηρέθη, κατηγορηθείς ως «πουλημένος χαφιές» και εδολοφονήθη.
3. Ν. Πλουμπίδης. Από αρχηγός του παρανόμου μηχανισμού του ΚΚΕ καθηρέθη, κατηγορήθη ως «βαμμένος εχθρός» και κατεδόθη εις την ασφάλειαν. Καταδικασθείς δε υπό του στρατοδικείου εις θάνατον εξετελέσθη. Τότε το ΚΚΕ εδήλωσεν ότι ο «Πλουμπίδης ζη στην Αμερική γλεντοκοπώντας με τα αργύρια της προδοσίας του!».
4. Μ. Παρτσαλίδης. Διεγράφη ως οππορτουνιστής, αλλά μετά έτη αποκατεστάθη.
5. Μ. Πορφυρογένης. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «τσιράκι του Νίκου».
6. Β. Μπαρτζώτας. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «κόλακας και υποκριτής».
7. Μ. Τύριμος. Εδολοφονήθη υπό της ΟΠΛΑ.
8. Δ. Βλαντάς. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «φουσκωμένος διάκος».
9. I. Ιωαννίδης. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «ηθικά και κομματικά σάπιος».
10. Δ. Γληνός. Κατηγορήθη μεταθανατίως δια «ιδεολογική σύγχυση».
Περαιτέρω αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα της ηθικής ποιότητος των αριστερομαρξιστών.
1) Καί πρώτα από όλα, εν έγγραφον χαρακτηριστικόν της κομμουνιστικής θηριωδίας. Με πρωτοφανή κυνικότητα καθορίζεται ότι, αν δεν είναι δυνατή η εκτέλεσις των υπευθύνων δι’ «έγκλημα», να εκτελούνται οι συγγενείς των!
«ΔΗΜ. ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΡΧ. ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΟΣ
ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡ. ΙΙα
ΑΡΙΘ. Α.Π. 122
ΔΙΑΤΑΓΗ
Επείγουσα
Έχοντες υπ’ όψιν την υπ’ αριθ. Α.Π. 255/21.8.47 Δ/γή του Αρχ. Ρούμελης και ύστερα από τη λυσσιασμένη επίθεσι που έχει εξαπολύσει ο μοναρχοφασισμός με τα όργανά του 2½ χρόνια τώρα και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα ενάντια στο λαό… Με βάση τα παραπάνω εντελλόμεθα όπως τα τάγματα πάρουν τα παρακάτω μέτρα:
Α…
Β…
Γ. ΑΜΕΣΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ
1) Θα εκτελούνται οι φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων και οι εμπνευστές τους τοπικοί παράγοντες του μοναρχοφασισμού. Εφ’ όσον δεν είναι δυνατόν να βρεθούν και εκτελεσθούν οι κυρίως δράστες τότε θα εκτελούνται συγγενικά τους πρόσωπα της δεξιάς.
……………………………………….
Ε.Δ.Α. 30.8.47
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ
Γιά την ακρίβεια το IIο γραφείο
Υπογραφή»
2) Οι λαϊκοδημοκράται δεν ήσαν μόνον στυγνοί δολοφόνοι, ήσαν και κοινοί εκβιασταί. Συνελάμβανον όμηρους και εζήτουν λίρας ως λύτρα, δια να απελευθερώσουν τα θύματα της εγκληματικής των κερδοσκοπίας. Ιδού εν έγγραφον κτηνώδους εκβιασμού.
«Δ.Σ.Ε.
Αρχ. Παρνασσίδας
Υπασπιστής
ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Για τον σ. Γαύρο
Όπου:
Αμα λήψει παρόντος θα ειδοποιήσετε τη φρουρά κρατουμένων ν’ αφήσουν ελεύθερη την κρατούμενη Ζαφειρούλα Ν. Μαντά.
Ο συν Ηλίας Λ. Λαμπράκος που κομίζει το παρόν θα καταβάλη (270) διακοσίας εβδομήντα λίρες και ύστερα θα πραγματοποιηθή η 1η παράγραφος.
Σ.Δ.Α. 6.8.47
Ο υπασπιστής Ηλίας».
3) Οι κομμουνισταί, όμως δεν εξεβίαζαν τους αθώους Έλληνας μόνον δια χρήματα, άλλα και δι’ εκβιαστικών μεθόδων τους εστρατολόγουν. Απήγον Ελληνίδας και κατόπιν παρήγγελλον εις τους συζύγους ή τους αδελφούς των να «βγουν στο βουνό για να τις αφήσουν». Όταν δε οι ούτως εκβιαζόμενοι «έβγαιναν στο βουνό» ενεπλέκοντο από τους κομμουνιστάς εις εγκλήματα, ώστε να τους είναι αδύνατον να διαφύγουν κατόπιν. Ιδού η εξ ιδίων ομολογία του απάνθρωπου εκβιασμού:
«Δ.Σ.Ε.
Α.Φ.Φ. Κέντρον Εμπέδων αρ. Α.Π. 4
Σ.Δ. 8.1.48. Το Κέντρον Εμπέδων προς Α.Φ.Φ.
…Επίσης κρατούμε ακόμη δυο κορίτσια για τα οποία υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ότι τα αδέλφια τους θα έρθουν εφ’ όσον τις κρατάμε. Σύμφωνα με διαταγήν απελύσαμε τους 4ρες ηλικιωμένους, αφού τους εξηγήσαμε τις συνέπειες που θα έχουν αν δεν στείλουν τα παιδιά τους.
ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ»
4) Θα έπρεπε, πράγματι, οι κύριοι προστάται των…. καταπιεζομένων αριστερών να είχον λάβει το 1948 μίαν ειδοποίησιν από κάποιον αρχισυμμορίτη «Κύριε δείνα, αν δεν βγης στο βουνό δεν θα αφήσουμε την αδελφή σου», δια να εβλέπαμεν τώρα κατά πόσον θα εκόπτοντο δια τα ξενοκίνητα καθάρματα. Πάντως εις το προαναφερθέν έγγραφον αναφέρεται και το έξης ενδεικτικόν των ηθικών αντιλήψεων του Κ.Κ.Ε.:
«…. Λαμβάνω την τιμή να αναφέρω ότι την 17ην ώραν της 7.1.48 ήρθαν στο Κέντρο 119 συναγωνίστριες.
Σύμφωνα με διαταγή της Δ/σεως να συζητήσω με την συν. Μαρίαν Μπέικον, συζήτησα και μου είπε ότι πρέπει να γίνη ανάμειξις συναγωνιστριών και συναγωνιστών στους Λόχους.
Πάντως σύμφωνα με τις υποδείξεις της συν. έγινε η ανάμειξι…».
Προφανώς η ανάμειξις θα έγινε χάριν της «νευροδιανοητικής συγκρότησις» των συναγωνιστών, όπως καθώριζε και η σχετική εγκύκλιος της Ε.Π.Ο.Ν. προς τας νεανίδας (όρα 4Α φύλλον 31).
Η εγκύκλιος έγραφε τα έξης καταπληκτικά:
«Στις συναγωνίστριες της ΕΠΟΝ.
Για το σαρκικό ζήτημα η ερωτική ένωση των δύο φύλων είναι φυσικά και αναπότρεπτη σωματική λειτουργία, που δεν μπορεί να βασταχτή με τις ανόητες προλήψεις της μπουρζουαζίας και των υποκριτών αστών…
Χρέος στον ανθρώπινο οργανισμό είναι η σεξουαλική ένωση και κάθε συντρόφισσα που η σάρκα της το ζητεί χαίρεται να δίνεται ενάντια στις ανόητες προλήψεις της μαύρης αντίδρασης.
Στα ελασίτικα παλληκάρια, που οι σεξουαλικές ορμές τους θεριεύουν στο βουνό και στον πόλεμο, για νάναι καθάριο το κεφάλι τους, με πλέρια αυτοκυριάρχηση της νευροδιανοητικής συγκρότησης στο σαρκικό λειτούργημα, πρέπει κάθε συναγωνίστρια και κάθε συντρόφισσα να δίνεται για χατήρι του αγώνα της επικράτησης για τη λευτεριά και τη ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ… Ζήτω η ΕΠΟΝ».
5) Μέχρι στιγμής λοιπόν, έγκλημα, εκβιασμός, διαφθορά. Και αυτά είναι ωραία εν ονόματι της λαοκρατίας, άλλα δεν είναι τα μόνα. Οι δυστυχείς αγρόται πρέπει να πληρώσουν. Και η πληρωμή γίνεται δια της αρπαγής των κοπαδιών των. Τα πρόβατα των… κεφαλαιοκρατών κτηνοτρόφων «κατάσχονται» από τους λαοκράτας του Κ.Κ.Ε.
«Δ.Σ.Ε. (Σ. 4Α: Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας)
Αρχ. Παρ/δα
II Τάγμα
Αριθμός 221
ΔΙΑΤΑΓΗ
Συνημμένα στέλνουμε οδηγίες για παρασκευή παστού κρέατος.
Η επιμελητεία να καταπιαστεί με τη δουλειά αυτή που θα διευκολύνει την τοποθέτησι κατασχομένου κοπαδιού γιδοπροβάτων.
…………………………………
Επίσης τα τμήματα για την ανεύρεσι κοπαδιών (γιδιών, προβάτων, αγελάδων, χοίρων) να ενεργήσουν σύμφωνα με την Α.Π. 48/14.10.47 διαταγή μας.
…………………………………
Επιμελητεία Τάγματος
Σ.Δ.Τ. 28.1.47
Σ. ΛΟΚΡΟΣ
Για την ακρίβεια
Ο επιτελής
ΒΛΑΧΑΒΑΣ»
6) Αι «κατασχέσεις» φαίνεται δεν εκάλυπτον τας ανάγκας του λαοαπελευθερωτικού αγώνος και δι’ αυτό, όπως συνεπάγεται από το ανωτέρω έγγραφον, υπήρχον και «Τμήματα» (!) δια την ανεύρεσι κοπαδιών. Αλλά το Κ.Κ.Ε. δεν προέβαινε μόνον εις κατασχέσεις κοπαδιών, κατέσχεν επίσης και διάφορα άλλα είδη.
«Δ.Σ.Ε.
Αρχ. Ρούμελης
Γραφείο IV
87
11.8.47
υπογραφή)
Προς
Το Αρχηγείον Παρνασσίδας
…Γιά τα υφάσματα και άλλα είδη που κατασχέσατε να μας στείλετε λεπτομερείς καταστάσεις για το κάθε ένα είδος και τί ποσότητες χρημάτων υπολογίζετε πως αξίζουν.
Να μας γνωρίσετε αν τα εξασφαλίσατε καλά και με τί τρόπο τα εξασφαλίσατε. Να φροντίσετε δε να βρήτε κανένα αγοραστή για τα πράγματα που κατά τη γνώμη σας δεν θα χρειασθούν στο δημοκρατικό στρατό.
Σ.Δ. ΑΡ. 6.8.47
Κ.Ε.Α.
Το IV Γραφείο
ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ»
Ο ηρωϊκός λοιπόν δημοκρατικός στρατός ήρπαζε και πράγματα, που δεν του εχρειάζοντο. Αυτά τα επώλει προς δόξαν του σοσιαλισμού του Κ.Κ.Ε.
7) Πάντως το κόμμα εφρόντιζε να είναι τυπικώς εν τάξει. Αν δεν ήτο δεν θα είχαμε τώρα εις τας χείρας μας τα αποδεικτικά του ηθικού του ποιου. Η κατωτέρω απόδειξις παραλαβής αποτελεί και αυτή δείγμα της τυπικής τάξεως, η οποία επεκράτει εις το Κ.Κ.Ε.
«Δ.Σ.Ε. III Τάγμα Αξ. Εφ/σμού
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ
Ο κάτωθι υπογεγραμμένος αξ. εφοδιασμού συν. Μάρκος παράλαβα από τον συν. Διοικητή III τάγματος συν. Δαφνομίλη, τρία κομμάτια (οχτώ) δόντια χρυσά προερχόμενα από λάφυρα.
23.5.45

Η «κυβέρνηση του βουνού» επισημοποίησε την κλοπή των γεωργικών, κτηνοτροφικών κ.τ.λ. προϊόντων με «πράξη» της. Ιδού το κείμενον:
ΠΡΑΞΗ 22
«Εθνική εισφορά πάνω στην παραγωγή».
Έχοντες υπ’ όψει την από 10 Μαρτίου 1944 ιδρυτική πράξη μας
Αποφασίζομεν
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’
Αντικείμενον εισφοράς, υπόχρεοι κ.λ.π.
Αρθρον 1. – 1. Η εθνική εισφορά πάνω στη γεωργική κτηνοτροφική, αλιευτική κ.λπ. παραγωγή που επιβάλλεται με τη 1607/9.3.44 Γενική Διαταγή του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ κανονίζεται με τις παρακάτω διατάξεις».
Και το κείμενον προχωρεί εις διαφόρους αναλύσεις. Χαρακτηριστικώς αναφέρομεν ότι εις την παράγραφον 1 του άρθρου 8 ορίζεται η ηλικία των αρνιών καθώς και
«Το τυρί πρέπει να είναι ολόπαχο και τουλάχιστον 20 ήμερων».
«Εις το ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’ περιλαμβάνονται αι κυρώσεις.
Άρθρον 13.-3. Ο υπόχρεως σε εισφορά, που δεν υποβάλλει δήλωση, καθώς και κείνος που θα δηλώσει ποσά προϊόντων η δικαιωμάτων μικρότερα από τα πραγματικά παραπέμπεται στο στρατοδικείο με το αδίκημα τούτο και τιμωρείται με φυλάκιση ίσαμε πέντε χρόνια ειρκτή ή δεσμά ανάλογα με τη σοβαρότητα της παραβάσεως και σε επιβαρυντικές περιπτώσεις με την ποινή του θανάτου».
Δια τους εθνοπροδότας εγκληματίας που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία το ίδιο το ΚΚΕ ωμολόγησε τα ακόλουθα ενδεικτικά:
Την 10ην Νοεμβρίου 1947, το «αρχηγείο της Ρούμελης», εκδίδει διαταγήν εις την οποίαν λέγει:
«Δεν σεβόμαστε τίποτε. Ούτε την ιδιοκτησία, ούτε τη ζωή, ούτε τα σπίτια. Πρέπει να αποφεύγονται οι χωρίς λόγω σφαγές και το πλιάτσικο».
Τον Ιανουάριον του 1948 ο Ζαχαριάδης απευθύνεται προς τους «μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» και τους λέγει:
«Σοβαρούς κινδύνους δημιουργούν οι πράξεις αυθαιρεσίας και βίας. Οι άσκοποι εμπρησμοί και οι κατασχέσεις. Οι υπερβολές και οι αυθαιρεσίες που είχε διαπράξει ο ΕΛΑΣ αποτέλεσαν παλιά έναν παράγοντα εχθρότητας του λαού προς το κομμουνιστικό κίνημα. Αυτό δεν πρέπει να ξαναγίνει».
Τον Μάιον του 1948 ο Καραγιώργης, με διαταγήν του καταγγέλει «το ατομικό πλιάτσικο» σαν «δείγμα χαμηλού πολιτικο-στρατιωτικού επιπέδου και διανοητικότητας, παράγοντα ρεζιλεύματος και χαντακώματος του κινήματος, που εκθέτει σε κίνδυνο ναυαγίου τους τακτικούς σκοπούς των επιχειρήσεων».
Τον Οκτώβριον του 1948 ο Δ. Βλαντάς εις λόγον του λέγει:
«Όπου μπαίνουμε σπάζουμε πόρτες, παίρνουμε και την τελευταία μπουκιά από το φτωχόκοσμο, δέρνουμε και αναγκάζουμε τόν κόσμο να κρύβει τα παιδιά του και να μας βρίζει».
Τoν Iανουάριον του 1949, η 5η ολομέλεια της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. καταδικάζει και πάλιν το «πλιάτσικο» και τiς «άσκοπες καταστροφές» και διαπιστώνει:
«Μπροστά στα προβλήματα της ένοπλης πάλης έγινεν από ανώτατα στελέχη προσπάθεια να ξεπεραστούν οι δυσκολίες με τραμπουκισμούς και σακαρακίστικες μέθοδες, πράγμα που φέρνει σε αντιθέσεις με το λαό και γίνεται στοιχείο ελάττωσης της μαχητικής απόδοσης και επίδοσης του Δ.Σ.Ε.».
«Αίσχη, …πως να τρων καλά τα στελέχη μας, ένω πεινούν οι άντρες τους και οι τραυματίες τους, είτε να πηγαίνουν αυτοί καβάλλα, ένω οι τραυματίες πάνε με τα πόδια, είτε να τους κουβαλούν άλλοι στα χέρια, είτε να μεγαλοπιάνωνται, να μη μιλούν καλά, να μη συμπεριφέρωνται καλά, να παρεκτρέπτωναι».
(Από το βιβλίον του Ν. Ζαχαριάδη «Όλοι στα άρματα, όλα για τη νίκη»)
«Αγριότητες έγιναν και τέτοιες έκαμαν και μέλη του κόμματος… Περιπτώσεις όπως του Κορώνη είτε της ηθοποιού Παπαδάκη δεν μπορούν να βρουν δικαίωση και πρέπει να καταδικαστούν ανοιχτά…».
Ν. Ζαχαριάδης,
από λόγον του στην 12η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ, 25-27 Ιουνίου 1945.

ΤΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΟΜΑ . ΕΙΔΕΧΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Κατά το Κ.Κ.Ε:
«Δέκα χιλιάδες παιδάκια έφυγαν για να σωθούν στις Λαϊκές Δημοκρατίες» («Δημοκρατικός Στρατός» τεύχος 4, Απρίλιος 1948, σελ. 139)!!!

Οι αιμοβόροι αυτοί διέπραξαν το έγκλημα του παιδομαζώματος.
Κατά το διάστημα 1947-1949 οι κομμουνιστοσυμμορίται διενήργησαν βίαιον παιδομάζωμα εις όσας επαρχίας προσκαίρως επεκράτησαν. Οι Κουκουέδες με ειδικήν υπηρεσίαν που ετιτλοφορείτο «Επιτροπή Βοηθείας του Παιδιού» απέσπων από τας Ελληνικάς οικογενείας μικρά παιδιά και βρέφη ακόμη τα οποία ωδήγουν στα παραπέτασμα π.χ. εις Αλβανίαν, Γιουγκοσλαβίαν, Βουλγαρίαν και αλλού.
Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός (Υπηρεσία Πληροφοριών του Δ.Ε.Σ. τεύχος 5 Νοεμβρίου 1948 και Δελτίον Υπουργείου Συντονισμού, τεύχος 69/1949) αναφέρουν, ότι τα απαχθέντα Ελληνόπουλα ανέρχονται εις 28.000, που εστάλησαν εις Βουλγαρίαν (2.600), Τσεχοσλοβακίαν (2.235), Ρουμανία (3.801), Πολωνία (περίπου 3.000), Βουλγαρίαν (2.660), Αλβανία (περίπου 2.000), Γιουγκοσλαβίαν (11.609) και τα υπόλοιπα στην Ανατολικήν Γερμανίαν.
Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός εζήτησε από τας κομμουνιστικάς χώρας να επιτρέψουν στα απαχθέντα Ελληνόπουλα να γυρίσουν στην Ελλάδα. Απήντησε μόνον η Τσεχοσλοβακία, η οποία είπε ότι από τα ζητούμενα 5.000 παιδιά, τα 138 της είναι γνωστά! Έτσι τον Οκτώβριο 1948 η Εκτελεστική Επιτροπή Ενώσεως Συλλόγων Ερυθρού Σταυρού εξέδωσε την ακόλουθον απόφασιν:
«Η εκτελεστική επιτροπή, λαμβάνουσα υπ’ όψιν την απόφασιν Νο ΧΙΙΥ ψηφισθείσαν παρά της ΧΥΙΙης Διεθνούς Διασκέψεως του Ερυθρού Σταυρού, ως και της ληφθείσης παρά του ΟΗΕ την 27ην Νοεμβρίου αναφορικώς με τον επαναπατρισμόν των Ελληνοπαίδων.
Παρατηρεί, ότι τα ληφθέντα μέτρα δια τον επαναπατρισμόν των παιδιών δεν έσχον μέχρι σήμερον ειμή λιάν περιωρισμένον αποτέλεσμα και κατά συνέπειαν αι οδύναι των γονέων παρατείνονται άνευ λόγου.
Αναθέτει εις τον Γενικό Γραμματέα, όπως τεθή εις επαφήν μετά του Διεθνούς Κομιτάτου Ερυθρού Σταυρού, ίνα έξετασθώσιν μετά του ΟΗΕ οι τρόποι και τα μέτρα, άτινα θα ηδύναντο να διευκολύνωσι και να επισπεύσωσι τον επαναπατρισμόν τούτον».
Τo Διεθνές Συνέδριον Προστασίας Παίδων συνήλθε στην Στοκχόλμην (Αύγουστος 1948) έλαβε γνώσιν των στοιχείων και ομοφώνως απεφάσισε:
«… Το Γενικόν Συμβούλιον της Διεθνούς Ενώσεως Προστασίας Παιδιού συνελθόν εν Στοκχόλμη την 14-8-1948 πληροφορηθέν ότι σοβαρός αριθμός Ελληνοπαίδων απήχθησαν από την πατρίδα των άνευ της συναινέσεως των γονέων των και θεωρών, ότι μία τοιαύτη πράξις είναι κατάφωρος παραβίασις των αρχών και της δηλώσεως των δικαιωμάτων του παιδιού, της ονομαζόμενης «δηλώσεως της Γενεύης».
Αποφασίζει:
1) Όπως τα Ηνωμένα Έθνη παρακολουθούν επιμόνως να εξεύρουν τα κατάλληλα μέοα, ώστε να εξασφαλισθή όσον το δυνατόν ταχύτερον η επιστροφή εις τας εστίας των, απάντων των παιδιών τα οποία κρατούνται μακράν των γονέων των, εναντίον της θελήσεως τούτων.
2) Όπως προσφερθώσιν αι υπηρεσίαι της Διεθνούς Ενώσεως Προστασίας Παιδιού, εν συνεργασία με άλλας οργανώσεις, ίνα δοθή περίθαλψις εις τα παιδιά ταύτα, οπουδήποτε και αν ευρίσκωνται.
3) Όπως ζητηθή από τα Ηνωμένα Έθνη να λάβωσι μέτρα ώστε τα παιδιά όλων των εθνών να εξασφαλισθώσιν εναντίον βιαίας μεταφοράς και κρατήσεως μακράν της πατρίδος των άνευ συγκαταθέσεως των γονέων των».
Περαιτέρω το Διεθνές Συνέδριον του Ερυθρού Σταυρού εις Στοκχόλμην (Σεπτέμβριος 1948) εχαρακτήρισε το παιδομάζωμα «έγκλημα γενοκτονίας» (Genocide) και ανεκαίνωσε ότι:
«Η 17η διεθνής διάσκεψις του Ερυθρού Σταυρού εκφράζει την ευχήν, όπως οι πέραν των εθνικών συνόρων απαχθέντες Ελληνόπαιδες επαναπατρισθούν το ταχύτερον».
Αξίζει πάντως τον κόπον να παραθέσω εδώ ένα τμήμα του υπομνήματος του… Στρατηγού (!) Μάρκου προς τον ΟΗΕ («Ελεύθερη Ελλάδα» 15-8-1948) διά να θαυμάσετε το αδιάντροπον των αριστερών. Ο Μάρκος λοιπόν, τον οποίον οι ίδιοι οι κομμουνισταί απεκάλεσαν «ρεμάλι»! (3η Συνδιάσκεψι ΚΚΕ, Οκτ. 1950, λόγω οργανωτικού γραμματέως) «στρατιωτικά τενεκέ» («τριάμιση χρόνια πάλης του Α.Σ.Ε.», σελ. 101 υπό Βλαντά μέλους Π.Γ. του ΚΚΕ) «σκουλήκι» («Η πολιτική των στελεχών μας στο ΚΚΕ τα τελευταία δέκα χρόνια» σελ. 32 υπό Μπαρτζώτα) έστειλε υπόμνημα στον ΟΗΕ όπου μεταξύ άλλων «ο τενεκές», «το ρεμάλι» και το «σκουλήκι» έγραφε:
«Οι φιλανθρωπικές οργανώσεις των λαϊκών Δημοκρατιών, δέχτηκαν με τη μεσολάβηση μας, να περιποιηθούν και να φιλοξενήσουν αυτά τα φτωχά θύματα των μοναρχοφασιστικών φρικαλεοτήτων. Και τις μέρες εκείνες ακριβώς που γινόταν απ’ τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών η παγκόσμια καμπάνια για το παιδί, διεξάγονταν εδώ ένα λαϊκό έργο αλληλεγγύης, δώδεκα χιλιάδες παιδιά είχαν σωθή. Φυσικά δεν ήταν όλα τα παιδιά της Ελλάδος. Πολλοί γονείς, είτε επειδή είχαν τα μέσα να τα θρέψουν, είτε γιατί δεν ήθελαν να τα αποχωριστούν δεν τα έστειλαν και κανένας δεν τους ανάγκασε να το κάνουν. Άλλοι πάλι γονείς έστειλαν ένα η δύο παιδιά και κράτησαν τ’ άλλα. Είναι αλήθεια πως πολλοί απ’ τους τελευταίους μετάνοιωσαν που δε μιμήθηκαν τους άλλους, όταν τα αμερικανικά αεροπλάνα σκότωσαν πολλά απ’ αυτά, και η πείνα απεδεκάτιζε τα άλλα. Το γεγονός αυτό εν πάσει περιπτώσει, δείχνει πως κανένας καταναγκασμός δεν ασκήθηκε ούτε είναι δυνατόν ν’ ασκηθή. Σας επαναλαμβάνουμε μονάχα αυτό: Ούτε ένα παιδί δε στάλθηκε σε μια δημοκρατική χώρα, χωρίς τη συγκατάθεση των γονέων του. Σε κάθε χωριό άλλωστε, οι γονείς εξέλεξαν μονάχοι τους μια ενήλικη κοπέλλα η μια γυναίκα για κάθε ομάδα 20-25 παιδιών για να τα συνωδεύσουν.
Οι μοναρχοφασίστες με το μοναδικό τρόπο που ξέρουν να χρησιμοποιούν αυτή τη βία, που τους είναι τόσο προσφιλής, υπεχρέωσαν μερικούς γονείς που συνέλαβαν να καταθέσουν πως τα παιδιά τους αρπάχτηκαν με τη βία. Και η Βαλκανική Επιτροπή αν και σε ένα χωριό οι ίδιοι οι γονείς τους διέψευσαν αυτή τη συκοφαντία έτοιμη καθώς είναι πάντοτε να υποστηρίξει τους μοναρχοφασίστες και στις προκλήσεις τους, κράτησε αυτές τις μεμονωμένες μαρτυρίες που αποσπάσθηκαν προφανώς με την βία και δεν καταδέχτηκε να προσέξη το αυτονόητο της υπόθεσης, ούτε τις χιλιάδες των γονιών που διαμαρτυρήθηκαν με χιλιάδες γράμματα εναντίον αυτής της συκοφαντίας».
Αι επανειλημμέναι διαμαρτυρίαι του Ελληνικού και του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, καθώς και αι αποφάσεις του ΟΗΕ δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν από το ΚΚΕ και τας κομμουνιστικάς χώρας, όπου ωδηγήθησαν τα Ελληνόπουλα.
Απεναντίας μάλιστα ο πρόεδρος Μάρκος της Κυβέρνησης του Βουνού απέστειλε υπόμνημα στον ΟΗΕ όπου κατηγόρησε τους «μοναρχοφασίστες» ότι διαπράττουν παιδομάζωμα. Ιδού τι έγραφε:
«Το παιδομάζωμα, το πραγματικό παιδομάζωμα το έκαμαν οι μοναρχοφασίστες. Και πράγματι οι μοναρχοφασίστες μόλις πληροφορήθηκαν ότι οι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους στις Λ. Δημοκρατίες, άρχισαν επιδρομές στα χωριά των κατεχομένων απ’ αυτούς περιοχών και άρπαξαν τα παιδιά από την αγκαλιά των μανάδων τους. Τραγικές σκηνές διεδραματίσθησαν παντού. Και τα κακόμοιρα τα παιδιά μεταφέρθησαν σε στρατόπεδα η παρεδόθησαν σε πλούσιες οικογένειες σαν υπηρέτες. Για να σκεπάσουν αυτό το πραγματικό έγκλημα, διπλασίασαν το θόρυβο, γύρω από το δήθεν παιδομάζωμα το δικό μας. Να η αλήθεια για την καμπάνια αυτή που ξεσήκωσαν τόσον τεχνητά και τόσο κυνικά οι μοναρχοφασίστες και οι πάτρωνες τους».
(«Ελεύθερη Ελλάδα» 15-8-1948)
Αλλά ο ΟΗΕ βασιζόμενος εις αδιάψευστα στοιχεία δια μίαν ακόμη φοράν (Νοέμβριος 1949) ανεκοίνωσε την κατωτέρω απόφασιν της Γενικής Συνελεύσεώς του:
«Η Γενική συνελευσις, λαμβάνουσα γνώσιν της υποβληθείσης εκθέσεως παρά της Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού και της Ενώσεως των Συλλόγων του Ερυθρού Σταυρού έπι του ζητήματος του επαναπατρισμού των Ελληνοπαίδων (Α. 1014) και εκτιμώσα τας προσπάθειας, τας οποίας ανέπτυξαν αι δύο Διεθνείς Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυρού, ίνα διευκολύνωσι την πραγματοποίησιν της αποφάσεως 193 (III) Σ. της Γενικής Συνελεύσεως.
Παρατηρούσα ότι οι Ελληνόπαιδες δεν επεστράφησαν εισέτι εις τας εστίας των, ως συνιστά η απόφασις της Γενικής Συνελεύσεως, αναγνωρίζουσα δε, ότι δέον να καταβληθώσι νέαι προσπάθειαι προς πλήρη εφαρμογήν της αποφάσεως ταύτης. 1. Αναθέτει εις τον Γενικόν Γραμματέα, όπως καλέση το Διεθνές Κομιτάτον Ερυθρού Σταυρού και την Ένωσιν των Συλλόγων του Ερυθρού Σταυρού και εξακολουθήσωσι τας προσπάθειας των διά την εξυπηρέτησιν του ανθρωπιστικού τούτου θέματος και τοις παράσχη πάσαν δέουσαν βοήθειαν διά την εκτέλεσιν του έργου του.
2. Καλεί θερμώς πάντα τα Έθνη, μέλη του Ο.Η.Ε. και τα άλλα Έθνη, τα παρέχοντα άσυλον εις Ελληνόπαιδας, όπως λάβωσι πάντα τα μέτρα, από κοινού και εν συνεργασία μετά των Διεθνών Οργανώσεων του Ερυθρού Σταυρού, όπως διευκολύνωσι την ταχείαν επιστροφήν των παιδιών εις τας εστίας των, συμφώνως προς την άνω αναφερομένην απόφασιν.
3. Καλεί τας Διεθνείς Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυρού, όπως αναφέρωσιν εις τον Γενικόν Γραμματέα προς πληροφορίαν των μελών του Ο.Η.Ε. τας προόδους της εκτελέσεως της παρούσης αποφάσεως».
Και διά πολλοστήν φοράν η Γενική Συνέλευσις του ΟΗΕ (Δεκέμβριος 1950) αποφασίζει:
«…2. Προσκαλεί επιμόνως άπαντα τα Κράτη, τα οποία δίδουσιν άσυλον είς Ελληνόπαιδας, όπως λάβωσι πάντα τα μέτρα, εν συνεργασία μετά του Γενικού Γραμματέως και των Διεθνών Οργανώσεων του Ερυθρού Σταυρού, ίνα διευκολύνωσι την ταχείαν έπιστροφήν των παιδιών πλησίον των γονέων των, και, οσάκις παρίσταται ανάγκη προς τούτο, επιτρέπωσι είς τας Διεθνείς Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυρού την ελευθέραν είσοδον εις το έδαφος των. 3. Συνιστά μίαν Μόνιμον Επιτροπήν, αποτελουμένην εκ των Αντιπροσώπων του Περού, των Φιλιππίνων και της Σουηδίας, ήτις θα ενεργή εν συνεννοήσει μετά του Γενικού Γραμματέως και θα προέρχεται εις ανταλλαγήν απόψεων μετά των Αντιπροσώπων των ενδιαφερομένων Κρατών, δια τον ταχύν επαναπατρισμόν των παιδιών.
4. Παρακαλεί τον Διεθνή Ερυθρόν Σταυρόν και την Ένωσιν των Συλλόγων του Ερυθρού Σταυρού, όπως συνεργασθώσι μετά της αναφερθείσης Επιτροπής…»
Εν τέλει την 17ην Δεκεμβρίου 1952 συνήλθε στην Ν. Υόρκη η 7η Γενική Συνέλευσις του ΟΗΕ, μετά από καταθεσιν της εντολής που είχε λάβει ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, λόγω της αρνήσεως των κομμουνιστικών κρατών να εφαρμόσουν τας αποφάσεις του ΟΗΕ. Τότε η Γ.Σ. του ΟΗΕ εξέδωσε απόφασιν:
«με την οποίαν εξέφραζεν την βαθείαν λύπην της, διότι κανένα εκ των κρατών του Παραπετάσματος δεν συνεμορφώθη προς τις υποδείξεις της, έκτος της Γιουγκοσλαβίας, και κατεδίκασε την παράλειψιν αυτήν των κρατών τούτων».
Την 16ην Δεκεμβρίου 1948 συνήλθε στην Βουδαπέστην της Ουγγαρίας το Β’ Συνέδριον της «Παγκοσμίου Οργανώσεως Δημοκρατικών Γυναικών» (Π.Ο.Δ.Γ.)- Η Ρούλα Κουκούλου-Ζαχαριάδου εκπρόσωπος του ΚΚΕ εδήλωσε τα εξής:
«Καίονται τα χωριά στην Ελλάδα και κατακρεουργούνται κατά μάζες γυναίκες και παιδιά…
Με θλίψη αναλογιζόμαστε την κατάστασι των παιδιών που έμειναν στην Ελλάδα και δεν πρόλαβαν να σωθούν από τον Δημοκρατικό στρατό. Με την βία αρπάχτηκαν από την Βόρειο Ελλάδα από τα όργανα της Φρειδερίκης και τώρα είναι δουλάκια κι αλήτες στις πόλεις ή πεθαίνουν από την πείνα στα παιδικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Και για να σκεπάσουν το καινούργιο τους έγκλημα για να συκοφαντίσουν τις Λαϊκές Δημοκρατίες και τη Δημοκρατική Κυβέρνηση της Ελλάδας οι μοναρχοφασίστες σήκωσαν ολόκληρο θόρυβο στον Ο.Η.Ε. και ζήτησαν να παρθή απόφασις να γυρίσουν τα παιδιά μας απ τις Λαϊκές Δημοκρατίες».
Και με τέτοιας ψευδολογίας οι κουκουέδες προσεπάθουν να δικαιολογήσουν το παιδομάζωμα και την διεθνή αγανάκτησιν, που προεκάλεσε.
Το Συνέδριο εκείνο συνεχίσθη κατά κάποιον τρόπον στην έδρα της κυβερνήσεως του βουνού εις Πρέσπας, την 29ην Φεβρουαρίου 1949, όπου παρέστησαν αντιπροσωπείαι από τα διάφορα Κ.Κ. Σχετικώς με το παιδομαζωμα ελέχθησαν τα παρακάτω:
Λίλη Όλτ τον ΚΚ Ουγγαρίας: «… Τα Ελληνόπουλα που φιλοξενούμε στη χώρα μας (στην Ουγγαρία) είναι το καλύτερο δείγμα εκτιμήσεως προς τον αγώνα σας…».
Ζήνοβα του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας: «… Τα Ελληνόπουλα που φιλοξενούμε στη χώρα μας, άντι των γονέων τους που πολεμούν, θα σας τα επιστρέψωμεν μεγάλα και μορφωμένα…».
Άννα Ρούμπου τον ΚΚ Ρουμανίας: «… Τα παιδιά σας που φιλοξενούμε θα σας τα στείλουμε με τη Νίκη…».
Ζαμποτέσκα Στανισλάβα του ΚΚ Πολωνίας: «… Διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά σας με το παράδειγμα των ηρώων σας, σαν το Μήτσο Παπαρήγα. Πιστεύουμε ότι τα παιδιά σας και τα παιδιά μας, είναι τα παιδιά της μεγάλης οικογένειας των λαών. Θα σας τα επιστρέψουμε με τη λευτεριά και τη λαϊκή Δημοκρατία…»
Βίτο – Κάρο του ΚΚ Αλβανίας: «… τα παιδιά σας τα είδαμε χλωμά όταν ήρθαν στη χώρα μας. Ανοίξαμε την αγκαλιά μας και τα δεχθήκαμε…».
Οι Αλβανοί λοιπόν είδαν τα παιδιά μας χλωμά! και ανέλαβαν να τα διαθρέψουν. Ο υπουργός της κομμουνιστικής κυβερνήσεως του βουνού Π. Κόκκαλης διεβεβαίωσε ότι:
«Τα παιδιά μας στις Α. Δημοκρατίες που είδα μόνος μου ζουν μια ζωή παραδεισένια! Ούτε στ’ όνειρο τους δεν είδαν τέτοια ζωή. Εκτός απ’ τη διατροφή, περιθάλπονται επιστημονικά, ειδικεύονται σε τέχνες! κ.λ.π.».
Ωστόσον ο γενικός επιθεωρητής του παιδομαζώματος δάσκαλος Γεώργιος Μανούκας («Παιδομάζωμα, το μεγάλο έγκλημα κατά της Φυλής» Αθ. 1961), είχε καταγγείλει στον Κόκκαλη την τραγωδία των αρπαχθεντων παιδιών, τα οποία: «Στη Βουλγαρία υποφέρουν από ψώρα, στο Καλλιμανέστι της Ρουμανίας τα παιδιά ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν κοτσάνια από λάχανα και άλλου κλέβουν δια να φάνε. Στο Μπουρνώ της Τσεχοσλοβακίας πεθαίνουν κατά δεκάδες απ’ τον τύφο και στην Αλβανία υποφέρουν απ’ την πείνα, ακαθαρσία και ψείρα».
Η Βασίλισσα Φρειδερίκη με Ελληνόπουλα των Παιδοπόλεων, δια τας οποίας ο μετέπειτα «εθνάρχης» Κ. Καραμανλής είπεν:
«… Η Βασιλική Πρόνοια παρηκολούθησε βήμα προς βήμα τας φάσεις από τας οποίας διήλθεν η ιστορία της Χώρας μας κατά την τελευταίαν δεκαετίαν. Εις την ώραν τον συμμοριτοπολέμου, με τας 53 παιδοπόλεις περιέσωσε 23.000 Ελληνόπουλα, δια να τους αποδώση σώους και αβλαβείς εις τας οικογενείας των μετά το πέρας της ανταρσίας. Όταν μετά το τέλος της ανταρσίας εσήμανεν η ώρα της ανασυγκροτήσεως, αι παιδοπόλεις περιορίζονται εις την περίθαλψιν των ορφανών και απροστάτευτων παιδιών και όλη η προσοχή στρέφεται προς την εξύψωσιν, την ηθικήν και την επαγγελματικήν, των παιδιών τα οποία επέστρεψαν εις το χωριό των…».
(Από το βιβλίον Μανούκα ένθ. άνωτ. σελ. 142).
Τότε «συμμοριτοπόλεμος» και «ανταρσία». Τώρα η Ν.Δ. τιμά τους αγώνας του ΚΚΕ! το οποίον παρανόμως ενομιμοποίησε.
Χιούμορ και Κ.Κ.Ε.
Παραθέτω μερικάς γελοιογραφίας κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών, που έκανε ο μετέπειτα αριστερός ευθυμογράφος και σκιτσογράφος Μ. Μποσταντζόγλου (Μπόστ). Εδημοσιεύθησαν το 1948 στο σατυρικόν λεύκωμα «Ο πόλεμος των νάνων» (Αθ. 1948) που δια της υπ’ αριθμ. 508228/48001/5/22-10-1948 του Γ.Ε.Σ. εκυκλοφόρει στο στράτευμα.
Επίμετρον.
Οι Συνοδοιπόροι.
Εκτός των αμιγών κομμουνιστών υπάρχουν οι λεγόμενοι «συνοδοιπόροι» οι οποίοι κάνουν οτιδήποτε εξυπηρετεί τον κομμουνισμόν, δίχως οι ίδιοι να παραδέχωνται, ότι είναι κομμουνισταί. Πρόκειται περί γλοιωδών προσώπων, που χάριν ατομικών φιλοδοξιών και συμφερόντων συμπαρίστανται στους κομμουνιστάς.
Οι συνοδοιπόροι ανήκουν εις φιλοκομμουνιστικάς οργανώσεις και γενικώτερον δραστηριοποιούνται στον αριστερό χώρο. Ωρισμένοι καθηγηταί Πανεπιστημίων, δημοσιογράφοι και κυρίως πολιτικοί υποστηρίζουν συνεχώς τους αριστερούς. Δίχως ντροπή και φυσικά, χωρίς αναφορά στο παρελθόν με στοιχεία, παραποιούν την ιστορίαν και σκοπίμως ψεύδονται.
Συνήθως παρουσιάζουν τους αριστερούς ως αθώα θύματα των δεξιών. Οι δεξιοί τους κατεδίωξαν, ενώ οι αριστεροί κατέσφαξαν τους δεξιούς. Οι δεξιοί είναι εθνικώς μειοδόται, ενώ οι αριστεροί διέπραξαν προδοσίας. Για όλα τα κακά ευθύνεται η δεξιά, ενώ εμφανίζουν την αριστερά ως παρθένα. Έτσι ανεπτύχθη τα τελευταία 25 χρόνια μία έντονος προπαγάνδα γύρω από το σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά, τι σημαίνει δεξιά». Ποιος λαός; Δεν θα αναφερθώ εις λεπτομέρειας, διότι θέλω να παραμείνω στα κείμενα και τας φωτογραφίας, που αποδεικνύουν τας εθνοπροδοσίας και τα εγκλήματα του ξενοδούλου ΚΚΕ. Ο ρόλος πάντως των κρυπτοκομμουνιστών, όπως αλλοιώς θα ώνόμαζε κάποιος τους συνοδοιπόρους, είναι υπονομευτικός κάθε πατριωτικού. Οτιδήποτε εθνικόν ενοχλεί το αρρωστημένο μυαλό τους και το πολεμούν. Είναι διεθνισταί, ψευτοειρηνόφιλοι, αρνησιπάτριδες και κατά κανόνα άθεοι. Προβάλλουν μέσω των ΜΜΕ την παρακμή και τον εκφυλισμό, που προκλητικώς αποκαλούν πρόοδον! Έρπουν.
Σχεδόν όλα τα ΜΜΕ ελέγχονται από αυτό το είδος των αριστερών. Την εκπόρθησιν των ΜΜΕ από τον Μαρξισμό την επεδίωξε και την επραγματοποίησε ο «εθνάρχης» Κ. Καραμανλής, δια του Λαμπρία στον οποίον ανέθεσε το έργον. Την τακτική του «εθνάρχου» συνεχίζει ο τωρινός πρόεδρος της «Νέας Δημοκρατίας» κ. Κ. Καραμανλής, ο οποίος εδήλωσε ότι σέβεται (!) την ιστορίαν της αριστεράς! Ποίαν ιστορίαν; το Δεκεμβριανό κίνημα; τας προδοσίας; το παιδομάζωμα; τον συμμοριτοπόλεμο; τας πηγάδας; Φυσικά ο κ. Κ. Καραμανλής που σέβεται την ιστορία (το ποινικον μητρώο δηλαδή) της αριστεράς δεν σέβεται τους ήρωας του Γράμμου και του Βίτσι ή του Μακρυγιάννη κ.τ.λ. που εθυσιάσθησαν μαχόμενοι υπέρ της πατρίδος και όχι δια να εισέλθη ο αρχισφαγέας και αρχιπροδότης Μάρκος Βαφειάδης στη βουλή!

Αντί Επιλόγου.
Το βιβλίον που εδιαβάσατε σας έδειξε ένα μικρόν μέρος της εκτάσεως του εγκλήματος και της εκτάσεως της προδοσίας. Οι εγκληματίαι και οι προδόται επανήλθον στον πολιτικόν βίον της Χώρας, παρά την θέλησιν ενός πραγματικού δημοκράτου, που είπεν:
«Είναι τόση η έκτασις της προδοσίας, είναι τόση η έκτασις του εγκλήματος, είναι τόσαι αι καταστροφαί και αι θυσίαι της Ελλάδος, αι οποίαι υπερέβησαν τας θυσίας τον επικού αγώνος εναντίον των δύο Αυτοκρατοριών, ώστε ουδέποτε το Έθνος και ο Λαός μας θα ανεγνώριζον την επάνοδον των προδοτών και των εγκληματιών εις τους κόλπους του πολιτικού βίου της Χώρας».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
(«Πολιτικά κείμενα» έκδ. «Μπάυρον» τόμος Γ, σελ. 198)
Ταυτοχρόνως κι άλλος ανεγνωρισμένος δημοκράτης τους κατηγόρησε, δια τα εγκλήματα των και την προδοτικήν των ιδεολογίαν:
«Οι κομμουνισταί, οι οποίοι προεκάλεσαν την φρικτοτέραν ηθικήν αναστάτωσιν και αιματηρότατα δράματα εις την κατεχομένην Ελλάδα, ήσαν φορείς ωρισμένης ιδεολογίας, απαραδέκτου εις εμέ και βαρύτατα επικινδύνου δια την επιβίωσιν του Γένους μας ως γνησίως ελληνικού».
«…Όταν ήλθα από την Πελοπόννησον, απεσιώπηοα το γεγονός των χιλιάδων φόνων που είχατε διαπράξει εκεί, καθώς και τας φυλακίσεις. Εσκέφθηκα τότε, ότι έπρεπε να απαλλαγήτε από τας παρελθούσας ευθύνας σας, και δι αυτό δεν ώμίλησα».
Π. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
(«Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου» Αθ. 1964, σελ. 12,96)

Βιβλιογραφία.
(πηγαι, αποσπάσματα εκ των οποίων αναφέρονται στο παρόν βιβλίον)

Αρχεία

• Αστυνομία Πόλεων
• Γενικά Αρχεία του Κράτους
• Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού (Δ.Ι.Σ.)
• Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή
• Ιατροδικαστική Υπηρεσία
• Ιεραί Μητροπόλεις
• Ινστιτούτο Σπουδής Ιστορίας (Κ. Σειράς)
• Κατασχεθέντα έγγραφα ΚΚΕ
• Πρακτικά Βουλής

Περιοδικά

• «Διεθνείς Σχέσεις»
• «Ιδεοδρόμιο»
• «Κομμουνιστική Επιθεώρηση»
• «Νέος Κόσμος»
• «Ντοκουμέντα.

Εφημερίδες

• «Αυγή»
• «Βήμα»
• «Δημοκρατικός Στρατός»
• «Έθνος»
• «Ελευθερία»
• «Ελεύθερος Τύπος»
• «Εμπρός»
• «Εργατικός Αγών»
• «Ελευθεροτυπία»
• «Ελλάς»
• «Θεσσαλονίκη»
• «Νέα»
• «Ν. Δημοκράτης»
• «Πράβδα»
• «Ριζοσπάστης»

Βιβλία

• Α. Αντωνακέα: «Η ανατίναξις της γέφυρας του Γοργοποτάμου-ιστορία και μύθος»
• Δ. Βλαντά: «Εισήγηση εις την 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ»
• Δ. Βλαντά: «Τριάμιση χρόνια πάλης του Δ.Σ.Ε.»
• Γ.Ε.Σ.: «Αι επιχειρήσεις του Γ’ Σώματος Στρατού»
• Γ. Γιάνναρης: «Φοιτητικά κινήματα και Ελληνική Παιδεία»
• Κ. Γουντχάουζ: «Το μήλον της έριδος»
• Εκδ. ΕΟΚΑ: «Η κομμουνιστική ηγεσία έναντι του Κυπριακου αγώνος»
• Εκδ. Επαναπατρισθέντων: «Αυτό είναι το ΚΚΕ»
• Ν. Ζαχαριάδη: «Μερικά ζητήματα από την κατάσταση και την κομματική ζωή»
• Ν. Ζαχαριάδη: «Τα προβλήματα της καθοδήγησης του ΚΚΕ»
• Ν. Ζαχαριάδη: «Όλοι στα άρματα, όλα για τη νίκη»
• Ν. Ζαχαριάδη: «Ιστορία του ΚΚΕ»
• Ι. Ζέβγος: «Γιατί η επανάστασις στην Ελλάδα θα αρχίση σαν αστικοδημοκρατική»
• Π. Κανελλόπουλος: «Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου»
• Κ. Καραλής: «Ιστορία των δραματικών γεγονότων Πελοποννήσου 1943-1949»
• ΚΚΕ: «Πέντε χρόνια αγώνες»
• ΚΚΕ: «Η Ελλάδα στο δρόμο προς τη νίκη»
• ΚΚΕ: «Το ΚΚΕ από το 1918 εως το 1926»
• ΚΚΕ: «Το ΚΚΕ. Επίσημα κείμενα»
• ΚΚΕ: «Θέσεις για την ιστορία του ΚΚΕ»
• Κ. Κόκκινος: «1942-1945. Τα χρόνια της κρίσης»
• Κ. Κολιγιάννης: «Λόγος στην 3ην Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ»
• Ε. Μάγιερς: «Η Ελληνική περιπλοκή»
• Γ. Μανούκας: «Παιδομάζωμα»
• Ι. Μεταξάς: «Λόγοι»
• Χ. Μόλ: «Πώς εσώθη η Ελλάς»
• Β. Μπαρτζώτας: «Μερικά ζητήματα της ιστορίας του ΚΚΕ»
• Β. Μπαρτζώτας: «Η πολιτική των στελεχών μας στο ΚΚΕ»
• Μ. Μποσταντζόγλου: «Ο πόλεμος των νάνων»
• Γ. Παπανδρέου: «Πολιτικά Κείμενα»
• Ι. Πετσόπουλος: «Τα πραγματικά αίτια της διαγραφής μου από το ΚΚΕ»
• Ι. Πετσόπουλος: «Τα εθνικά ζητήματα και οι Έλληνες κομμουνιστές».

Ο Γκαίμπελς, υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ, δίπλα στον Μεταξά, όταν επισκέφθηκε την Ελλάδα, μετά από πρόσκληση του δικτάτορα. Η παραίνεσή του προς τα Σώματα Ασφαλείας, ήταν μονολεκτική: «Βασανήστε...»

Οταν στις 5 Μάρτη του 1936 ο βασιλιάς Γεώργιος έκανε τον Ι. Μεταξά υπουργό Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Δεμερτζή, πολλοί ήταν αυτοί που νόμισαν- κι ακόμη περισσότεροι αυτοί που διέδωσαν- πως ο μονάρχης παρενέβαινε δυναμικά για να αποφύγει μια δικτατορία. Φαινομενικά έτσι είχαν τα πράγματα, αφού το πρωί της ίδιας ημέρας- και φυσικά πριν υπουργοποιηθεί ο Μεταξάς- πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Στρατιωτικών σύσκεψη της ανώτατης ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας με θέμα την κήρυξη δικτατορίας. Μάλιστα μετά τη σύσκεψη ο, μέχρι εκείνη τη στιγμή, υπουργός Στρατιωτικών, Αλ. Παπάγος, πήγε στα ανάκτορα και ζήτησε από το βασιλιά να παύσει την κυβέρνηση Δεμερτζή και να ορίσει νέα, εξωκοινοβουλευτική, της εμπιστοσύνης των ανακτόρων και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ακόμη κι αυτός ο Ε. Βενιζέλος φαίνεται να παρασύρθηκε από εκείνες τις εξελίξεις και σε επιστολή που έστειλε από το Παρίσι στο φίλο του Λουκά Ρούφο, στις 9/3/1936, σχολίαζε ως εξής την υπουργοποίηση του Μεταξά: «Δεν είναι ανάγκη να σου είπω πόσον ζωηρά είναι η χαρά μου, διότι ο Βασιλεύς απεφάσισε να πατάξη επί τέλους τας διηνεκείς επεμβάσεις των στρατιωτικών παραγόντων, απομακρύνας από την κυβέρνησιν, μετά την τελευταίαν αυθάδειάν των, τον Παπάγον και Πλατήν, και αναθέσας το υπουργείον των Στρατιωτικών εις τον Μεταξάν. Με την ενέργειάν του αυτήν ο βασιλεύς απέκτησε πάλιν ακέραιον το κύρος του, τόσον απαραίτητον διά την αποκατάστασιν της ψυχικής ενότητος του ελληνικού λαού και την οριστικήν επάνοδον της Χώρας εις κανονικόν πολιτικόν βίον... Από μέσα από την καρδιά μου αναφωνώ: Ζήτω ο Βασιλεύς!»

Εντελώς διαφορετικά σχολίασε την υπουργοποίηση του Μεταξά ο «Ριζοσπάστης» ο οποίος έγραφε3: «Η παρουσία του Μεταξά στο υπουργείο Στρατιωτικών, όχι μόνο δεν αποτελεί καμιά εγγύηση για το λαό, αλλά αντίθετα αποτελεί πρόκληση κατά των εργαζομένων. Ο Μεταξάς είναι ο πιο ραφιναρισμένος φασίστας με καθαρά χιτλερικό, φασιστικό πρόγραμμα. Δεν είναι ανάγκη ν' αναφέρουμε τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του και τις ενέργειές του, που απέβλεπαν πάντα σε μια προσωπική δικτατορία. Η εγκαθίδρυσή του σήμερα στο υπουργείο Στρατιωτικών, δείχνει μια ανακατάταξη δυνάμεων μέσα στους στρατιωτικούς - δικτατορικούς κύκλους και μια προσπάθεια της μοναρχίας συγκέντρωσης όλων των αυλόδουλων στρατοκρατικών δυνάμεων για εγκαθίδρυση μιας βασιλικής δικτατορίας, δεδομένου πως τόσο ο ίδιος ο Μεταξάς, όσο και οι στρατιωτικοί πάνω στους οποίους στηρίχθηκε είναι της απολύτου εμπιστοσύνης του Βασιλιά»
Η ακρίβεια με την οποία η εφημερίδα του ΚΚΕ εκτίμησε τα γεγονότα και πρόβλεψε όσα θα επακολουθούσαν είναι ομολογουμένως καταπληκτική. Δυο, περίπου, μήνες αργότερα, στις 27 Απρίλη 1936 ο Μεταξάς αντικατέστησε τον αποθανόντα Δεμερτζή στη θέση του πρωθυπουργού και η κυβέρνηση που σχημάτισε πήρε την ψήφο εμπιστοσύνης όλου, σχεδόν, του αστικού πολιτικού κόσμου. Στη συνέχεια, για την ακρίβεια τρεις μέρες μετά την ψήφο εμπιστοσύνης, η Βουλή διέκοψε τις εργασίες της μέχρι το τέλος Σεπτέμβρη, αφού προηγουμένως έδωσε στη μεταξική κυβέρνηση το δικαίωμα να εκδίδει διατάγματα. Ετσι εγκαθιδρύθηκε στη χώρα ένα ιδιότυπο καθεστώς που αργότερα πολύ εύστοχα ονομάστηκε «καθεστώς της 3 1/2 Αυγούστου»4. Η ολοκλήρωση την πορείας προς τη φασιστική δικτατορία ήρθε στις 4 Αυγούστου του 1936, όταν στις 8 το βράδυ ο Μεταξάς, έχοντας πλήρη κάλυψη από τα ανάκτορα, συγκάλεσε υπουργικό συμβούλιο και ζήτησε από τους υπουργούς του να υπογράψουν δύο διατάγματα, όπου με το πρώτο αναστελλόταν η ισχύς βασικών άρθρων του Συντάγματος και με το δεύτερο διαλυόταν η Βουλή. Ως βασική αιτία για την επιβολή της δικτατορίας προβαλλόταν ο λεγόμενος κομμουνιστικός κίνδυνος. Το γνωστό δηλαδή άλλοθι που χρησιμοποιεί η άρχουσα τάξη για κάθε είδους περιστολή των λαϊκών ελευθεριών, όταν αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντά της.

Η φασιστικοποίηση της νεολαίας ήταν μια από τις κύριες επιδιώξεις της Μεταξικής δικτατορίας.

Ο Μεταξάς εν μέσω υποτακτικών του που χαιρετάνε φασιστικά

Η επιβολή της Μεταξικής δικτατορίας ασφαλώς δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η άρχουσα τάξη της χώρας και ο αγγλικός ιμπεριαλισμός, που είχε τον πρώτο λόγο στις ελληνικές υποθέσεις, προετοιμάζονταν χρόνια για μια τέτοια εξέλιξη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο μόνιμος Βρετανός υφυπουργός, Ρ. Βάνσιτταρτ, έγραφε σε υπόμνημά του6 το Μάη του 1937 ότι το καθεστώς Μεταξά σε σχέση με την Αγγλία ήταν «πολύ πιο συνεννοήσιμο από πολλά από τα προϋπάρχοντα καθεστώτα». Κι ούτε είναι χωρίς σημασία το γεγονός ότι ο Μεταξάς συγκέντρωσε πολύ εύκολα τις εξουσίες που του χρειάζονταν για να κάνει τη δικτατορία, έχοντας τη σκανδαλώδη στήριξη ή ανοχή του αστικού πολιτικού κόσμου.

Πρέπει επίσης να προστεθεί ότι ο δικτάτορας είχε φροντίσει πολύ έγκαιρα να κάνει γνωστές τις προθέσεις του. Για παράδειγμα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή»7, το Γενάρη του 1934, είχε, μεταξύ άλλων, υπογραμμίσει: «Το κοινοβουλευτικόν σύστημα είναι εν απολύτω αδυναμία να ανταποκριθή εις τα νέα προβλήματα, τα οποία εδημιούργησεν η ζωή των λαών... το πρόβλημα δεν είναι πώς θα μείνωμεν εις τον κοινοβουλευτισμόν, αλλά διά ποίας θύρας θα εξέλθωμεν εξ αυτού. Διά της θύρας του κομμουνισμού ή διά της θύρας του εθνικού κράτους».

Αλλά δεν ήταν μόνο ο Μεταξάς που έθετε στην ημερήσια διάταξη τη δικτατορία. Με το ενδεχόμενο της δικτατορίας ερωτοτροπούσαν όλοι οι κορυφαίοι αστοί πολιτικοί της εποχής, ενώ άλλοι βοηθούσαν αντικειμενικά στην επιβολή της, ανεξαρτήτως αν το αντιλαμβάνονταν. Τα πιο ακραιφνή φιλοδικτατορικά στοιχεία συγκεντρώνονταν στο χώρο της λεγόμενης Δεξιάς, η δράση της οποίας άλλωστε υπονόμευε ανοικτά την προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία του 1924 και πρωταγωνιστούσε στην παλινόρθωση της μοναρχίας, πράγμα που έγινε με το δημοψήφισμα της βίας και νοθείας της 3ης Νοέμβρη του 1935. Το γεγονός αυτό, η επιστροφή της μοναρχίας δηλαδή, αποτέλεσε την αντίστροφη μέτρηση προς την 4η Αυγούστου, αλλά και την αναγκαία προϋπόθεση γι' αυτήν.

Η εξ αντικειμένου ευνοϊκή, για την επιβολή της δικτατορίας, δράση της λεγόμενης δεξιάς δε σημαίνει πως τα κόμματα του Κέντρου - με κορυφαίο το κόμμα των Φιλελευθέρων, του Ελ. Βενιζέλου - πήγαιναν πίσω. Απ' αυτό το χώρο, άλλωστε, ξεκίνησαν δύο αποτυχημένα στρατιωτικά κινήματα για την κατάληψη της εξουσίας. Το πρώτο, ήταν ένα πραξικόπημα - οπερέτα, με επικεφαλής τον Πλαστήρα, που εκδηλώθηκε στις 6 Μάρτη του '33 (μια μέρα μετά τις εκλογές) και κράτησε λίγες ώρες. Το δεύτερο είναι το γνωστό Βενιζελο-πλαστηρικό κίνημα της 1ης Μάρτη του '35, που έστω κι αν είχε στις γραμμές του πολλούς δημοκρατικούς αξιωματικούς, είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως άνοιξε το δρόμο στην αντίδραση για να προωθήσει από καλύτερες θέσεις τα αντιδημοκρατικά της σχέδια.

Μ'αρέσει που Επικαλέστηκες τον Γ. Παπανδρέου για να υπερασπιστείς τα λεγόμενα σου.

Πέρα από το ρόλο που έπαιξαν τα αστικά κόμματα στην προετοιμασία της Μεταξικής δικτατορίας, εξίσου αξιοσημείωτος και αξιοπρόσεκτος είναι ο αντίστοιχος ρόλος κορυφαίων αστών πολιτικών ηγετών εκείνης της εποχής.

Ο Ελ. Βενιζέλος, για παράδειγμα, μιλώντας από το βήμα της Βουλής στις 15/3/1933 αποκάλυπτε πως είχε μια συνομιλία με τον Πλαστήρα, λίγο πριν αυτός κάνει το γνωστό κίνημα, όπου συμφώνησαν ότι θα ήταν καλή για την Ελλάδα μια δικτατορία. Η μόνη διαφωνία τους ήταν στο γεγονός ότι ο Βενιζέλος δε θεωρούσε τον Πλαστήρα ικανό να παίξει το ρόλο του Μουσολίνι την Ελλάδας. «Διά να υπάρξη μία τοιαύτη δικτατορία - ισχυρίστηκε ο Βενιζέλος ότι είπε στον Πλαστήρα - πρέπει να υπάρξη δικτάτωρ, και τέτοιο δικτάτορα εγώ δεν τον βλέπω. Εγώ νομίζω αγαπητέ φίλε στρατηγέ Πλαστήρα ότι δεν είσαι ικανός να κάνεις τον δικτάτορα ως ο Μουσολίνι»8. Επίσης, όπως προκύπτει από δικές του επιστολές το Φλεβάρη του '35, ο Βενιζέλος έκρινε ως αναγκαία - με περιορισμένη, όμως χρονική διάρκεια - την επιβολή δικτατορίας στη χώρα9.

Ο Πλαστήρας , με τη σειρά του ήταν κατ' απόλυτο τρόπο οπαδός μια δικτατορικής λύσης στο ελληνικό πολιτικό πρόβλημα. Πρωταγωνίστησε, άλλωστε, στα δύο στρατιωτικά κινήματα που προαναφέραμε. Ακόμη, πριν ο Μεταξάς εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του, ο Πλαστήρας με δηλώσεις του, στις 29/6/1936, φρόντισε να ταχθεί αλληλέγγυος, λέγοντας ανάμεσα στα άλλα10: «Πρόκειται συγκεκριμένως περί των κατά τας ημέρας αυτάς διαδόσεων προς εγκαθίδρυσιν δικτατορίας εκ μέρους των κυβερνώντων σήμερον. Θα ήτο τη αληθεία ευχής έργον, εάν ήτο δυνατόν να πραγματοποιηθή η ιδέα αύτη το ταχύτερον, διότι προσωπικώς πιστεύω, όπως πάντα και τώρα, ότι μόνον μία ηθική και αφατρίαστος δικτατορία είναι δυνατόν να σώση την χώραν από την πλήρη αποσύνθεσιν».

Ο Θ. Σοφούλης , ως επικεφαλής του κόμματος των Φιλελευθέρων είχε υπογράψει με το Παλλαϊκό Μέτωπο (ΚΚΕ-αγροτιστές), στις 19/2/1936, σύμφωνο συνεργασίας (γνωστό ως σύμφωνο Σοφούλη - Σκλάβαινα) από το οποίο στη συνέχεια υπαναχώρησε υποστηρίζοντας μαζί με το κόμμα του και το δεξιό Λαϊκό Κόμμα τη λύση Δεμερτζή, την κυβέρνηση Μεταξά και το καθεστώς της «3 1/2 Αυγούστου». Ακόμη, λίγο πριν την επιβολή της δικτατορίας με δηλώσεις του, φρόντιζε να αποπροσανατολίζει το λαό, διαβεβαιώνοντας ότι κίνδυνος για τους «ελεύθερους κοινοβουλευτικούς θεσμούς» δεν υπήρχε11.

Ο Σοφοκλής Βενιζέλος - γιος του Ελ. Βενιζέλου και διάδοχος του πατέρα του στο κόμμα των Φιλελευθέρων - όπως ο ίδιος αποκάλυψε δημόσια στα 193912 είχε συζητήσει και είχε συμφωνήσει με το Μεταξά για την επιβολή της δικτατορίας, προβάλλοντας κάποιους όρους δευτερεύουσας σημασίας.

Τέλος, ο Γ. Παπανδρέου και ο Α. Παπαναστασίου λίγο πριν ο Μεταξάς πραγματοποιήσει τα σχέδιά του - κι ενώ ο κίνδυνος ήταν κάτι παραπάνω από φανερός - αρθρογραφούσαν κατά του ΚΚΕ13. Για τον Γ. Παπανδρέου μάλιστα αξίζει να προσθέσουμε και τούτο. Το Φλεβάρη του 1935 με άρθρο του στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» υποστήριξε τα εξής για το θέμα της δικτατορίας14: «η δικτατορία ως προσωρινόν μέτρον προς αντιμετώπισιν εξαιρετικών εθνικών περιστάσεων, το οποίον συμπαρέρχεται μαζί με τας εξαιρετικάς αυτάς περιστάσεις, ως υπαγόρευσις και υπέρτατος νόμος εθνικής σωτηρίας, δεν ημπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτισιν».

Τη δικτατορία ως αναγκαιότητα προέβαλε και ο αστικός Τύπος. Πρωταγωνιστές η «Καθημερινή» του Γ. Βλάχου, που το έγραφε ανοικτά στις σελίδες της, και το «Βήμα» του Λαμπράκη που υποστήριξε το Μεταξά στην πορεία του προς την εξουσία, με αξιοζήλευτη συνέπεια.
Το ΚΚΕ στην πάλη κατά του φασισμού και της δικτατορίας

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα που με συνέπεια πάλεψε κατά του φασισμού και της επερχόμενης δικτατορίας. Εγκαιρα είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους και είχε απευθύνει προσκλητήριο αντιφασιστικής συσπείρωσης και πάλης. Η αντιφασιστική πάλη του Κόμματος σ' όλο το πρώτο μισό της δεκαετίας του '30 - και πριν την 4η Αυγούστου του '36 - ασφαλώς δεν είναι δυνατόν να παρουσιαστεί εδώ. Ενας όμως σημαντικός σταθμός αυτού του αγώνα, που πρέπει να τον αναφέρουμε, είναι το πολυσυζητημένο σύμφωνο Σκλάβαινα - Σοφούλη15. Συγκεκριμένα το Γενάρη του '36 το ΚΚΕ συγκρότησε με το Αγροτικό Κόμμα (παράταξη Βογιατζη) το συνασπισμό του Παλλαϊκού Μετώπου, ο οποίος σημείωσε επιτυχία στις εκλογές που έγιναν στις 26 του ιδίου μήνα. Οι εκλογές εκείνες δεν έδωσαν αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά το Παλλαϊκό Μέτωπο δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Στις 19/2 ήρθε σε συμφωνία με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Θ. Σοφούλη και ανέλαβε την υποχρέωση να ψηφίσει τους Φιλελεύθερους για προεδρείο της Βουλής, καθώς και να δώσει ψήφο ανοχής σε κυβέρνηση που θα συγκροτούσε αυτό το κόμμα, στη βάση ενός μίνιμουμ δημοκρατικού, φιλολαϊκού, αντιφασιστικού προγράμματος. Το σύμφωνο αυτό - εκτός από την περίπτωση της εκλογής του προεδρείου της Βουλής - δεν εφαρμόστηκε ποτέ, με ευθύνη του κόμματος των Φιλελευθέρων, γιατί οι τελευταίοι, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, προτίμησαν να ανοίξουν το δρόμο στον Μεταξά. Μόνο το ΚΚΕ και οι σύμμαχοι του αντιτάχθηκαν στην προσπάθεια της ντόπιας ολιγαρχίας και του ξένου παράγοντα να συγκεντρώσει ο Μεταξάς στα χέρια του όλες τις εξουσίες που χρειαζόταν ώστε να πραγματοποιήσει με επιτυχία τη δικτατορία. Γι' αυτό και δεν είναι καθόλου παράξενο που το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, από την επομένη της εγκαθίδρυσής του, ξεκίνησε έναν απηνή διωγμό κατά των κομμουνιστών έχοντας ως κύριο στόχο του να εξαφανίσει από προσώπου Γης το κόμμα τους.
* Να σημειώσω οτι ο Γ. Παπανδρέου ειναι υπερμαχος των εκτελεσεων των κομμουνιστων

1 Σπ. Λιναρδάτου: «Πώς εφτάσαμε στην 4η Αυγούστου», εκδόσεις «Θεμέλιο» 1965, σελ. 178

2 «Ελεύθερο Βήμα» 18/3/1936

3 «Ριζοσπάστης» 6/3/1936

4 «Φοίβου Γρηγοριάδη»: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1909 - 1940», εκδόσεις «Κ. Καπόπουλος», τόμος 4ος, σελ. 141 κ.ε.

5 Βλέπε «Ημερολόγιο Ι. Μεταξά», εκδόσεις «Γκοβόστη», τόμος 4ος (7ος), σελ. 222 - 225

6 Γ. Ανδρικόπουλου: «Οι ρίζες του ελληνικού φασισμού», εκδόσεις «Διογένης», σελ. 25

7 «Καθημερινή», 6/1/1934

8 Ν. Ψυρούκη: «Ο Φασισμός και η 4η Αυγούστου», εκδόσεις «Επικαιρότητα», σελ. 62 και Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», εκδόσεις «Ικαρος» 1955, τόμος β', σελ. 183

9 Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», τόμος β', σελ. 290

10 Μ. Μαλαίνου: «Η 4η Αυγούστου», Αθήναι 1947, σελ. 86

11 Ν. Ψυρούκη: «Ο Φασισμός και η 4η Αυγούστου», εκδόσεις «Επικαιρότητα», σελ. 73

12 Σπ. Λιναρδάτου, στο ίδιο, σελ. 233 - 236

13 Δ. Σάρλη: «Η πολιτική του ΚΚΕ κατά του μοναρχοφασισμού», Αθήνα 1975, σελ. 397

14 «ΕΘΝΟΣ» 9/2/1935

15 «Το ΚΚΕ - Επίσημα κείμενα», εκδόσεις ΣΕ, τόμος Δ' σελ. 342 - 343